Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Πολιτική :: Πολιτικό ρεπορτάζ

( πολιτικό μνημόσυνο κωνσταντίνου καραμανλή ) 

ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΧΘΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Πολιτικό μνημόσυνο Κωνσταντίνου Καραμανλή

Eξυμνήθηκε από τους πολιτικούς αρχηγούς

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ-ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ

Πριν μιλήσει η ιστορία, πριν στεγνώσουν τα δάκρυα η βουλή σύσσωμη, αλλά κυρίως οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κωνσταντίνου Καραμανλή δικαίωσαν το έργο, τις επιλογές και αναγνώρισαν τη συμβολή του μεγάλου ηγέτη στις κρίσιμες ώρες αυτού του τόπου.

Σε ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, το σύνολο των μελών του κοινοβουλίου, παρακολούθησε αμίλητο τον πρόεδρο της βουλής, τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης να επιβεβαιώνουν μια προς μια τις κυρίαρχες αποφάσεις τους πριν το πράξει ο ιστορικός του μέλλοντος.

Συγκινημένος και ολιγόλογος ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ, που φέρει το όνομά του περιορίστηκε σε ελάχιστα λόγια.

Ο Κώστας Καραμανλής, εμφανώς συγκινημένος, είπε ότι ο μεγάλος ηγέτης σημάδεψε με την παρουσία του το δεύτερο μισό του αιώνα. "Σήμερα καλούμαστε να μιλήσουμε με την ιστορία" είπε χαρακτηριστικά. Και πρόσθεσε: "Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εισήλθε στην πολιτική με το αίσθημα της αποστολής. Πίστευε ότι η αποστολή ήταν να βγάλει τη χώρα από την υπανάπτυξη και το λαό από τη φτώχεια. Πίστευε ακόμη ότι η Ελλάδα έπρεπε να βρει τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό". Αναφερόμενος στην προδικτατορική περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, επεσήμανε ότι εκείνα τα χρόνια άλλαξε η μορφή της Ελλάδας, αφού με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, που επιτεύχθηκαν, εξασφαλίστηκε η άνοδος του βιοτικού επιπέδου του λαού. Επιθυμώντας να αποφύγει ένα νέο διχασμό, όπως είπε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προτίμησε την απομάκρυνσή του από την πολιτική και την απομόνωσή του στο Παρίσι. Μετά την επιστροφή του θεμελίωσε το δημοκρατικό πολίτευμα και διασφάλισε τη δημοκρατική ομαλότητα, ενώ έθεσε τις βάσεις της εθνικής συμφιλίωσης. Το διαρκέστερο όμως έργο του ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια: "Η 29η Μαΐου 1979, που η Ελλάδα έγινε ισότιμο μέλος της ΕΟΚ, υπήρξε η μεγαλύτερη στιγμή για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τη χώρα".

Επιχειρώντας αναδρομή στη θητεία του ηγέτη ως προέδρου της Δημοκρατίας, είπε ότι συνεργάστηκε άψογα με ιδέες και δυνάμεις, αντίθετες με την ιδεολογία του, μακριά από δογματισμούς και ακρότητες. Ο αρχηγός της ΝΔ φορτισμένος συναισθηματικά απέφυγε να μακρηγορήσει και κατέληξε: "Για τη μεγάλη νεοδημοκρατική οικογένεια η οδύνη είναι μεγάλη αλλά εξίσου μεγάλη είναι και περηφάνια. Το έργο του, η μνήμη του και οι παρακαταθήκες του ανήκουν σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Τίμησε την Ελλάδα και την πολιτική. Μεγαλύτερη αξία από το δικό μου έχουν οι λόγοι των πολιτικών του αντιπάλων. Η Ελλάδα πορεύεται 50 χρόνια με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τώρα θα πορευτεί μαζί του η ιστορία".

Η επισήμανση του Κώστα Καραμανλή για την αναγνώριση του μεγέθους του ηγέτη από τους πολιτικούς του αντιπάλους απεδείχθη ορθή. Είχαν προηγηθεί οι ομιλίες των Κ. Σημίτη και Α. Κακλαμάνη, οι οποίοι δεν δίστασαν να υιοθετήσουν πλήρως τις κυρίαρχες για τη χώρα πολιτικές επιλογές του Κωνσταντίνου Καραμανλή και να σκιαγραφήσουν τους σταθμούς της ιστορικής του πορείας συμφωνώντας απόλυτα με τις αποφάσεις του.

