ΝΤΟΝΙΑ ΚΑΝΙΤΣΑΚΗ ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΙΔΑΚΗΣ

Ήλιος του Γενάρη

Η νέα δισκογραφική δουλειά του ευαίσθητου ερμηνευτή, με τη συμμετοχή σημαντικών ονομάτων της ελληνικής μουσικής σκηνής

Τα τελευταία χρόνια, με τη στροφή που παρουσιάστηκε προς το ελληνικό τραγούδι αναδείχτηκαν ορισμένες σπουδαίες φωνές. Μια απ' αυτές είναι σίγουρα του Μανώλη Λιδάκη, που ξεχωρίζει για το ηχόχρωμά της, αλλά και για τις δυνατότητες τις οποίες παρέχει στον ερμηνευτή να αποδίδει ποικιλία συναισθημάτων και εντάσεων. Αυτό άλλωστε έχει αποδειχθεί στις προηγούμενες δουλειές του και στη σκηνική του παρουσία. Ο τελευταίος του δίσκος με δώδεκα τραγούδια γραμμένα από δημιουργούς που ανήκουν στην αφρόκρεμα της νέας γενιάς του ελληνικού τραγουδιού, έρχεται να επιβεβαιώσει τις ερμηνευτικές του ικανότητες.

Στην πλειονότητά τους πρόκειται για τραγούδια που έχουν ξεκάθαρο μουσικό στίγμα και προθέσεις είτε είναι λαϊκά είτε μπαλάντες. Σε πέντε απ' αυτά είναι ολοφάνερη η μουσική σφραγίδα του Ορφέα Περίδη, ενώ άλλες τέσσερις συνθέσεις με ενδιαφέροντα μουσικά θέματα ανήκουν στο Γιάννη Σπάθα. Τους περισσότερους στίχους έχει γράψει ο Θοδωρής Γκόνης, κι από ένα τραγούδι υπογράφουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο ίδιος ο ερμηνευτής.

Ευχάριστη έκπληξη το καθαρά λαϊκό τραγούδι "Δωσ' μου πίσω το λουλούδι" των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα, αλλά και τα δυο παραδοσιακά "Πάλι πάλι" και "Άστρα μη με μαλώνετε", που είχε κυκλοφορήσει και σε Cd-single.

Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι έχει γίνει προσεκτική επιλογή των τραγουδιών, έτσι ώστε να υπάρχει ενότητα και συγκεκριμένο ύφος, γεγονός το οποίο ενισχύεται από την ενορχήστρωση του Θύμιου Παπαδόπουλου, αλλά πολύ περισσότερο απ' την ερμηνεία του τραγουδιστή, που φαίνεται να έχει μπει σε ωριμότερους εκφραστικούς δρόμους. Αυτό αποδεικνύεται στα τραγούδια τα οποία του προσφέρουν την άνεση να ξετυλίξει το εύρος των δυνατοτήτων του, όπως στην πολύ ωραία μπαλάντα "Φεγγάρι αγάπη, χωρισμός", αλλά και στο λαϊκό "Τα Μέγαρα", που μάλλον θα ξεχωρίσουν απ' το δίσκο.

Να λοιπόν που δε χρειάζονται κινήσεις εντυπωσιασμού για την πορεία ενός καλλιτέχνη που έχει τα προσόντα να στηρίξει ένα αρκετά καλό υλικό. Τα τραγούδια τα οποία δόθηκαν στο Λιδάκη μπορεί να μην είναι "αριστουργήματα", είναι όμως στην πλειονότητά τους καλά, ειλικρινή, δίνουν σαφώς μια ανανεωτική διάθεση στο ελληνικό τραγούδι, που σιγά αλλά σταθερά, περιλαμβάνει ελπιδοφόρα ονόματα στην κατηγορία των δημιουργών, τα οποία δε βιάζονται για γρήγορη επιτυχία και ανάδειξη, αλλά κίνητρο για την έκδοση του έργου τους αποτελεί κυρίως η ανάγκη για έκφραση.

Μάγδα Δημάκη