Δυστυχώς υπάρχουν παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο που λιμοκτονούν και σήμερα, εν έτει 2006.

Διαστρέβλωση της ιστορίας

ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΚΙΤΣΟΛΑΜΠΡΟΣ συνταξιούχος εκπαιδευτικός, τ. δ/ντής Α' Δημ. Σχολείου Νεαπόλεως

Αγαπητή "Μακεδονία",

Στις 10 Φεβρουαρίου 2006 δημοσιεύθηκε κύριο άρθρο στην εφημερίδα "Μακεδονία" με τίτλο: "Τα παιδιά που πεινάνε δίπλα μας", το οποίο αναφέρεται σε παιδιά του Δενδροποτάμου, τα οποία, κατά τον συντάκτη και δεν τον αμφισβητεί κανείς, λιμοκτονούν.

Όμως γίνεται και λόγος για την αμερικανική βοήθεια, την οποία χορήγησαν οι ΗΠΑ με τη λήξη του πολέμου στη χώρα μας μέσω της UNRRA και η οποία πολύ ανακούφισε τον πληθυσμό την περίοδο εκείνη. Ίσως ο συντάκτης του άρθρου να ήτο πολύ νέος ή και να μην είχε γεννηθεί την εποχή εκείνη, όμως όσοι είχαν κάποια ηλικία τότε γνωρίζουν ότι αυτή η βοήθεια, είτε σε τρόφιμα είτε σε είδη ρουχισμού (κυρίως από τα αποθέματα και πλεονάσματα των συμμαχικών δυνάμεων, αλλά και προσφορές ιδιωτών, αναμφισβητήτως αποφόρια, αυτά τα τελευταία δεν τα φορούσαμε, γιατί ήσαν παρόμοια με αυτά που φορούν σήμερα οι νέοι μας, που αν δεν τα σχίσουν και δεν τα ξεφτίσουν δεν τα φορούν). Τότε όχι μόνο δεν αρνούμασταν να την απολαύσουμε, καθώς λόγοι αξιοπρεπείας δεν μας το επέτρεπαν. Παρά ταύτα, όταν το στομάχι διαμαρτύρεται, που είναι και κακός σύμβουλος για πολλές ανομίες και παρανομίες, στεκόμαστε στην ουρά για να παραλάβουμε, ό,τι ήτο διαθέσιμο για διανομή. Στα σχολεία, θυμούμαι, μαθητής τότε, μας είχαν χορηγήσει πολλές φορές κιβώτια, από ένα σε κάθε μαθητή, με διαφορετικά τρόφιμα το καθένα, με σχετική εντολή ανά δύο μαθητές να μοιρασθούν το περιεχόμενο του καθενός, ώστε να απολαύσουμε το περιεχόμενο και των δύο κουτιών. Εκείνο που παρεκτρατείτο από τα κουτιά ήταν τα τσιγάρα, για αγνώστους σε μας τους μαθητές λόγους. Κάθε κουτί που περιείχετο εντός του κιβωτίου, το οποίο εκτός των άλλων (μπισκότα, σοκοφρέτες, νεσκαφέ, αναψυκτικά σε σκόνη, μαρμελάδες, βούτυρο κτλ. είχε και δύο τσιγάρα) αυτά τα κουτιά ήσαν περιβεβλημένα με κηρί ή παραφίνη, δεν θυμάμαι ακριβώς, ώστε να μην επηρεάζονται από την υγρασία.

Αυτά για την αποκατάσταση της αληθείας και να προσθέσω ότι στην περίοδο της 7ετίας απολύθηκα από την υπηρεσία, ήμουν δάσκαλος, στις 28.02.68 και έμεινα απολυμένος μέχρι τις 03.10.75, οπότε επανήλθα. Αυτά προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως, ως φιλοχουντικός, ακροδεξιός, αμερικανόφιλος και τα τοιαύτα, που εύκολα αποδίδονται σ' όποιον έχει αντίθετη γνώμη.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία, διατελώ με τιμή.