Σαν ιρακινό συμβούλιο

Μετά μας λένε κομπλεξικούς Θεσσαλονικείς κι ότι εμείς φταίμε που γκρινιάζουμε. Εμείς φταίμε που ο Καραμανλής στο νέο (τρόπος του λέγειν) κυβερνητικό σχήμα δεν βρήκε έναν Θεσσαλονικέα να κάνει υπουργό, παρά κράτησε μόνο τον Ορφανό ως υφυπουργό Πολιτισμού και μάλιστα με επικεφαλής τον σπεσιαλίστα στις τέχνες και ειδικό στο κοριόζουμο, κύριο Βουλγαράκη.

Εν προκειμένω, βέβαια, υπάρχει μια καλλιτεχνική αντίφαση: τώρα που βάζει τον Βουλγαράκη υποτιμά το υπουργείο Πολιτισμού ο κ. Καραμανλής, ή πριν που το είχε (χωρίς να το έχει) ο ίδιος;

Θα αποθυμήσουμε βέβαια και εκείνον τον Πέτρο Τατούλη - τι θα απογίνει ο πολιτισμός χωρίς αυτόν; Υπάρχει πιθανότητα να βυθιστούν οι τέχνες σε βαθύ σκότος, να πάμε σε έναν νέο Μεσαίωνα χωρίς τη συμμετοχή του.

(Μόνο ο Γιακουμάτος θα μπορούσε να μας σώσει απ' την πνευματική καταστροφή και τον καλλιτεχνικό όλεθρο).

Άλλαξε και ο συμπαθής Τσιαρτσιώνης (τι έκανε ακριβώς στην κυβέρνηση;), ενώ είναι όντως ακατανόητο γιατί αποπέμφθηκε ο εργατικότατος, χαμηλόφωνος και έντιμος κύριος Σαλαγκούδης - ίσως γιατί δεν έβγαινε αρκετά στην τηλεόραση για να αυτοδιαφημιστεί, κάτι που δεν συγχωρείται σε μια τηλεοπτική δημοκρατία.

(Μάλλον επειδή ακριβώς έκανε καλή δουλειά ο Σαλαγκούδης δεν τον άντεξε ο μοχθηρός Σιούφας και τον κανιβάλισε).

Ο Νικήτας Κακλαμάνης μπήκε στη διαδικασία εθελουσίας εξόδου - κρίμα, ήταν ο μόνος αρκετά πετυχημένος και για έναν λόγο: σκεφτόταν και μιλούσε ως μη πολιτικός, ξέροντας πως η πολιτική είναι κάτι πολύ σοβαρό για να την αφήσεις στους πολιτικούς και στα νοβοπάν-κλισέ τους.

Μεγάλο σόου θα γίνει με την Ντόρα - πολλοί λεβέντες την περιμένουν με τα μπιστόλια να 'ρθεί στα Σκόπια: ο Ψωμιάδης, οι παπάδες (χέρι χέρι με Καρατζαφέρη), οι Μακεδόνες γενικώς. Κι αν πράξει ό,τι πίστευε ο γκαντέμης ο μπαμπάς, τότε η Ντόρα "σε δέκα χρόνια θα έχει ξεχαστεί" - για να μην πω σε δέκα μέρες.

Το κακό είναι πως δεν μπήκε η ωραιοτάτη Ζέτα Μακρή στην κυβέρνηση - αυτό το ερωτικό "Ζέτα" μου θυμίζει μια πολύ σέξι κυρία του άλλοτε, τη Ζέτα Αποστόλου. Τι να απέγινε; Ή, όπως θα έλεγε ο Εμπειρίκος:

"Πού είναι η Ζέτα της νεότητός μας που μας χάρισε στύσεις ικανοποιητικάς;".

Τουλάχιστον θα έπρεπε να υπουργοποιηθεί η εξόχως ωραία κυρία Έλενα Ράπτη. Εάν συνέβαινε αυτό θα αποκτούσε αμέσως άλλη λάμψη η νέα κυβέρνηση, που είναι γεμάτη ντεκαφεϊνέ άντρες, ντυμένους σαν θείους, θυμίζοντας ιρακινό συμβούλιο.

Ο πρωθυπουργός κατέφυγε σε παλιούς, γερασμένους - ο καθένας τους έχει περάσει τουλάχιστον δέκα φορές ΚΤΕΟ. Θα πεις: πάλι καλά που δεν έκανε υπουργό Μακεδονίας-Θράκης τον Αχιλλέα Καραμανλή - σωστά: αυτό είναι όντως κάποιο κέρδος.

Το ερώτημα γιατί δεν ανέλαβε ο Ρεγκούζας το υπουργείο Οικονομικών είναι βέβαια εύλογο, όσο εύλογο είναι γιατί ανέλαβε το Πολιτισμού ο Βουλγαράκης - αλλά το Πολιτισμού, μετά τον Κούβελα, νομίζω πως μπορεί να το αναλάβει πλέον ο καθένας, με ανάλογη εγγυημένη επιτυχία.

Απ' την άλλη, ο Πολύδωρας αναλαμβάνοντας το Δημοσίας Τάξεως είναι βέβαιο πως θα μάθει στους χωροφύλακες να απαγγέλλουν αρχαίους Έλληνες λυρικούς - όχι ότι ξέρει βέβαια ο Πολύδωρας από τέτοια, αλλά κάπως τσαλαβουτάει κι αυτός στους αρχαίους. Πετάει και κάνα τσιτάτο από Ηρόδοτο, για να εντυπωσιάσει τους ματαιόσπουδους.

Πάντως γενικά υπάρχει γκρίνια, και εγκατάλειψη της Θεσσαλονίκης - όσοι Βόρειοι δεν υπουργοποιήθηκαν ας περιμένουν. Και κυρίως να μην παραμελούν το γλείψιμο, του στιλ "σφάξε με πασά μ' να αγιάσω". Πάντα έχει αποτέλεσμα.

Κι εξάλλου, γιατί να γίνουν οπωσδήποτε υπουργοί; Μήπως ο Καραμανλής κυβέρνησε κανένα υπουργείο πριν γίνει πρωθυπουργός;