Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Χρονογράφημα

( η μουσικη του σεπτεμβριου ) 

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Δεν είναι θλιμμένη, μήτε μελαγχολική η μουσική του Σεπτεμβρίου, εξάλλου, αυτή κορυφούται εντός της ομορφιάς του παιχνιδιού. (…)

Η μουσική του Σεπτεμβρίου δεν είναι μια απλή ανασύνθεση του απόηχου της θερινής ανάστασης, είναι πνοή, αύρα, σταγών περισυλλογής και ανασύνταξης του καθιερωμένου βίου, είναι φυσίζωος ώσις προς την αγία επανάληψη, είναι η νέα τοποθέτηση στο μέλλον του όποιου οπτικόμετρου έχουμε επιλέξει ή καταφέρει να αποκτήσουμε. Αρχαίες φόρμιγγες, αυλοί, λύρες και άρπες συναντούνται με τους χτύπους της αγωνίας που ο καθένας κουβαλάει, η συνάντηση μαγεύει άλλοτε, κι άλλοτε συναρπάζει, προκαλεί πόνο. Ο πόνος όμως αυτός (όπως ο κάθε πόνος) είναι δημιουργικός. Ακροατές άπαντες της μουσικής του Σεπτεμβρίου, χειροκροτάμε τους εκτελεστές (τη χαρά, τον πόνο, την πνευματική αναδίπλωση). Ο θρους του μηνός καταλαμβάνει την ατμόσφαιρα, εορταστικές μελωδίες σκορπίζουν κύματα χειμωνιάτικης διάθεσης, ο χρόνος απών, τανάλια που σφίγγει, αγώνας για επιβίωση. Η μουσική του Σεπτεμβρίου δεν έχει αρχή, μέση, τέλος, ένα ασταμάτητο βαλς αποχαιρετισμού, μια ιριδίζουσα συγκίνηση είναι, ένα ηπειρώτικο μοιρολόι, μια ελεγεία στην Ελληνίδα επαρχία, που ξανακλείνεται στην θλίψη της, στο υψιπετές έλλειμμά της. Η αλισάχνη της ανεμελιάς απομακρύνεται, το κρυμμένο αίνιγμα του έρωτα διασπάται από μια βαθύτερη σοφία, σοφία απότοκο της σεπτεμβριανής μουσικής. Ας μην την ακούνε όλοι τούτη τη μουσική, υπάρχει όμως με λόγον μάλιστα πικρό και χαρούμενο. Ο λόγος δεν είναι λέξεις, είναι το εσώτατο φτερούγισμα το διαιώνιο, όποιος συγχέει τη μουσική με το τραγούδι απλώς ψευδαπατάται ή δεν άκουσε ποτέ του τη μουσική που υπάρχει πριν από τον άνθρωπο, τη μουσική του Σύμπαντος, ακόμη κι αυτήν την ανύπαρκτη μουσική. Ο Σεπτέμβρης είναι μήνας θηλυκός, βαθιά στοχαστικός και πολιτικός, το μονοπάτι που οδηγεί στη μεγάλη κέλευθο της εφόρμησης στο αύριο (ή στο τώρα;). Οι ίνες του μηνός πάλλονται από τη μουσική του, το σώμα του ορχείται σε τόπους καθάριους, εξαγνιστικούς και αποτοξινωμένους από την καλοκαιρινή ματαιόδοξη επανάσταση. Στον κόρφο του φωλιάζουν πολύτιμα απομεσήμερα, σεληνόφωτες καρδιές και νύχτες. Ο Σεπτέμβρης είναι υγρός και ζεστός, λυπημένος άρα, αλλά και δροσερός, οινόφιλος, άρα διονυσιακός. Τα όνειρά του είναι αιχμηρά, δονείται από τη μουσική, δεν είναι όμως μήνας μουσικός.