Ο θάνατος πάνω από την πόλη

Εν ψυχρώ εκτελέσεις, νταβατζήδες στον Πύργο, προστασία σε μαγαζιά του τζόγου και γενικώς μια εικόνα, πραγματική εικόνα της ΕΛΑΣ, δείχνουν οι σελίδες, καθώς παραμένει η οσμή θανάτου του πάνω από τη Θεσσαλονίκη, πάνω από αυτή την πόλη, που ετοιμάζεται για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου, πάνω από την πόλη, που την έχουν τυλίξει τα μαύρα σύννεφα του Οκτώβρη…. και οι εν "ψυχρώ δολοφονίες". @@@ Σε αυτή την πόλη μπορεί να σε σκοτώσουν, ενώ θα είσαι στη τράπεζα της γειτονιάς σου, καθώς προχωράς στο κέντρο της μπορεί να πέσεις κάτω στο πεζοδρόμιο με τρυπημένη την κάρδια από την σφαίρα ενός "έμπειρου μπάτσου". @@@ Εδώ πέρα είναι όλοι αναίσθητοι, εδώ πέρα κανείς δεν πρόκειται να παραιτηθεί, εδώ πέρα κανείς δεν πρόκειται να αναλάβει τις ευθύνες του, εδώ πέρα ούτε που σε υπολογίζουν και σου λένε πέτυχες "αδέσποτη σφαίρα", καθώς προχωράς στο κέντρο της πόλης, ενώ το προσπερνάνε με εκπυρσοκρότηση οι επικεφαλής. (Στο Έγραψαν) @@@ Τουλάχιστον η ανάληψη ευθύνης θα "τιμούσε" τους υπεύθυνους, που δεν έχουν ούτε καν την αξιοπρέπεια να αναλάβουν τις ευθύνες που φέρουν. @@@ Δεκατεσσάρων χρονών και έδωσε τέλος στη ζωή του, παιδί των φαναριών ήταν, λέει. Ναι, από τα δεκάδες παιδιά στα φανάρια… ΄Ηταν Βούλγαρος ο πιτσιρίκος… @@@ Τι σημασία έχει, τι νόημα έχει το τι ήταν; Μήπως αλλάζει τίποτα; Η Βασούλα (20χρονών), ο Μάρκο (17 χρονών), ο Βασίλι (14χρονών) παιδιά ήταν, άνθρωποι ήταν… @@@ Όλα δικά μας παιδιά ήταν @@@ Τι σημασία έχει αν γεννήθηκαν αλλού… Σάμπως το επέλεξαν αυτοί; @@@ Συναισθήματα αναμοχλεύει η Δευτέρα, με την Θεσσαλονίκη να γιορτάζει… @@@ Δεν χωράει ο νους και βαραίνουν οι σελίδες, βαραίνουν τα βλέμματα, που περνάνε από το σημείο της εν ψυχρώ δολοφονίας…. την συνείδηση μας την βαραίνει το σύνθημα "σε μια κοινωνία αστυνομική, ένα πορτοφόλι αξίζει μια ζωή"(;). @@@ "Ο θάνατος παραμονεύει στη Θεσσαλονίκη", είναι η ταινία, που πρέπει να προβληθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου.