Μονόπλευρα

Σε πολύ βαρύ κλίμα αναμένεται να διεξαχθεί η σημερινή συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης, που συγκαλείται με πρωτοβουλία του υπουργείου Απασχόλησης.

Κι αυτό γιατί εκτός των χρονιζόντων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, μόλις λίγες ημέρες πριν από τη σύγκληση της Επιτροπής ήρθε το έγγραφο-βόμβα των βιομηχάνων, το οποίο ανέβασε κατακόρυφα το θερμόμετρο στις σχέσεις τους με τη ΓΣΕΕ.

Και δικαίως, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ ο ΣΕΒ επανέφερε στην ατζέντα των εργασιακών θεμάτων σειρά αιτημάτων που προβάλλουν οι βιομήχανοι τα τελευταία χρόνια. Αιτήματα που αφορούν την απελευθέρωση του ορίου απολύσεων, τη θέσπιση νέων κινήτρων για προσλήψεις, τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και τον περιορισμό της εμβέλειας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μέσα από τη σύναψη τοπικών συμφώνων απασχόλησης σε περιοχές με υψηλούς δείκτες ανεργίας.

Βεβαίως κανείς δεν αμφισβητεί τη νέα πραγματικότητα η οποία έχει διαμορφωθεί με την παγκοσμιοποιημένη αγορά και οικονομία. Και ίσως να απαιτούνται επαναξιολόγηση και επαναπροσδιορισμός τόσο σε νοοτροπίες όσο και στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις εργοδοτών και εργαζομένων.

Αλλά γιατί πάντα κάθε νέα αλλαγή να αποβαίνει σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων αλλά και των ανέργων;

Γιατί η κάθε κυβέρνηση να υποκύπτει στις ορέξεις μόνο των εργοδοτών και ποτέ μα ποτέ να μην υλοποιεί κάποια, έστω μία, από τις φιλεργατικές προεκλογικές υποσχέσεις της;

Η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι η πολιτική της μπατάρει υπέρ των εργοδοτών. Ήδη τους έχει δώσει φορολογικές ελαφρύνσεις, τους έχει χαρίσει δισεκατομμύρια ευρώ με τη μείωση των υπερωριών.

Αντιθέτως μισθωτοί και συνταξιούχοι επιβιώνουν τα τελευταία χρόνια σε συνθήκες σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας, χαμηλών μισθών αλλά και ανασφάλειας.

Άλλωστε δεν είναι άμοιρο αυτής της κατάστασης το ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι είναι οι πλέον απαισιόδοξοι για το μέλλον τους Ευρωπαίοι πολίτες.

Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση δεν στήνει ευήκοον ους στις προτάσεις της ΓΣΕΕ για άμεση εφαρμογή του 35ώρου σε επιχειρήσεις έντασης του κεφαλαίου και στη σύνδεση των επιδοτήσεων με τη δημιουργία θέσεων εργασίας; Γιατί δεν υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να καλύπτουν τουλάχιστον το 50% των εισφορών σε εργαζομένους που απολύουν άνω των 55 ετών για πέντε έτη σε περιοχές υψηλής ανεργίας;

Εν προκειμένω θεωρείται βέβαιο το ναυάγιο της σημερινής συνεδρίασης, αφού η ΓΣΕΕ δεν είναι διατεθειμένη να καταθέσει τόσο εύκολα τα όπλα.