Κλείνοντας τους τίτλους της χρονιάς

Αναζητώντας τις σελίδες του χρόνου που πέρασε, αναπολείς το παρελθόν και περνάνε από το μυαλό σου διάφορες εικόνες, που έζησες και δεν πρόκειται να ξανάρθουν. Ήρθε το τέλος για το 1998, όπως έρχεται το τέλος για κάθε τι στη ζωή μας…. κάποια στιγμή. @@@ Ο θάνατος που κλείνει τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής…. έχει χάσει την γνησιότητά του, την ιερότητά του… Δεν υμνούμε τον θάνατο, αλλά είναι θλιβερό να έχει "πεθάνει" και ο θάνατος "Ο θάνατος θέλει σέβας και σιωπή" του Αλέξη Σεβαστάκη επιλέχθηκε μαζί με άλλα κείμενα που δημοσιεύθηκαν την χρονιά που μας πέρασε στο "Τυποραφείον". @@@ Ο Μιχάλης Κατσαρός μπορεί να μην υπάρχει σαν σάρκα, το πνεύμα του όμως παραμένει και το αντισταθείτε δεν πρόκειται να χάσει ποτέ την βαρύτητά του, ακόμα και αν αυτό είναι η γαλήνη. Γιατί μέχρι σήμερα ότι κατακτήθηκε ήταν αποτέλεσμα αντίστασης και αγώνων και για να μην χαθεί επιβάλλεται η αντίσταση στα πάντα, από τον εαυτό μας μέχρι και την αιώνια γαλήνη @@@ @@@Και κλείνοντας δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό που είχε πει ο Γκασμέτ Καπλάνι, "Διαβάζω μικρές αγγελίες που καταλήγουν 'Αποκλείονται Αλβανοί'. Δεν είναι φοβερό να σου αφαιρούνε το δικαίωμα να είσαι αθώος;" @@@ Καλή χρονιά!