Ανεργία - ίσον σοβαρά αδιέξοδα

Κ. διευθυντά,

Οι υποσχέσεις των εκάστοτε σχεδόν στερεότυπων και επί σειρά ετών, υποσχέσεων, κατά τα εγκαίνια της ΔΕΘ, για τη Θεσσαλονίκη, ίσως να μπήκαν και πάλι στο περιθώριο ή να αναμένουν την τεχνολογία των αόρατων κατασκευών, για την "υλοποίησή τους".

Όμως, εκείνο που δεν μπορεί άλλο να περιμένει, είναι η συνεχώς αυξανόμενη επικίνδυνα ανεργία και ιδιαίτερα για τη νεολαία μας, που μόνον σε απόγνωση και αδιέξοδα φαίνεται να την οδηγεί.

Η πολιτεία και η Τ.Α. λέει ότι ανησυχεί!!! Και υπόσχεται μέτρα και "χιλιόμετρα" για την αντιμετώπισή της. Όμως, στην πραγματικότητα, μοιάζει, αυτοί που "ανησυχούν" οι ίδιοι να καλλιεργούν την ανεργία.

Αφού πλήθος βολεμένων, μόνιμων υπαλλήλων του δημοσίου κάθε μορφής, εργάζονται ανεξέλεγκτα, και παράλληλα και στον ιδιωτικό τομέα, και μάλιστα ενίοτε και με την κάλυψη (άδεια) της ίδιας της υπηρεσίας τους!!!, κατατρώγοντας με τον αθέμιτο ανταγωνισμό τους, ότι ελάχιστο έχει απομείνει στο χώρο αυτό για κάθε άνεργο.

Ένα φαινόμενο απαρατήρητο από την πολιτεία, που μοιάζει να δημιουργεί επικίνδυνα κοινωνικά ρήγματα.

Εργασίες, όπως από μπογιατζήδες, σιδεράδες, ηλεκτρολόγους, φροντιστηριακούς, μελετητές, μέχρι barman ή barwoman καλύπτονται σε ιδιωτικές ασχολίες, από υπαλλήλους του δημοσίου. Ίσως αυτοί οι υπάλληλοι να έχουν την ανάγκη να αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως ανεπιθύμητους πελάτες στις υπηρεσίες τους, που μοιάζουν αυτές σαν χώροι ξεκούρασής τους, ή ορμητήρια των ιδιωτικών τους ασχολιών.

Αν η επιλογή τους θεωρείται κακή για το δημόσιο, να παραιτηθούν και να ιδιωτεύσουν. Η πολιτεία όμως εάν πιστεύει στις περί ανεργίας "ανησυχίες της", νομίζω ότι αν δεν μπορεί να άρει την μονιμότητά τους, να απαγορεύσει αμέσως την κάθε μορφής έμμεση ή άμεση απασχόληση όλων των δημοσίων υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΪΡΗΣ