* Κάποτε, όταν χιόνιζε στην Πεντέλη και στο Χορτιάτη, βλέπαμε σε κανένα δελτίο και κανένα χαμογελαστό παιδάκι να φτιάχνει χαρούμενο χιονάνθρωπο ή να γλιστράει με αυτοσχέδιο έλκηθρο από σακούλες σκουπιδιών. Τώρα κομμένες αυτές οι χαριτωμενιές.

* Τώρα ακούς τους Τσιαμτσίκες όλων των καναλιών να μιλάνε για το "λευκό τρόμο". Στην αρχή νόμισα ότι έπιασαν κανένα φορτίο με κοκαΐνη. Αλλά, φευ, όχι. Εννοούσαν το χιόνι.

* Χιόνι; Ποιο χιόνι; Αυτό το άσπρο λεπτό χνούδι χιόνος που έπιασε στα πεζοδρόμια των Αθηνών; Στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, όταν ρίχνει μόνο τόσο χιόνι, τα σχολεία δεν κλείνουν, αλλά πάνε εκδρομή!

* Θα μου πείτε, αν είναι έτσι, πώς χωρίστηκε η Ελλάδα στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα; Και μάλιστα μετά από τόσες συσκέψεις και ακόμη περισσότερες δηλώσεις; Μα, φίλε αναγνώστη, αν οι συσκέψεις (και όχι οι πράξεις) έλυναν τα προβλήματα, ο Συνασπισμός θα ήταν μονίμως κυβέρνηση.

* Άλλοι πάλι δικαιολογούνται ότι το πρόβλημα δεν είναι η χιονόπτωση αλλά το δριμύ ψύχος. Δηλαδή, οι δυο-τρεις βαθμοί κάτω του μηδενός! Μου φαίνεται ότι οι αντιολισθητικές αλυσίδες δεν είναι για τα ελαστικά των Ι.Χ., αλλά για να δέσουμε κάποιους χειροπόδαρα.

* Αυτά που συνέβησαν χθες αποδεικνύουν ότι εννέα στους δέκα Έλληνες οδηγούς κακώς κατέχουν δίπλωμα οδήγησης. Διότι, αν για να διασχίσει κανείς την Μπότσαρη ή την Αγίου Δημητρίου χρειάζεται αλυσίδες, είναι η σωστή στιγμή να πάρει το λεωφορείο.

* Αυτά τα περί πάγου στο δρόμο είναι παραμύθια της θείας Λένας. Γιατί, αν πραγματικά είχε πάγο στους δρόμους, η Ελλάδα θα είχε μεταβληθεί σε ένα απέραντο λούνα παρκ. Όχι με καρουζέλ, περιστρεφόμενη μπαλαρίνα ή τρενάκι του τρόμου, αλλά μόνο με… συγκρουόμενα.