INTERNET

Θέσεις και δράση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Για την αντιμετώπιση του παράνομου και βλαβερού περιεχόμενου του Internet! Για την προστασία των ανηλίκων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας! Επιμέλεια: IAPETOS Information Network, Βρυξέλλες Πώς προέκυψε η ανάγκη ρύθμισης του περιεχόμενου του Internet?

Αναμφισβήτητα το Internet έχει προκαλέσει επανάσταση σε ορισμένους οικονομικούς τομείς, έχει γίνει σημαντικό στοιχείο στον κοινωνικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό τομέα, δίνοντας απεριόριστες (και καθημερινά αυξανόμενες) ευκαιρίες στους πολίτες 160 χωρών να έχουν άμεση και εύκολη πρόσβαση στον κόσμο των πληροφοριών χωρίς να μετακινηθούν από το σπίτι ή το γραφείο τους!

Η μεγάλη πλειοψηφία του περιεχομένου του δικτύου αφορά σκοπούς της πληροφόρησης για πλήρως νόμιμη επιχειρηματική ή ιδιωτική χρήση, όμως, παρόλο που τα οφέλη του Internet είναι πολύ σημαντικότερα από τα δυνητικά μειονεκτήματά του, δεν μπορούν να αγνοηθούν. Το δίκτυο είναι φορέας και μιας περιορισμένης ποσότητας δυνητικά βλαβερού ή παράνομου περιεχομένου ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όχημα για εγκληματικές δραστηριότητες. Έτσι δημιουργούνται μεγάλα ζητήματα που αφορούν τομείς δημόσιου, πολιτικού, εμπορικού και νομικού ενδιαφέροντος . Ζητήματα που αν δεν απαντηθούν και αντιμετωπιστούν αμέσως μπορεί να μειώσουν τη δυναμική του Internet βάζοντας φραγμό στην ανάπτυξή του και κυρίως στα πολύμορφα οφέλη του σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.

…ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ

Το παράνομο περιεχόμενο του Internet τις περισσότερες φορές ταυτίζεται με την παιδική πορνογραφία, όμως στην πραγματικότητα σχετίζεται με μια μεγάλη ποικιλία ζητημάτων:

Ορισμένα περιεχόμενα θεωρούνται επιπλέον και εγκληματικά από εθνικούς νόμους ορισμένων κρατών μελών (π.χ. παιδική πορνογραφία, παρακίνηση σε τρομοκρατικές ενέργειες, κάθε είδους απάτη κτλ.).

Βέβαια, πρέπει να επισημάνουμε την πολυπλοκότητα του ζητήματος, η οποία προκύπτει από το γεγονός ότι ορισμένες πράξεις είναι κολάσιμες βάσει της ποινικής νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, αλλά δεν είναι τέτοιες σε άλλο ή άλλα (π.χ. Ο "Αγών μου" του Α. Χίτλερ είναι απαγορευμένος στη Γερμανία αλλά όχι και σε όλα τα κράτη μέλη).

…ΤΟ ΒΛΑΒΕΡΟ

Κάποια είδη περιεχομένου των πληροφοριών που μπορεί να προσβάλουν τις αξίες ή τα συναισθήματα των άλλων θεωρούνται βλαβερά (π.χ. περιεχόμενο που εκφράζει πολιτικές απόψεις, θρησκευτικές πεποιθήσεις ή απόψεις για φυλετικά ζητήματα κτλ.).

Σ' αυτό τον τομέα όμως το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο γιατί εξαρτάται από πολιτιστικές διαφορές που αντανακλούν τον πολιτισμό και την ιστορία της κάθε χώρας. Κάθε χώρα έχει τις δικές της διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του τι επιτρέπεται και τι όχι. Επομένως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα διαφορετικά ηθικά πρότυπα στις διαφορετικές χώρες, έτσι ώστε να διευρύνονται οι σχετικοί κανόνες για την προστασία των ατόμων από το ενοχλητικό υλικό εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και την ελευθερία της έκφρασης.

