Ανάμνηση από την Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, 1998 (αριστερά). Γατούλα της άνοιξης, 2005 (κάτω).

"Αναπαραστάσεις" τοπίων και βιωμάτων του Ντίνου Παπασπύρου στον "Ειρμό" έως τις 14 Φεβρουαρίου

"Τα έργα δείχνουν ποιος καταθέτει την ψυχή του"

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ Συνέντευξη στον ΘΑΝΑΣΗ ΓΩΓΑΔΗ

Στην γκαλερί "Ειρμός" (Καρόλου Ντηλ & Λεωφόρου Νίκης 17) θα παρουσιάζεται έως τις 14 Φεβρουαρίου έκθεση έργων ζωγραφικής του Ντίνου Παπασπύρου με τον τίτλο "Αναπαραστάσεις".

Ο Θεσσαλονικιός "παραστατικός" καλλιτέχνης, έχοντας ως πρότυπο τη ρήση του Πολ Σεζάν "Η ζωγραφική είναι αναπαράσταση, όχι αναπαραγωγή…", φιλοτεχνεί με τέμπερες μικρές "βιωματικές" επιφάνειες. "Με την έκθεση έρχονται στην επιφάνεια (αναπαραστώνται) τοπία αστικά και μη, που σήμερα δεν υπάρχουν. Επίσης γατούλες και καραγκιόζηδες, παιδικά βιώματα, τα οποία δένονται στη σημερινή καθημερινότητα με σατιρικές λεζάντες που έχουν προστεθεί", ανέφερε ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Ο Ντίνος Παπασπύρου εικονογραφεί σπίτια της Άνω Πόλης, μία ανάμνηση από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το Λευκό Πύργο φυσικά, λοφίσκους της Χαλκιδικής, ένα τοπίο της Καψόχωρας.

Αυτοδίδακτος καλλιτέχνης

"Ο ζωγράφος πρέπει να δημιουργεί με τα μάτια της ψυχής του και όχι σαν φακός φωτογραφικής μηχανής", ισχυρίζεται ο δημιουργός, που αξίζει να σημειωθεί πως είναι αυτοδίδακτος. Άρχισε να ζωγραφίζει το 1976 και η δουλειά του παρουσιάστηκε για πρώτη φορά έναν χρόνο μετά από τη Μικρή Πινακοθήκη "Διαγώνιος".

Η θεματολογία του αστικού και μη τοπίου δίνει χώρο στα "εαρινά" τετράποδα, τις γάτες-γυναίκες που φιγουράρουν με προγόνους-απογόνους ή στους καραγκιόζηδες που συνοδεύονται ανυπερθέτως από "λεζάντες που σατιρίζουν τη σημερινή καθημερινότητα, πολιτική και μη". Το προσωπικό κοίταγμα του καλλιτέχνη είναι άμεσο, φορτωμένο με μνήμες, κάποτε με ισχυρές δόσεις νοσταλγίας.

"Ο προσωπικός πουαντιγισμός, που κυριαρχεί στα έργα μου, προέκυψε από μόνος του, όταν πρωτοξεκίνησα να ζωγραφίζω. Μέχρι τότε δεν είχα καμιά επαφή ή γνωριμία τόσο με τους συντοπίτες Πεντζίκη, Ιατρού κ.ά., που εκφράζονταν με την ίδια τεχνική, όσο και με τους ξένους πρωτοπόρους του είδους Σερά, Μπρακ κ.ά.".

Λαϊκός δημιουργός

Ο Ντίνος Παπασπύρου, που εκτός των άλλων έχει εκδώσει το βιβλίο "Ο λάκκος", το οποίο περιέχει δεκαπέντε μικρά πεζά, είναι αναμφισβήτητα λαϊκός δημιουργός. "Για την ανάλυση του όρου 'λαϊκός' ζωγράφος χρειάζεται μεγάλη κουβέντα. Σε συντομία ο λαϊκός ζωγράφος είναι καταρχήν αυτοδίδακτος, όχι απαραίτητα αγράμματος, κυρίως όμως αυθόρμητος και ανεπιτήδευτος. Τα τελευταία δύο δεν μπορεί να κρυφτούν. Με τα έργα φαίνεται ποιος βγάζει την ψυχή του προς τα έξω και ποιος όχι".

Όπως και να έχει το θέμα, για τον εν λόγω καλλιτέχνη η ζωγραφική πράξη είναι "ισορροπία, απογείωση, ταξίδι στο άπειρο".