Εφημερίδα "Μακεδονία"
Προς Α.Τ. Πολυγύρου
Με τα πολλά χιόνια, βρήκα στην περιοχή Θέρμης ένα παρατημένο, ξυλιασμένο, ετοιμοθάνατο σκυλί, μεγαλόσωμο, πολύ όμορφο. Το πήρα σπίτι και το περιθάλψαμε επί δέκα μέρες. Λόγω του ότι είχε τεράστιο κεφάλι (είναι ρωσικό ποιμενικό) το ονόμασα Μαντούβαλο. Έπειτα, επειδή έχουμε άλλα έξι ζώα (πέντε γάτες κι έναν σκύλο ακόμη), τηλεφώνησα στην κυρία Ρεβέκκα Παπαδοπούλου, που από το υστέρημά της συντηρεί ένα καταφύγιο αδέσποτων στη Νικήτη, και ήρθε με πολλή ευγένεια και ευαισθησία και πήρε τον Μαντούβαλο, χαϊδευτικά Μαντού.
Αφού η γυναίκα φρόντισε τον Μαντού στο καταφύγιο, που σχετίζεται με ευρωπαϊκούς συλλόγους, οι οποίοι της στέλνουν υλικό και γιατρούς, που κάνουν δωρεάν στειρώσεις στα αδέσποτα και τα θεραπεύουν, η κ. Παπαδοπούλου προώθησε το σκυλί σε μια οικογένεια στη Γερμανία που το υιοθέτησε με πολλή αγάπη - έχουμε μαζί τους αλληλογραφία με e-mail: μας στέλνουν κάθε τόσο φωτογραφίες του Μαντού απ' το μέρος όπου τον έχουν, το σπιτάκι του κτλ. Το ζώο είναι μια χαρά και στην πρώτη ευκαιρία θα πάμε στη Γερμανία να το δούμε.
Πέρασε ένας μήνας και η κ. Ρεβέκκα μου τηλεφωνεί ξαφνικά ότι συνελήφθη από το αστυνομικό τμήμα Πολυγύρου και βρίσκεται στο κρατητήριο γιατί, λέει, το καταφύγιό της δεν έχει άδεια και κάτι τέτοια. Είναι δυνατόν; Είναι λογικό, άνθρωποι που θυσιάζουν τη ζωή τους και το περίσσευμά τους στη διάσωση των αδέσποτων, αντί να τιμώνται από την πολιτεία, να συλλαμβάνονται και να παραπέμπονται; Μαθαίνω πως συγκεκριμένα συμφέροντα (κάποιους βλάπτουν οι δωρεάν στειρώσεις;) έκαναν την καταγγελία και οι αστυνομικοί προχώρησαν μηχανιστικά στη σύλληψη.
Στο μεταξύ, ξεσηκώθηκαν πολλά ζωοφιλικά σωματεία και υπερασπίζουν με ανακοινώσεις τους την κ. Παπαδοπούλου. Καταθέτω κι εγώ την προσωπική μου μαρτυρία υπέρ της. Κύριε διοικητά του Α.Τ. Πολυγύρου, την κ. Παπαδοπούλου μάλλον πρέπει να της στήσετε άγαλμα και όχι να τη συλλαμβάνετε. Μαγκώστε καλύτερα τους εγκληματίες που πετούν φόλες και έχουν δυσφημήσει ανεπανόρθωτα τη Χαλκιδική σ' όλη την Ευρώπη.
