Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Τέχνες-Πολιτισμός :: Επιστολή αναγνώστου

( θεματα της γλωσσας μας ) 

ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ

Καθιερώνεται, φίλοι αναγνώστες, από σήμερα μέσω της στήλης αυτής μια τακτική κυριακάτικη επικοινωνία μας για θέματα της γλώσσας μας. Και είναι πολλά τα θέματα αυτά: Θέματα από την ιστορία της γλώσσας μας, θέματα από τη μορφολογία της, θέματα από το λεξιλόγιό της, θέματα από τη σύνταξή της, που πάει να πει: από το συνταίριασμα των λέξεών της μεταξύ τους και πολλά άλλα. Ελπίζω (ας το πω σωστότερα: εύχομαι) η επικοινωνία μας αυτή να αποβεί γόνιμη. Και είμαι βέβαιος πως θα γίνει έτσι, αν η επικοινωνία μας μετατραπεί (όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα) σε διάλογο - θέλω να πω, αν σε όσα θα προγραμματίζω ο ίδιος για την επικοινωνία μας αυτή, προστεθούν - σύντομα! - και οι δικές σας απορίες - προκλήσεις. Τότε θα μοιράσουμε με αίσθημα δικαιοσύνης τις Κυριακές μας: δύο για τα δικής μου επιλογής θέματα και δύο για τις δικές σας απορίες.

Για σήμερα λέω να σας διηγηθώ μια ιστορία από τον Ηρόδοτο. Στην πραγματικότητα θα προσπαθήσω να σας ξαναπώ σε δικό μας λόγο μια παράγραφο, τη δεύτερη, από το δεύτερο βιβλίο των ιστοριών του. Δεν είναι μόνο τερπνή η διήγηση αυτή, ελπίζω στη συνέχεια να μας φανεί και χρήσιμη. Ιδού λοιπόν η διήγηση του Ηροδότου:

"Οι Αιγύπτιοι, προτού ακόμη γίνει βασιλιάς τους ο Ψαμμήτιχος, πίστευαν πως ήταν ο αρχαιότερος λαός του κόσμου. Όταν όμως έγινε βασιλιάς τους ο Ψαμμήτιχος, αυτός θέλησε να μάθει ποιοι υπήρξαν οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο. Από τότε πια οι Αιγύπτιοι πιστεύουν πως οι Φρύγες είναι στην πραγματικότητα παλιότεροι απ' τους ίδιους - οι ίδιοι είναι απλώς οι αρχαιότεροι απ' όλους ύστερ' απ' τους Φρύγες. Αυτός λοιπόν ο Ψαμμήτιχος, καθώς ψάχνοντας και ρωτώντας δεν κατάφερνε να βρει τρόπο να μάθει ποιοι υπήρξαν οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο, σκαρφίστηκε το εξής: Πήρε δύο νεογέννητα μωρά τυχαίων ανθρώπων και τα ΄δωσε σ' έναν τσομπάνη να τα μεγαλώνει ανάμεσα στα κοπάδια του, η διαταγή του ήταν κανένας να μην πει μπροστά τους ούτε μια λέξη, τα παιδιά να μένουν μόνα τους σε μια ερημική καλύβα και ο βοσκός να τους πηγαίνει, στην τακτή ώρα, κατσίκες για το γάλα τους, γενικά να τα φροντίζει για το καθετί, ο λόγος που τα έκανε όλ' αυτά και έδωσε όλες αυτές τις εντολές ο Ψαμμήτιχος ήταν ότι ήθελε ν' ακούσει ποια λέξη θα πρωτόλεγαν τα παιδιά ύστερ' από τις αρχικές δίχως νόημα φωνούλες τους. Έτσι κι έγινε. Όταν πέρασαν δυο χρόνια και ο βοσκός έκανε όλα όσα είχε διαταγή να κάνει, καθώς άνοιγε μια μέρα την πόρτα να μπει στην καλύβα, τα δυο παιδιά έπεσαν πάνω του κι απλώνοντας τα χέρια τους φώναζαν βεκός. Την πρώτη φορά που τα' άκουσε ο βοσκός δεν πολυέδωσε σημασία, καθώς όμως πήγαινε συχνά και τα φρόντιζε κι αυτά έλεγαν και ξανάλεγαν την ίδια λέξη, τότε πια τα είπε όλα στον αφέντη του κι εκείνος τον διέταξε να του τα πάει μπροστά του. Όταν τα άκουσε κι ο ίδιος ο Ψαμμήτιχος, ζήτησε να μάθει ποιοι άνθρωποι και για ποιο πράγμα έχουν στη γλώσσα τους τη λέξη βεκός κι έμαθε πως έτσι λένε το ψωμί οι Φρύγες. Ζυγίζοντας λοιπόν μ' αυτόν τον τρόπο τα πράγματα οι Αιγύπτιοι παραδέχτηκαν πως οι Φρύγες είναι αρχαιότεροί τους".

Ως εδώ για σήμερα. Την άλλη Κυριακή θα βρούμε τη συνέχεια.