Για κάθε πρωτοβουλία και δράση που αφορά αυτόν τον τομέα πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, ιδιαίτερα αυτό της ελεύθερης έκφρασης.

Καταλήγουμε, λοιπόν, ότι αυτό που μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα και πιο αποτελεσματικά είναι κυρίως το παράνομο περιεχόμενο του Internet.

…H ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ

Η ανίχνευση του παράνομου περιεχομένου τίθεται σαφώς στην αρμοδιότητα της κάθε εθνικής αρχής, του κάθε κράτους μέλους όπως και η τιμωρία των ενόχων.

Όμως, παρόλο που η ανίχνευση αυτή είναι απλή στο World Wide Web, δεν είναι καθόλου εύκολη στις ιδιωτικές εφαρμογές, π.χ. ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Επίσης, ενώ η εφαρμογή του νόμου φαίνεται να είναι εύκολη στο εσωτερικό των εθνικών συνόρων, είναι εξαιρετικά δύσκολη στο διεθνές πλαίσιο.

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του δικτύου καθιστούν εκ των πραγμάτων αναποτελεσματικά ορισμένα είδη ελέγχων. Φαίνεται ότι ο έλεγχος μπορεί να γίνει μόνο στα σημεία εισόδου και εξόδου στο δίκτυο (στον server μέσω του οποίου ο χρήστης εξασφαλίζει πρόσβαση ή στο τερματικό που χρησιμοποιείται για την ανάγνωση ή το φόρτωμα των πληροφοριών και στον server που είναι δημοσιευμένο το έγγραφο. Επειδή όμως ένα έγγραφο που αφαιρείται από έναν server λόγω νομικής παρέμβασης μπορεί πολύ εύκολα και ταχύτατα να αντιγραφεί σε άλλους server που υπάγονται σε άλλες δικαιοδοσίες, ώστε να εξακολουθεί να είναι διαθέσιμο τουλάχιστον μέχρι να δεσμευτούν και αυτές οι θέσεις. Πιθανή συνέπεια: να δημιουργηθούν "ηλεκτρονικοί παράδεισοι" για έγγραφα που είναι αντίθετα με τους γενικούς κανόνες του ποινικού δικαίου.

Μέσο αντιμετώπισης των ενδεχόμενων κινδύνων δε φαίνεται να είναι άλλο από την πρόσθετη διεθνή συνεργασία.

Σε ορισμένα κράτη μέλη (Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο) έχει θεσπιστεί ή έχει προταθεί νομοθεσία που ορίζει τις νομικές ευθύνες των παρόχων πρόσβασης έτσι ώστε να υπόκεινται σε δίωξη όσον αφορά οποιοδήποτε στοιχείο υλικού το οποίο φιλοξενείται στον server τους μόνο όταν αυτοί γνωρίζουν ότι το υλικό είναι εκ πρώτης όψεως παράνομο, ή εφόσον δε λάβουν λογικά μέτρα για τον περιορισμό της πρόσβασης σε θέσεις όταν κάποιος τους έχει επιστήσει την προσοχή στο εν λόγω υλικό.

Οι φορείς δικτύου δεν εκτίθενται συνήθως σε ευθύνη βάσει του ποινικού ή του αστικού δικαίου για το περιεχόμενο που κυκλοφορεί στα δίκτυά τους, αν και μπορεί να τους ζητηθεί (βάσει σχετικών νόμων και αδειών) να λάβουν μέτρα σχετικά με τους πελάτες τους (πάροχοι πρόσβασης), αν αυτοί χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις για τη διακίνηση παράνομου υλικού.

Σε ορισμένα κράτη μέλη οι πάροχοι πρόσβασης και οι πάροχοι υπηρεσιών ξένιου υπολογιστή έχουν ήδη δημιουργήσει συστήματα αυτορρύθμισης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο π.χ. δημιουργήθηκε ένας κώδικας καλής συμπεριφοράς, παρόμοιες ενέργειες έχουν γίνει στη Γερμανία, στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενθαρρύνει τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Δικτύου Ενώσεων Παρόχων Πρόσβασης στο Internet με κατεύθυνση την Αυτορρύθμιση, τονίζοντας παράλληλα το σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσουν σ' αυτή την προσπάθεια οι χρήστες του Internet.

