ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ

Με δύναμη από… τη Θεσσαλονίκη

Του ΓΙΑΝΝΗ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι γνωστό το σύμπτωμα "δυσκοιλιότητας" της αγαπημένης μας πόλης. Υπό το σύνδρομο της συμπρωτεύουσας, κάτι μεταξύ πρωτεύουσας και επαρχίας, κέντρου και περιφέρειας, οποιαδήποτε καλή προσπάθεια αντιμετωπίζεται με ταπεινά ελατήρια. Αποτέλεσμα είναι, με την πάροδο των χρόνων, η συλλογική ψυχολογία της πόλης (εννοείται με τις ατομικές ή μικροσυλλογικές εξαιρέσεις) να προτάσσει πλέον την καχυποψία που συχνά οδηγεί στην απόρριψη. Ο κοσμοπολιτισμός συνήθως δίνει τη θέση του στον αρχοντοχωριατισμό κι έτσι αναγνωρίζουμε πολύ πιο εύκολα έναν "δικό μας", που όμως φέρει ήδη τα εύσημα των Αθηνών, παρά κάποιον που ανεκχώρητα δίνει την ψυχή του σε τούτη την πόλη.

Το αυτό εύχομαι και στο Γ. Κορδομενίδη, ο οποίος στην εκπομπή της ΝΕΤ "Έχει γούστο" έλεγε ότι η πρώτη αναγνώριση για το λογοτεχνικό περιοδικό "Εντευκτήριο" ήρθε από την Αθήνα. Πενιχρό το παράδειγμα, θα πει κανείς, στον καιρό που η τηλεόραση κάνει το δικό της παιχνίδι με την αλήθεια. Στο χώρο του πολιτισμού, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό [αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις το τελευταίο τεύχος του "Εντευκτηρίου" -του "λαϊκότερου" περιοδικού για τη λογοτεχνία- με το εξαιρετικό αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη (διαβάστε το κείμενο "Ο Ιωάννης Μεταξάς κι εγώ", χαρακτηριστικό του ανοικτού πνεύματος του ποιητή -ανάλογου μεγαλείου με τα ποιήματα της φυλακής: "Το πρωί" από τις "Εποχές 3" κτλ.).

Το ζήτημα είναι ότι δεν ισχύει μόνο στον πολιτισμό αλλά παντού. Η Θεσσαλονίκη θα πάψει να ζητιανεύει, θα ξεφύγει από το κομπαρσιλίκι, μόνον όταν μάθει να αναγνωρίζει τις δυνάμεις της.

Η στήλη αναμένει τις παρατηρήσεις σας για ό,τι σας ενοχλεί κι ό,τι σας γεμίζει, για διαφωνίες και συμφωνίες. Θα τις διαβάσουμε με ενδιαφέρον και θα τις δημοσιεύσουμε. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στη διεύθυνση της εφημερίδας: Μοναστηρίου 85, 54627 Θεσσαλονίκη.