Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ρεπορτάζ :: Ανεπτυγμένη είδηση-αφήγηση

( φαλαινοκαρχαρίας :: 12/2/2006 22:21:48) 

Το κήτος, που ζύγιζε δύο τόνους και είχε μήκος 7,5 μέτρα, έγινε αντιληπτό από ψαράδες της περιοχής.

Φαλαινοκαρχαρίας

"Προσκυνητής" στο Άγιο Όρος από θαλάσσης!

Αν και σπάνια συναντάται στο Αιγαίο, ο φαλαινοκαρχαρίας όχι μόνο κολύμπησε στα ελληνικά ύδατα, αλλά "συνελήφθη" ανοιχτά του Αγίου Όρους. Το κήτος, που ζύγιζε δύο τόνους και είχε μήκος 7,5 μέτρα, έγινε αντιληπτό από ψαράδες της περιοχής, οι οποίοι, αφού το αιχμαλώτισαν και το σκότωσαν στην Ιερισσό Χαλκιδικής, αναγκάστηκαν να το σύρουν μέχρι την ακτή, καθώς ο όγκος του δεν επέτρεπε τη μεταφορά του με αλιευτικό σκάφος. Ο "προσκυνητής", όπως είναι γνωστός ο φαλαινοκαρχαρίας, έγινε αντικείμενο θαυμασμού όχι μόνο από αυτούς που είχαν την ευκαιρία να τον δουν στην Ιερισσό, αλλά και από όσους βρέθηκαν στην ιχθυόσκαλα της Καβάλας, όπου μεταφέρθηκε στη συνέχεια. Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝΑΛΕ), που εδρεύει στη Νέα Πέραμο Καβάλας, έσπευσαν να ερευνήσουν το κήτος και σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα η επιστημονική ονομασία του ψαριού είναι cetorihnus maximus, ενώ κοινή ονομασία του είναι "προσκυνητής", αν και κατά τόπους οι ψαράδες δίνουν διαφορετικά ονόματα. Πρόκειται για ένα ψάρι εντελώς άκακο, που τρώει πλαγκτόν, μπορεί να καταναλωθεί από τον άνθρωπο, αν και δεν φημίζεται ιδιαίτερα για την ποιότητά του. Το συγκεκριμένο ψάρι συναντάται σε όλες της θάλασσες. Στη Βόρεια Θάλασσα το αλιεύουν για το συκώτι του, ενώ χρησιμοποιείται και στην κινεζική ιατρική. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες του ΙΝΑΛΕ, το συγκεκριμένο είδος ψαριού τείνει προς εξαφάνιση, καθώς ο πληθυσμός του έχει μειωθεί σημαντικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Για το λόγο αυτό έχει ξεκινήσει διεθνής προσπάθεια για την προστασία του. Το cetorihnus maximus μπορεί να φτάσει και τα 15 μέτρα, στοιχείο από το οποίο οι επιστήμονες του ΙΝΑΛΕ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ψάρι που πιάστηκε στα δίχτυα των ψαράδων ήταν σχετικά μικρής ηλικίας. Την εποχή αυτή πιθανόν να βρισκόταν "καθισμένο" στο βυθό και να πιάστηκε τυχαία στα δίχτυα των ψαράδων, αφού δεν αποτελεί "στόχο" τους.