Όταν ένας πάροχος υπηρεσιών αντιληφθεί τον εκ πρώτης όψεως παράνομο χαρακτήρα του περιεχομένου που υπάρχει στον server του, πρέπει οπωσδήποτε να λάβει μέτρα για την αφαίρεση του υλικού. Δεδομένου ότι το περιεχόμενο μπορεί εύκολα να αντιγραφεί σε άλλους servers, η προσέγγιση αυτή πρέπει να ακολουθείται από όλους τους παρόχους υπηρεσιών σε όλο τον κόσμο.

Αν για κάποιο λόγο το περιεχόμενο δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον ξένιο εξυπηρετητή, εναλλακτική λύση μπορεί να είναι ο φραγμός της πρόσβασης στο επίπεδο των παρόχων πρόσβασης. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι ακόμη σαφές αν είναι δυνατόν να γίνει από τεχνική άποψη, δηλαδή πώς θα εμποδιστεί η πρόσβαση σε παράνομο υλικό. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, τέτοιες ενέργειες εμπίπτουν στους διεθνείς κανόνες της ελευθερίας του ατόμου και είναι εντελώς αδιανόητες για την ιστορία και την κουλτούρα της Ευρώπης.

Οι αρμόδιες για την επιβολή του νόμου αρχές έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για διάφορες τεχνικές που επιτρέπουν την ανώνυμη χρήση του Internet, γιατί έτσι διευκολύνεται η δυνατότητα αποστολής παράνομου υλικού. Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά το WWW. Η ταυτότητα των χρηστών του Internet γίνεται συνήθως γνωστή με την αναφορά του συγγραφέα μιας εισαγωγικής σελίδας του World Wide Web ή από τη χαρακτηριστική διεύθυνση της σελίδας "URL" ή από την αναφορά σε e-mail, ή από τη διεύθυνση για μηνύματα μιας ομάδας συζήτησης.

Βεβαίως υπάρχουν νόμιμοι λόγοι για τους οποίους ένας χρήστης επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του και καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, στην οποία κατοχυρώνεται και το δικαίωμα του απόρρητου της αλληλογραφίας.

Ο προβληματισμός της Επιτροπής είναι να συνδυαστεί η νόμιμη ανάγκη της ανωνυμίας με τις αρχές της νομικής δυνατότητας ανίχνευσης, και μάλλον φαίνεται να οδεύει προς λύση μετά τις προτάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου περί "Safety Net". Η άποψή τους είναι ότι η χρήση πραγματικά ανώνυμων λογαριασμών αποτελεί κίνδυνο, ενώ δεν είναι επικίνδυνη η χρήση ψευδωνύμων των οποίων οι κάτοχοι μπορούν να εντοπιστούν. Προτείνουν παράλληλα μέτρα για να κλείσουν τα διάφορα κενά και για να βελτιωθεί η δυνατότητα εντοπισμού και υποστηρίζουν ότι οι ανώνυμοι αναμεταδότες θα πρέπει να καταγράφουν τα στοιχεία ταυτότητας με την επιφύλαξη της νομοθεσίας ή για την προστασία των δεδομένων και να τα διαθέτουν στην αστυνομία όταν θα είναι απαραίτητο.

Πάντως πρόκειται για ζήτημα που χρειάζεται επεξεργασία τόσο στα τεχνικά θέματα όσο και στην παγκόσμια συνεργασία για να καταστεί αποτελεσματικό.

Είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να καθορίσουν ορισμένα κοινά ελάχιστα πρότυπα στην ποινική νομοθεσία τους. Επιπλέον, θεωρείται απαραίτητη η ποινική δικαστική και αστυνομική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ με παράλληλη εξέταση των δυνατοτήτων διεθνούς συνεργασίας με τους κύριους τρίτους εταίρους μας, π.χ. με βάση συμβάσεις ή νέα διεθνή νομικά μέσα και στον τομέα της πρόληψης της εγκληματικότητας μέσω του Internet.

…Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΒΛΑΒΕΡΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Το κύριο όπλο αντιμετώπισης του βλαβερού περιεχόμενου του Internet είναι η εξασφάλιση των πρακτικών μέτρων για να περιοριστεί η πρόσβαση σε τέτοιο περιεχόμενο από ομάδες χρηστών ιδιαίτερα ευαίσθητες σε αυτή την προσέγγιση (παιδιά, ανήλικοι κτλ. ).

Ορισμένα παραδείγματα αποφάσεων δικαστηρίων (Γαλλία και ΗΠΑ) με τα οποία ανατράπηκε προσπάθεια των κυβερνήσεων να ρυθμίσουν θέματα προστασίας των ανηλίκων χρηστών του δικτύου δείχνει την εξαιρετική πολυπλοκότητα του θέματος.

Ένα γενικό συμπέρασμα είναι ότι οποιαδήποτε κανονιστική διάταξη δεν πρέπει να έχει τη μορφή της απεριόριστης απαγόρευσης της χρήσης του Internet για τη διανομή ορισμένου υλικού που διατίθεται ελεύθερα σε άλλα μέσα επικοινωνίας και βεβαίως να σέβεται απόλυτα τα ζητήματα της ατομικής ελευθερίας και των δικαιωμάτων του παιδιού.

Η κυκλοφορία των πληροφοριών μέσω του Internet και γενικά μέσω δικτύων προστατεύεται από την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Έτσι οι εθνικές αρχές μπορούν να λαμβάνουν μέτρα που περιορίζουν αυτή τη θεμελιώδη ελευθερία για την προστασία των ανηλίκων, αλλά μόνο όταν αυτά τα μέτρα δεν είναι δυσανάλογα.

Η κοινωνία των πληροφοριών, ευτυχώς, είναι εξοπλισμένη με τα κατάλληλα τεχνικά μέσα που επιτρέπουν να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές των ηθικών προτύπων όχι μόνο μεταξύ των εθνικών νομικών συστημάτων αλλά και μεταξύ των χρηστών. Η χρήση τέτοιων μέτρων θα επιτρέψει την ταυτόχρονη προώθηση της ελεύθερης ροής των πληροφοριών και του σεβασμού των ατομικών προτιμήσεων των χρηστών.

Τα τελευταία δυο χρόνια αναπτύχθηκαν ορισμένες τεχνολογίες που δίνουν στους γονείς τη δυνατότητα να ελέγχουν το υλικό του Internet που έρχεται στα σπίτια τους. Σε αντίθεση με τη λογοκρισία εκ μέρους των επίσημων αρχών στα αρχικά στάδια, το φιλτράρισμα εξασφαλίζει τον έλεγχο στα τελικά στάδια από τους γονείς, εμποδίζοντας έτσι το βλαβερό περιεχόμενο να φθάσει στον ανήλικο.

Το πρότυπο του φιλτραρίσματος που τονίζει τη γονική ευθύνη έχει μεγάλη υποστήριξη από τη βιομηχανία και από ομάδες πολιτικών δικαιωμάτων ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για την αντιμετώπιση των συγκεκριμένων ζητημάτων στο Internet και για να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές των προτύπων αισθητικής και ευπρέπειας μεταξύ των χωρών, των κοινοτήτων και των οικογενειών. Είναι μια πραγματική και όχι νομική απάντηση στη παρουσία του βλαβερού περιεχομένου στο Internet.

Το λογισμικό φιλτραρίσματος μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορες βαθμίδες της διαδικασίας διαβίβασης, π.χ. από παρόχους υπηρεσιών ξένιου υπολογιστή ή παρόχους πρόσβασης, και ακολουθεί τρία πρότυπα:

1. Μαύρη λίστα: εμποδίζεται η πρόσβαση στις διευθύνσεις που βρίσκονται στη λίστα.

