Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Τέχνες-Πολιτισμός :: Κριτική θεάτρου

( οταν οι ρολοι... μιλουν ) 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΟΛΟΙ… ΜΙΛΟΥΝ

Έφη Σταμούλη - Κέιτ

"Είναι η μεγαλύτερη αδερφή, που αναγκάζεται να κρατήσει τα προσχήματα για να αποτρέψει τις συμφορές που έρχονται και προαισθάνεται. Μαζί με τη Μάγκι κρατούν τον ιστό της οικογένειας: αυτή στο ρόλο του πατέρα, η Μάγκι της μητέρας. Ωστόσο διαθέτει μια τρυφερότητα, που δεν επιτρέπει να εκδηλωθεί, παρά ελάχιστες φορές. Είναι μάλλον ο άνθρωπος που αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να είναι σκληρός και αντιπαθής. Τελικά παραδίνεται στη μαγεία του χορού, σε μια σκηνή κομβική του έργου. Χορεύει μαζί με τις υπόλοιπες αδερφές, αφήνοντας ελεύθερα, έστω για λίγο, όσα έμαθε να καταπιέζει βαθιά μέσα της".

Ελένη Δημοπούλου - Μάγκι

"Βρίσκω κοινά σημεία σε επίπεδο επιθυμίας μ' αυτή τη γυναίκα, με αγγίζουν πολλά από τα στοιχεία της επιβίωσης που εμφανίζει στο έργο. Kαταφέρνει να κρατηθεί στη ζωή, αντλώντας δύναμη από το καθημερινό, το ασήμαντο, το πεζό. Θεραπεύει τα προβλήματα μ' έναν προσωπικό τρόπο. Χορεύει, ξεσπάει, γελάει, σαρκάζει και σαρκάζεται. Ενώ η μόνη ερωτική της εμπειρία χάνεται στο βάθος της εφηβείας της, μιλά για τον έρωτα συνεχώς δίχως ταμπού. Δεν παραδίδει τα προβλήματά της στη λήθη. Τα ζει, τα διακωμωδεί και τολμά την υπέρβαση".

Ρούλα Μανισσάνου - Άγκνες

"Είναι η πιο εσωστρεφής και αινιγματική φιγούρα του έργου. Παραμένει σιωπηλή, λες και δοκιμάζει τις αντοχές της. Υπομένει την κυριαρχία της Κέιτ και αγκαλιάζει την "προβληματική" Ρόουζ. Ωστόσο κάνει την επανάστασή της, φεύγει μαζί με τη Ρόουζ, χωρίς να ξέρει τι την περιμένει, αφήνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Νομίζω ότι είναι από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω παίξει και είμαι πολύ ευτυχής που για πρώτη φορά δε λέω ούτε νότα επί σκηνής".

Μένη Κυριάκογλου - Ρόουζ

"Είναι το "προβληματικό" παιδί της οικογένειας, ένας γλυκός κι ευαίσθητος ρόλος που λάτρεψα. Μας παίδεψε ο βαθμός αναπηρίας της, ο τρόπος που θα έβγαινε στη σκηνή. Καταλαβαίνει λίγα απ' όσα συμβαίνουν, ωστόσο είναι η μόνη που τολμά να σπάσει τον πάγο και να πει μέσα στην αθωότητά της κάποιες αλήθειες. Είναι η μόνη που δεν ακολουθεί τις απαγορεύσεις και πηγαίνει τελικά στο πανηγύρι της Λούνασα. Είναι πρωτογενές άτομο: χαίρεται ή λυπάται, χωρίς ενδιάμεσες καταστάσεις, δε διαθέτει κρίση για να σκεφτεί και να αναλύσει περισσότερο τα πράγματα".

Στέλλα Μιχαηλίδου - Κρις

"Είναι πλάσμα παρορμητικό κι επιπόλαιο. Ωστόσο, σε πολύ κρίσιμες στιγμές παίρνει αποφάσεις που εκπλήσσουν τις αδερφές της και την ίδια. Δε θα την έλεγα επαναστάτρια. Ανήκει σε καθολική οικογένεια, όπου η έκτρωση απαγορεύεται, και μεγαλώνει εξώγαμο παιδί σε ένα στενό επαρχιακό κύκλο, μη έχοντας άλλη επιλογή. Αυτό τη δυναμώνει και την ωριμάζει. Κάθε φορά που συναντά τον άντρα που αγαπά, χορεύει, είναι η μόνη που το τολμά τόσο ανοικτά, τόσο φυσικά. Κι αυτός ο χορός μεταφράζεται σε ερωτική πράξη, σε ουσιαστική, λυτρωτική απελευθέρωση".

H Ταυτότητα της Παράστασης

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Νίκος Χουρμουζιάδης

Σκηνικά - Κοστούμια: Ιωάννα Μανωλεδάκη

Χορογραφία: Ντάνης Λαδόπουλος

Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης

Βοηθός σκηνοθέτη: Γλυκερία Καλαϊτζή

Παίζουν οι ηθοποιοί: Στάθης Μαυρόπουλος, Στέλλα Μιχαηλίδου, Ελένη Δημοπούλου, Ρούλα Μανισσάνου, Μένη Κυριάκογλου, Έφη Σταμούλη, Νίκος Λύτρας, Γιώργος Γλάστρας.

Θέατρο Αμαλία (Αμαλίας 71, τηλ.821.483). Μέχρι 11 Απριλίου κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο 9 μ.μ.