Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Σχόλιο

( το άστεγο μουσείο και οι χορηγίες :: 10/2/2006 22:44:30) 

ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ

Το άστεγο μουσείο και οι χορηγίες

Του ΓΙΑΝΝΗ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Αν επιχειρούσαμε να περιγράψουμε με δύο λέξεις την πολιτική πολιτισμού την τελευταία δεκαετία, θα χρησιμοποιούσαμε οπωσδήποτε τις εξής: "Διαχείριση των μεγαλυτέρων κονδυλίων που γνώρισε ποτέ ο χώρος, διάθεσή τους σε πολύ μεγάλο βαθμό σε διοργάνωση υποδομών αλλά (δυστυχώς) και εκδηλώσεων και πολύ λιγότερο σε δημιουργία θεσμών". Ό,τι μένει όμως δεν είναι οι εκδηλώσεις -θυμηθείτε την Πολιτιστική Ολυμπιάδα- όπου απλώς διανέμονται "πίτες", αλλά οι θεσμοί. Αυτοί είναι που δημιουργούν το "πρόσωπο" ενός τόπου και τις σύγχρονες "επάλξεις" στο πεδίο του ανταγωνισμού -πολιτιστικού, πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού κ.ά. Ιδιαίτερα δε σε ένα περιβάλλον όπου ακόμη και οι Βαλκάνιοι γείτονες έχουν αντιληφθεί τη σημασία τους (φεστιβάλ κινηματογράφου Σεράγεβο, διεθνής έκθεση βιβλίου και εικαστική μπιενάλε Κωνσταντινούπολης κτλ.), η χώρα έμεινε πίσω σε αυτό το κομμάτι. Ευτυχώς τα τελευταία δύο χρόνια γεννήθηκαν δύο θεσμοί (διεθνής έκθεση βιβλίου και φεστιβάλ τραγουδιού -έχει και αυτό την πολιτική του σημασία), ενώ βρίσκεται στα σκαριά και ένας τρίτος, η ανά διετία εικαστική μπιενάλε. Αυτό σε συνδυασμό με παλαιότερη σχετική δήλωση του γ.γ. του ΥΠΠΟ Χρ. Ζαχόπουλου για την ιδιαίτερη μέριμνα του ΥΠΠΟ στη δημιουργία και τη στήριξη θεσμών είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό σημάδι για το μέλλον της Θεσσαλονίκης, δείχνει ότι η πολιτική ηγεσία το αντιλαμβάνεται.

Οι σκέψεις αυτές (ανα)γεννήθηκαν την περασμένη Τρίτη στα εγκαίνια της έκθεσης του Μουσείου Design, στην αποθήκη γ' του λιμανιού. Μία ιδιωτική προσπάθεια ετών που αξίζει, αν μη τι άλλο, τη στοργική υιοθεσία εκ μέρους της πολιτείας, καθώς για διάφορους λόγους, άσχετους με τη συλλογή του Στ. Δελιαλή (μικροπολιτικούς, τοπικά "συμφέροντα" κ.ά.) και παρά τη διαρκή δραστηριότητα και διεθνή αναγνώριση, αυτή παραμένει άστεγη.

Στην ίδια αποθήκη γεννήθηκαν και άλλες σκέψεις: ότι το άγριο, άγαρμπο, δίχως μεθόδευση και σχεδιασμό κόψιμο των κρατικών επιχορηγήσεων, με τη γνωστή εν πολλοίς αστήρικτη θεωρία περί κρατικοδίαιτου πολιτισμού, κινητοποίησε και εξωτερίκευσε χορηγικές δυνάμεις. Μακάρι οι δυνάμεις αυτές να ενταθούν και να υποστηρίξουν άξιους ανθρώπους και αξιόλογους φορείς.