Η τεχνική της μαύρης λίστας χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην πρώτη γενιά αυτόνομων πακέτων φιλτραρίσματος, όπως το Cyber Patrol (1995). To Cyber Patrol λειτουργεί και με τους παρόχους άμεσης πρόσβασης στο Internet και με εμπορικές υπηρεσίες on-line. Ο κατάλογος CybetNOT που χρησιμοποιείται περιέχει περισσότερες από 7.000 διευθύνσεις σε 12 κατηγορίες: βία/αισχρολογίες, γυμνό, σεξουαλικές πράξεις, ακατάλληλες απεικονίσεις, ρατσισμός, σατανισμός/αιρέσεις, ναρκωτικά, ακραίες πολιτικές θέσεις, τυχερά παιγνίδια, αμφισβητήσιμα/παράνομα, οινόπνευμα/καπνός.

Οι γονείς μπορούν επιλεκτικά να εμποδίσουν την πρόσβαση σε οποιαδήποτε ή και σε όλες τις κατηγορίες σημειώνοντας τα αντίστοιχα κουτάκια στο programme manager.

2. Λευκή λίστα: δυνατή πρόσβαση μόνο στις διευθύνσεις που βρίσκονται στη λίστα.

Το λογισμικό της "λευκής λίστας" αποκλείει όλα τα περιεχόμενα του Internet εκτός από τις ρητώς εγκεκριμένες διευθύνσεις που περιλαμβάνονται σε μια "λευκή λίστα". Αν και η τεχνική αυτή είναι άκρως περιοριστική και αντίθετη με τη λογική του Internet, θεωρείται απόλυτα ασφαλής και έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως σε σχολικά περιβάλλοντα.

3. Ουδέτερη σήμανση: υπάρχει σήμανση και βαθμολογία για τις διευθύνσεις αλλά ο χρήστης αποφασίζει πώς θα χρησιμοποιήσει τη σήμανση ή τη βαθμολογία.

Η πλατφόρμα επιλογής περιεχομένου Internet (PICS-Platform for Internet Content Selection) προσφέρει μια τυποποιημένη υποδομή για "ουδέτερη σήμανση" και για το φιλτράρισμα του περιεχομένου του Internet, καλύπτει δε όλη τη βιομηχανία του τομέα.

Το PICS διαχωρίζει τις δύο λειτουργίες της βαθμολογίας των διευθύνσεων και του φιλτραρίσματος των διευθύνσεων, επιτρέποντας μεγάλο βαθμό ευελιξίας και ασφάλειας και θεωρείται ως η πιο περιεκτική και καινοτόμα μέχρι τώρα λύση για το ζήτημα του περιεχομένου του Internet.

Το PICS υποστηρίζεται από μια ευρεία συμμαχία παραγωγών υλικού εξοπλισμού και λογισμικού, παρόχων πρόσβασης και εμπορικών υπηρεσιών on-line, εκδοτών και παρόχων περιεχομένου. Σήμερα περιλαμβάνεται ως κανονικός εξοπλισμός στην τελευταία γενιά λογισμικού φυλλομέτρησης του Internet όπως το Microsoft Explorer 3.0 και το Netscape 3.0, υποστηρίζεται δε και από ορισμένα πακέτα φιλτραρίσματος.

( Ο αντίλογος: Οι αντίπαλοι της προσέγγισης φιλτραρίσματος υπογραμμίζουν δύο κινδύνους:

Να σημειώσουμε, κλείνοντας αυτό το θέμα, ότι το διαθέσιμο σήμερα λογισμικό δείχνει ότι υπάρχει μια διαδεδομένη φτηνή και αποτελεσματική μέθοδος που δίνει πολλές δυνατότητες στους γονείς και μπορεί να προστατεύσει τα παιδιά από το ακατάλληλο περιεχόμενο.

