Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Σχόλιο

( οκλαδον :: 23/1/2006 17:28:40) 

Γράφει o Θέμης Λιβεριάδης

ΟΚΛΑΔΟΝ

Ο φασισμός μιας οιονεί παγκοσμιοποίησης

Το πρώτο τσιγάρο το κάπνισα 16 χρονών με τον Δημήτρη και τον Κώστα. Σταθήκαμε στο σκοτεινό τότε στενό της Πλουτάρχου, πλάι στα βαρέλια του Κονιόρδου. Ακόμη έχω στα ρουθούνια τη μυρωδιά της κρασίλας. Είναι περίεργη αυτή η όσφρηση στη μνήμη, ακόμη και στα όνειρα. Το είχε προμηθευθεί ο Δημήτρης (αργότερα τον φωνάζαμε "σβέρκο" ή γιατρό) από Αμερικανό ναύτη του έκτου στόλου, σ' ένα από κείνα τα καμπαρέ που αφθονούσαν στην πλατεία Ελευθερίας. Από μικρός είχε αυτό το ταλέντο, που κατά κάποιο τρόπο τον κατέστρεψε. Είναι κοντά δυο χρόνια που δεν έχουμε πια καμιά είδησή του. Θυμάμαι, ήταν ένα κουτί Pall Mall, άφιλτρο, μικρού μεγέθους. Μετά εξελίχθηκε η ζωή μας σε… king size.

Τα τελευταία χρόνια μια "κρατική μέριμνα διεθνούς επιπέδου" προσπαθεί να μας προστατεύσει από τις βλαβερές συνέπειες του καπνού (καπνιστές και μη, κυρίως αυτούς τους μη), τάχα να μην αρρωσταίνουμε και πεθαίνουμε. Είναι η ίδια διεθνής φαρισαϊκή φάρα που εμπορεύεται όπλα και ναρκωτικά και, για να κρατιέται υψηλά το αντίστοιχο "turn over" με ανάλογο "profit", κάνει πολέμους και καταστροφές. Κι εκεί υπάρχει μια, "ελέω Θεού", πρωτοβουλία μέριμνας να προστατευθούν οι καλοί από τους κακούς. Είναι δημοκράτες, ανθρωπιστές και χριστιανοί, καλοί οικογενειάρχες, νοικοκυραίοι. Πρόγονοί τους άλλωστε εγκατέστησαν τις ελβετικές τράπεζες και τον Ερυθρό Σταυρό. Ένας σωσίας μου έγραψε παλιά ένα ας πούμε σχετικό ποίημα. Ποιητική αδεία(!) εγώ σας μεταφέρω μικρό απόσπασμα:

Φοράνε μπλούζες πράσινες και ψεύτικα χαμόγελα Όταν με πλησιάζουνε κρυώνω - είναι η Εξουσία Αυτή που καθορίζει επιτόκια συντάξεις και αναπηρίες Τους νοιώθω πλάι μου ν' αλλάζουν χειραψίες Και να συνομιλούνε με τους φονιάδες του Παππού

Άσχετο, θα σκεφτούνε κάποιοι. Όχι εγώ και μερικοί συναμφότεροι. Που πίσω απ' αυτά δεν βλέπω απλώς βιτρίνα ανθρωπισμού, αλλά οσμίζομαι κάποιο στατιστικό profit, συγγενικό με τον τρίτο στίχο. Που, αφού φάγαμε στη μάπα όλη αυτήν τη φαρσοκωμωδία με επιγραφές, μακάβριες ετικέτες, σλόγκαν και χωριστά τραπέζια, τώρα, σε απογείωση ελληνικού υπερθεματισμού η βασιλικότερη ηγεσία του ΟΣΕ δεν διαθέτει ούτε ένα βαγόνι για καπνίζοντες. Δεν έχει βαγόνι για μας, δεν έχει ράγες.

Σήμερα στο "Οκλαδόν" μιλήσαμε για τις "βλαβερές συνέπειες του καπνού". Το θέμα όμως είναι αν μας παραπέμπει στο ομώνυμο μονόπρακτο του Τσέχοφ ή στον φούρναρη Χίτλερ.

ΥΓ: Θυμάμαι λόγια του Παναγιώτη Σπύρου. Καλό είναι να μην καπνίζεις. Αν όμως έρθεις να σκάσεις, άναψέ το. Γιατί θα πας από άλλη αιτία. Είναι θέμα ορολογίας. Όχι για σένα. Για όλο τον κόσμο.