Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Θλίψη…

"Βρίσκομαι στον πάτο του χωνιού", ομολογεί η Ε.Α., που υπέστη κακοποίηση βαριάς μορφής. Η άτυχη γυναίκα κοιτά τη ζωή, αλλά πια δεν θέλει να τη ζει. "Προτιμώ να βλέπω τηλεόραση και να ζω μέσα από τις ζωές των άλλων, παρά να βγω έξω εγώ και να έρθω σε επαφή με άλλους ανθρώπους". Η Ε.Α. είναι μητέρα δύο παιδιών. Ενός κοριτσιού και ενός αγοριού. Όπως λέει η ίδια, "κάνω τα πάντα για να ξεχάσουν τα παιδιά μου ό,τι είδαν. Εγώ πάντως δε θέλω να ξαναδώ κανέναν, και ιδιαίτερα άντρες. Μπορώ να πω ότι φοβάμαι πολύ, ότι έστω και να μιλήσω με κάποιον, θα κάνει ό,τι έκανε ο ίδιος ο άντρας μου" και συμπληρώνει, "δεν ξέρω πώς έγιναν έτσι τα πράγματα.

Εγώ ξεκίνησα με όνειρα για ένα σπίτι, για μια οικογένεια και όλα άλλαξαν. Οι γιορτές έγιναν μαρτύριο.

Μερικές στιγμές ένιωσα ότι ο μόνος που έφταιγε ήμουν εγώ". Όλες αυτές τις ημέρες των εορτών, η Ε.Α. το μόνο που έκανε είναι να υποδεχτεί το νέο έτος φυλακισμένη στο σπίτι και στον εαυτό της. "Και τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά πέρασα πολύ άσχημα. Ήμουν μόνη και φανταζόμουν πώς θα ήταν τα πράγματα αν δε μου συνέβαινε αυτό. Αν μπορούσα, θα γύριζα το χρόνο πίσω και θα έφευγα. Τώρα όμως δεν μπορώ, γιατί έχω και παιδιά". Η Ε.Α. προσθέτει "είμαι σίγουρη ότι δε θα αφήσω κανένα να με αγγίξει. Δε χρειάζομαι φίλους.

Καλύτερα να μείνω μόνη, αν και ονειρεύομαι να αποκτήσω και εγώ μια φυσιολογική ζωή όπως όλες οι γυναίκες, που ντύνονται καλά, χαμογελάνε, μιλάνε άνετα σε όλους και μπορούν ακόμη και κάνουν όνειρα. Αν υπήρχε Άγιος Βασίλης και με ρωτούσε τι θέλω να μου φέρει, θα του ζητούσα μια καινούργια ζωή".