Τι ακριβώς γιορτάζουμε στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου;

Αγαπητή "Μακεδονία",

Τις μέρες του '40 γιορτάζουμε όλοι μας αυτόν τον καιρό. Όλοι μας; Δυστυχώς αρκετοί από μας αγνοούν το τι ακριβώς γιορτάζουμε στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Άλλοι αν και ξέρουν, δείχνουν αδιαφορία και δεν κάνουν ούτε το πλέον τυπικό, να βγάλουν δηλαδή την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι τους.

Δεν θα σταθώ γενικά, στα φαινόμενα αυτά της μερίδας των συμπατριωτών μας.

Άλλωστε χαρακτηριστικό στοιχείο της φυλής μας είναι η αδιαφορία. Αδιαφορία όχι μόνο για ιστορικά θέματα, αλλά και για πολλά άλλα.. Τέλος πάντων. Αφορμή για την επιστολή μου αυτή στάθηκε η παρατήρησή μου ότι από το κλίμα το επετειακό της μεγάλης νίκης μας εναντίον της φασιστικής Ιταλίας, πριν πενήντα οκτώ χρόνια απουσιάζει μια παρεξηγημένη μορφή της ιστορίας, ο Ιωάννης Μεταξάς. Μια μορφή που έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο με εκείνο το αλησμόνητο "ΟΧΙ" της 3ης πρωινής ώρας της πρώτης μέρας του προς τον Ιταλό πρέσβη.

Ο πατέρας της νίκης, λοιπόν, απουσιάζει. Γιατί; Από άγνοια; Από ιστορική αμέλεια; Από πολιτική προκατάληψη; Θέλω να πιστεύω, αν και ούτε εδώ υπάρχει δικαιολογία, ότι η παράλειψη αυτή προέρχεται από την πρώτη αιτία.

Είναι γνωστό, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ότι αγνοούμε την ίδια την ιστορία μας. Έτσι, θα είναι λίγοι αυτοί που θα γνωρίζουν, ότι τιμή προς το πρόσωπο του Μεταξά απαιτείται όχι μόνο γιατί αυτός βρέθηκε στην ηγεσία του τόπου εκείνη την περίοδο, αλλά γιατί ο ίδιος ως μέλος του στρατιωτικού επιτελείου της χώρας μας, προσέφερε τα μέγιστα στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 με τις ασύγκριτες στρατιωτικές γνώσεις του.

Ο τότε νεαρός στην ηλικία λοχαγός αποτελούσε την ψυχή και το μυαλό του επιτελείου με αναγνωρισμένη την αξία του από τον Ελευθέριο Βενιζέλο προσωπικά, που στη συνέχεια υπήρξε πολιτικός του αντίπαλος.

Η αναφορά στον Μεταξά έστω και μόνο στην επέτειο του "ΟΧΙ" κρίνεται αναγκαία, αν θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες, που ξέρουμε να τιμάμε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για μας. Και αυτό γιατί ο θάνατός του μέσα στο αποκορύφωμα του πολέμου από… αμυγδαλές, μόνο σαν θυσία μπορεί να θεωρηθεί.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ

Μαθητής Α΄ Λυκείου