Στην προδικτατορική περίοδο, κατά την οποία τα πολιτικά πάθη και οι διαχωριστικές γραμμές ήταν έντονα, οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ κ.κ. Α. Κακλαμάνης και Κ. Σημίτης δεν δίστασαν με γενναιότητα να πουν ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όρθωσε το ανάστημά του στο παρακράτος, που ελλόχευε κραυγάζοντας "ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο" και συγκρούστηκε με την Αυλή απαλλάσσοντας την παράταξή του από την κηδεμονία της βασιλείας και διασφάλισε μια ακώλυτη λειτουργία του πολιτεύματος, σύμφωνα με το σύνταγμα.

Ιδιαίτερα εγκωμιαστικοί όμως ήταν σε ό,τι αφορά την απόφασή του να εντάξει τη χώρα νωρίς στην Ευρώπη. "Κορυφαίο γεγονός", που πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της διορατικότητάς του" χαρακτήρισε την επιλογή για τη σύνδεση της χώρας με την ΕΟΚ ο Κ. Σημίτη, ξεχνώντας, αν το είχε θυμηθεί ποτέ το περίφημο "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο", του τότε ΠΑΣΟΚ. "Η ευρωπαϊκή επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή δικαιώθηκε πλήρως" ήταν η φράση, που χρησιμοποίησε ο Α. Κακλαμάνης.

Χωρίς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή η δημοκρατία δεν θα είχε στερεωθεί και το πολιτειακό ζήτημα δεν θα είχε επιλυθεί οριστικά, αναγνώρισαν και οι δύο πολιτικοί του αντίπαλοι. Το σύνταγμα του 1975, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το οποίο φρόντισε να αναθεωρήσει το ΠΑΣΟΚ το 1986, εκτιμήθηκε με "το πιο σύγχρονο σύνταγμα με το οποίο η χώρα απέκτησε ακρογωνιαίο λίθο για την οικοδόμηση ενός γνήσιου κοινοβουλευτικού συστήματος".

Διαφορετικό ήταν το πνεύμα των τριών αρχηγών του ΚΚΕ, του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ. Η Αλέκα Παπαρήγα, με μια καλά προετοιμασμένη ανάλυση, έδωσε τη δική της ερμηνεία για τη σύγκρουση Καραμανλή - θρόνου και Καραμανλή - δικτατορίας δεχόμενη ότι για την επιβίωση και την ισχυροποίηση των πολιτικών δυνάμεων, που εκπροσωπούσε επέλεξε να κυριαρχήσει η κυβέρνηση του στρατού και της μοναρχίας. Αναγνώρισε επίσης ότι η επιλογή Καραμανλή να εντάξει τη χώρα στην Ευρώπη, ως αντίπαλο δέος της "αμερικανοκρατίας" δικαιώθηκε. Τον χαρακτήρισε "προικισμένο ηγέτη, μεγάλο, ικανό και καθαρό πολιτικό αντίπαλο".

Διαχωρισμό μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή επιχείρησε ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Ο λόγος του ήταν οξύς και βαθύτατα επικριτικός για την περίοδο προ της δικτατορίας, ενώ αντίθετα για τη δεύτερη περίοδο μετά την μεταπολίτευση, του αναγνώρισε "αποφασιστική συμβολή στην ομαλή μετάβαση στη δημοκρατική ομαλότητα, την επίλυση του πολιτειακού, τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ".

Τέλος ο Δ. Τσοβόλας δεν παρέλειψε να παραδεχθεί ότι οι βασικές επιλογές για το Κυπριακό και την ΕΟΚ ήταν αποφάσεις για τις οποίες ο μεγάλος ηγέτης ενήργησε "πιστεύοντας ότι προωθούσε τα εθνικά συμφέροντα", αλλά άφησε την ιστορία να κρίνει αν οι επιλογές του αυτές ήταν και ορθές. Ο κ. Τσοβόλας υπενθύμισε ότι το κοινοβούλιο δεν έχει ακόμη τελέσει πολιτικό μνημόσυνο για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά την ολοκλήρωση των ομιλιών η βουλή τήρησε ενός λεπτού σιγή.

Η ΔΙΑΘΗΚΗ

Με αυξημένο ενδιαφέρον αναμένεται το άνοιγμα της διαθήκης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αμέσως μετά το 40ήμερο μνημόσυνο. Έτσι παρά το γεγονός ότι ο εκλιπών πολιτικός ηγέτης δεν είχε σημαντικά περιουσιακά στοιχεία, εκτιμάται πως η όποια απόφασή του για τη διανομή τους θα είναι συμβολικής και συναισθηματικής αξίας.