Το παράδοξο είναι πως δε βρέθηκε κανένας μετεωρολόγος ή έστω κάποιος απλός αναλυτής και να πει τα αυτονόητα, πως δηλαδή τελικά οι πολύ ήπιοι χειμώνες των τελευταίων ετών ήταν αφύσικοι

Ο καιρός των… δημαγωγών!

γράφει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου

Ο διακριτικά ειρωνικός, κεντρικός τίτλος της "Θ" την περασμένη Δευτέρα "Η Σιβηρία άργησε μια μέρα" ως αναφορά σε σίριαλ σαπουνόπερας επιγραμματικά κατέγραψε καίρια μια κατάσταση ενδεικτική.

"Η Σιβηρία άργησε", λοιπόν. Εξαρτάται πλέον με ποια γωνία επιθυμούμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα κωμικοτραγικά φαινόμενα που συμβαίνουν.

Στο επίπεδο της κρατικής ετοιμότητας ή της εικονικής προσομοίωσης.

Και φυσικά πίσω απ' όλα αυτά τα "φοβερά και τρομερά" υπάρχει η ουσία, την οποία επιμόνως αρνούνται οι πάντες ή την αγνοούν εντέχνως ή την παρακάμπτουν, γιατί δεν κομίζει άμεσα δείκτες τηλεθέασης ή πολιτικά οφέλη. Την αφήνουν να την αξιοποιήσουν "οικολόγοι", που ναι μεν έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά συνοδεύονται από πονηρούς χαρακτηρισμούς περί "γραφικότητας" και άλλα ανάλογα.

Η στήλη για τέταρτη φορά θα επανέλθει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, που προχωρεί καλά και θα συνεχίζεται πλέον όσο θα ακολουθείται η παράλογη συμπεριφορά της παγκόσμιας πολιτικής για το περιβάλλον αλλά και η εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία των πολιτών.

Φυσικά, οι τελευταίοι δεν είναι συνήθως καλά πληροφορημένοι για θέματα που είναι τελικά η ζωή τους. Πότε άραγε πληροφορηθήκαμε πρόσφατα πόση είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση της Θεσσαλονίκης και πότε συζητήθηκαν σφαιρικά οι τραγικές επιπτώσεις που θα έχει στην πόλη το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Και όπως δείχνουν τα πράγματα, και για όλη τη χώρα και τον κόσμο ήδη βρισκόμαστε στην αρχή της διαδικασίας, τη βιώνουμε. Αυτή είναι η κατάσταση.

Κατά τα άλλα, όπως ήδη πρόλαβε να πει πρώην υπουργός, γνωστός για την άνεσή του λόγου του, τα γεγονότα έχουν στην εποχή μας δύο μορφές. Την "πραγματικότητα" και την επικοινωνιακή τους διαχείριση.

Η τελευταία, όπως προβάλλεται από την τηλεόραση, λειτουργεί ως μέσο πειθούς και χειραγώγησης ("Το `πε η τηλεόραση, άρα είναι αλήθεια". Το λέγανε παλιά οι Αμερικανοί, το παπαγαλίζουμε τώρα κι εμείς).

Η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος είναι πως είχαμε τρομακτική εισβολή φοβερών φαινομένων με πρωτοφανέρωτες καταστάσεις.

Το παράδοξο σ' όλη αυτή την ιστορία είναι πως δε βρέθηκε κανένας μετεωρολόγος ή έστω κάποιος απλός αναλυτής και να πει τα αυτονόητα, πως δηλαδή τελικά οι πολύ ήπιοι χειμώνες των τελευταίων ετών ήταν αφύσικοι (διάβαζε υπερθέρμανση του πλανήτη) και πως τουλάχιστον εμείς οι Βορειοελλαδίτες τέτοια φαινόμενα, όπως αυτό της προηγούμενης εβδομάδας, τα βιώσαμε και πολλές φορές τα ανακαλούμε από τη μνήμη.

Και χιόνια 15 ημερών και πολύ κρύο και ένας μήνας τουλάχιστον (εκεί μεταξύ των μέσων Ιανουαρίου και μέσων Φεβρουαρίου) που από το κρύο να σου πέφτει η μύτη και σπασμένοι σωλήνες της ύδρευσης.

Ήταν μια φυσιολογική κατάσταση, ενώ τώρα (και πάλι εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου) καταργήθηκαν οι… εποχές. Αυτή η γελοία αμνησία έχει να κάνει με την εκμετάλλευση ενός άλλου θέματος, το οποίο ήδη διαπραγματευθήκαμε απ' αυτή τη στήλη.

Δηλαδή, της λαγνείας και της αλίευσης του συλλογικού τρόμου και της παροχής ενός άλλοθι. Να υπάρξει, δηλαδή, μικρό διάλειμμα στο τηλεοπτικό, δικαστικό θρίλερ του παραδικαστικού κυκλώματος.

Ο καιρός είναι μια φυσική κατάσταση και τώρα πέρασε κι αυτός ως κυρίαρχη είδηση στο δελτίο των 8. Ακόμα και "Τα μάτια της 'Ελλης" (Δευτέρα 23 Ιανουαρίου), μόλις είδαν πως ανεβαίνουν οι δείκτες τηλεθέασης στις "κορώνες" περί καιρού, ακύρωσαν το θέμα τους (παραδικαστικό) και ασχολήθηκαν με τα χιόνια στο πλαίσιο του έπους της "Σιβηριάδας". Αυτά είναι φαινόμενα κι όχι ο… καιρός.