Η Επιτροπή θέτει το στόχο της δημιουργίας ευρωπαϊκών συστημάτων βαθμολόγησης και ενθαρρύνει την ανάπτυξη ευρωπαϊκού λογισμικού φιλτραρίσματος και ανίχνευσης, και τούτο γιατί μπορεί να είναι διαφορετική η προσέγγιση των ζητημάτων προστασίας ανηλίκων στις ΗΠΑ από αυτό της ΕΕ.

Είναι σαφές ότι το πρόβλημα του βλαβερού και παράνομου περιεχομένου του Internet δε θα λυθεί ούτε μόνο με τη θέσπιση αυστηρών νόμων, ούτε με τυφλή εμπιστοσύνη στην τεχνολογία, τον ουσιαστικό και καθοριστικό ρόλο θα τον παίξει το κοινό, άρα η εκπαίδευση του κοινού είναι αποφασιστικός παράγοντας για την προστασία των πολιτών από το βλαβερό και παράνομο περιεχόμενο του δικτύου.

Η ενθάρρυνση δραστηριοτήτων συνειδητοποίησης των ενηλίκων για τα οφέλη και τα μειονεκτήματα του Internet είναι στις πρώτες προτεραιότητες της Επιτροπής. Οι γονείς και οι δάσκαλοι θα πρέπει να είναι επαρκώς ενημερωμένοι, έτσι ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιούν πλήρως το λογισμικό του γονικού ελέγχου και τα συστήματα βαθμολόγησης.

…ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Η Επιτροπή προτείνει ένα πρώτο σύνολο μέτρων για άμεση δράση:

1. Για το παράνομο περιεχόμενο

2. Για το βλαβερό περιεχόμενο

* Κοινοτική δράση για την υποστήριξη της χρήσης λογισμικού φιλτραρίσματος και συστημάτων βαθμολόγησης, π.χ. ενθάρρυνση της χρήσης λογισμικού φιλτραρίσματος όπως το PICS.

* Ενθάρρυνση Ευρωπαίων παραγωγών για συνεργασία ώστε να συγκροτηθεί Κώδικας Καλής Συμπεριφοράς για το περιεχόμενο του Internet.

* Υποστήριξη δράσεων στα κράτη μέλη συνειδητοποίησης γονέων και δασκάλων.

3. Διεθνής δραστηριότητα (Διεθνείς διασκέψεις, σύναψη διεθνών συμβάσεων κτλ.).

4. Δράσεις υποστήριξης (μηχανισμοί διαφάνειας, κέντρο πληροφόρησης στο Web).

Προσπάθησε να εξαγάγει παράνομα καφέ στην Αλβανία

Στην προσπάθειά του να εξαγάγει παράνομα στην Αλβανία ποσότητα δυόμισι τόνων ακατέργαστου καφέ συνελήφθη χθες τα ξημερώματα ένας 32χρονος αγρότης από την Καστοριά.

Για την πρωτότυπη απόπειρα λαθρεμπορίας κατηγορήθηκε ο Δημήτρης Γρηγοριάδης, τον οποίο εντόπισαν αστυνομικοί του μεταβατικού αποσπάσματος Διποταμιάς, στην παραμεθόριο περιοχή των Κομνηνάδων Καστοριάς, και τον συνέλαβαν.

Ο Γρηγοριάδης μετέφερε την ποσότητα του καφέ με το τρακτέρ του, ενώ σύμφωνα με τους αστυνομικούς μαζί του βρίσκονταν και άλλα δύο άτομα, πιθανόν Αλβανοί, που κατάφεραν να διαφύγουν πεζοί.

Όπως διαπιστώθηκε από τον έλεγχο των αστυνομικών, το εμπόρευμα του 32χρονου αγρότη δεν είχε εκτελωνιστεί και κατασχέθηκε μαζί με το όχημα που τα μετέφερε. Λίγες ώρες αργότερα ο παραβάτης οδηγήθηκε στις τελωνειακές αρχές, όπου, αφού κατέβαλε το πρόστιμο των 3.000.000 δραχμών, που προβλέπει ο νόμος, αφέθηκε ελεύθερος.