Μόνο βαρετή δεν ήταν η ζωή του Ματίς, λέει η Χίλαρι Σπέρλιγκ που δούλεψε επί δεκαπέντε χρόνια τη βιογραφία του ζωγράφου.

Η βιογράφος του μεγάλου ζωγράφου, Χίλαρι Σπέρλιγκ, κέρδισε το βραβείο Whitbread

Η "δικαίωση" του Ενρί Ματίς

Επιμέλεια ΕΛΣΑ ΣΠΥΡΙΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η καταξιωμένη βιογράφος Χίλαρι Σπέρλιγκ κατάφερε με την τελευταία της δουλειά -δύο τόμοι αφιερωμένοι στον κορυφαίο Γάλλο ζωγράφο Ενρί Ματίς- να αποσπάσει το βραβείο των Whitbread. Μάλιστα, είναι η πέμπτη βιογραφία που κατορθώνει να κερδίσει το πολυπόθητο βραβείο.

Στην τελετή, που πραγματοποιήθηκε προχθές στο Λονδίνο, παρέλαβε περιχαρής το βραβείο, αλλά και τις 25.000 λίρες που το συνοδεύουν.

Το έργο της -ειδικά ο δεύτερος τόμος "Ματίς ο δάσκαλος" που χαρακτηρίστηκε από την κριτική επιτροπή αριστούργημα- κατάφερε να "νικήσει" συγγραφείς όπως οι Άλι Σμιθ (βραβείο μυθιστορήματος Whitbread), Τας Άου (βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου), Κρίστοφερ Λογκ (ποίησης) και Κέιτ Τόμπσον (παιδικού βιβλίου). Δεκαπέντε χρόνια χρειάστηκε η 65χρονη συγγραφέας για να ολοκληρώσει το έργο, μολονότι όταν ξεκίνησε πίστευε ότι δεν θα χρειαστεί περισσότερα από επτά. Ωστόσο η υπομονή και η έρευνα της ανταμείφθηκαν.

Γοητευτικοί άνθρωποι

Η Σπέρλιγκ γεννήθηκε στο Στόκπορτ και σπούδασε στο κολέγιο Σόμερβιλ της Οξφόρδης. Κατά τη διάρκεια του 1960 ήταν καλλιτεχνική διευθύντρια του περιοδικού "The Spectator", ενώ σήμερα ζει στο Λονδίνο και γράφει κριτικές βιβλίων για τις εφημερίδες "Observer", "The Daily Telegraph" και "New York Times". Η ενασχόλησή της με τις βιογραφίες ξεκίνησε με αυτή του Άγγλου συγγραφέα Ίβι Κόμπτον- Μπαρνέτ, που εκδόθηκε σε δύο τόμους πριν από δέκα χρόνια και την καθιέρωσε ως βιογράφο. Αργότερα, έστρεψε την προσοχή της στο συγγραφέα Πολ Σκοτ και ακολούθησαν οι βιογραφίες των Τερές Χιούμπερτ και Σόνιας Όργουελ.

"Γράφω βιογραφίες γιατί με γοητεύουν άνθρωποι με ικανότητα, μυστήριο και δύναμη. Εξάλλου, η ίδια η ζωή μού δίνει σενάρια που δεν θα μπορούσε να επινοήσει κανένα μυθιστόρημα", εξηγεί. Και γιατί επιλέγει συγγραφείς και ζωγράφους; "Μου αρέσει να δουλεύω στα σύνορα ζωής και Τέχνης".

Η δουλειά για τον Ματίς τής έφερε την παγκόσμια αποδοχή. Η ιδιαιτερότητά της έγκειται στο γεγονός ότι στο δεύτερο τόμο έχει λεπτομέρειες που βρήκε σε προσωπικά αρχεία του καλλιτέχνη, έπειτα από την άδεια που της έδωσαν τα εγγόνια του. Δικαίως λοιπόν τους αφιέρωσε το βραβείο.

Δεν παρέλειψε δε να σημειώσει ότι αισθάνεται δικαιωμένη απέναντι σε όσους την "προειδοποίησαν" ότι η ζωή του Ματίς ήταν βαρετή. "Η ζωή του Πικάσο μπροστά σ' αυτή του Ματίς μοιάζει με πικ-νικ!", είπε χαρακτηριστικά.