Διάλογος ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και σ' έναν κάτοικό της

ΘΕ.: Τα τελευταία χρόνια δεν πάμε καλά με τους Έλληνες. Τάχα με αγαπάνε! Δε λέω. Ναι, με αγαπάνε. Το πιστεύω. Αλλά μόνο για το στενό, δικό τους, ατομικό συμφέρον! Για να γεμίσουν τις τσέπες τους μερικοί. Μ' έχουν αλλάξει τον αδόξαστο, που λέμε. Το 1997 μ' έκαναν και Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης! Φάγανε, όμως, δικοί μας και Αθηναίοι, που το "παίζαν με τα κόμματα, με τους εργολάβους και τα "διαπλεκόμενα", όπως λέτε.

ΚΑΤ.: Κακό είναι αυτό; Κάνανε θέατρα, ανασκεύασαν το "Βασιλικό", το "Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος", έκαναν καινούργιο "Θέατρο Κήπου" στο πάρκο της ΧΑΝΘ, αγόρασαν και διαμόρφωσαν κτίρια και αίθουσες, όπως το "Ολύμπιο" στην πλατεία Αριστοτέλους κτλ., φέρανε τους "Γιου Του", θιάσους, τραγουδιστές, κάνανε φιέστες κ.ά…. Λίγο είναι;

ΘΕ.: Καλά όλ' αυτά. Ξόδεψαν, όμως, πολλά και όπως λένε πολλοί περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε και ανεξέλεγκτα. Το πιο σπουδαίο είναι, ότι δεν έδωσαν δραχμή για τους κατοίκους μου. Για σας. Ρήμαξαν το πράσινο. Πάει το πάρκο της ΧΑΝΘ. Κάψανε τα δάση μας! Ξέρετε με πόσους κόπους και θυσίες οι προηγούμενες γενιές των κατοίκων μου φύτεψαν με τα χέρια τους όλους τους γύρω μου λόφους για να τους απολαμβάνετε εσείς, οι τωρινοί; Και, το χειρότερο, κανένας υπεύθυνος δεν ανέλαβε ευθύνες, που έπρεπε τουλάχιστον να παραιτηθούν μερικοί. Ζητούσαν, μάλιστα, μερικοί και ρέστα! Εσείς, ψοφοδεείς, όπως σας κατάντησαν, τι αντίδραση είχατε; Ο δήμος μας και οι γύρω δήμοι τι κάνατε; πρέπει να ντρέπεστε, τουλάχιστο!

ΚΑΤ.: Τι να κάναμε;

ΘΕ.: Τουλάχιστο να ζητούσατε την παραίτηση όλων των υπευθύνων και να τους φέρνατε στη δικαιοσύνη! Πού είναι οι νομικοί σας;

ΚΑΤ.: Έχεις απόλυτα δίκιο, "Θε" μου! Μήπως μόνο αυτό είναι;

ΘΕ.: Αναρίθμητα! Οι θόρυβοι, η τρομακτική ηχορύπανση από τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια και τις μηχανάρες, που δεν σέβονται τίποτε! Ακόμη και τα απορριμματοφόρα του δήμου τα μεσάνυχτα! Ούτε λογαριάζουν τη διατάραξη της κοινής ησυχίας! Ντροπή! Και δεν έγινε τίποτε, με την ευκαιρία της "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας" γι' αυτά! Ούτε για τα καυσαέρια, ούτε για τη στάθμευση των αυτοκινήτων, ούτε για τα σκουπίδια, που βρομάει ο τόπος, ούτε για τα δεκάδες παγκάκια στα πάρκα, που εγκαταλείπονται σάπια και τελείως καταστραμμένα. Αυτά όλα δεν μετρούν στον πολιτισμό; Και είναι πολιτισμός μόνο τα θέατρα και οι εργολάβοι; Είναι! Αλλά με υποβαθμισμένη στο έπακρο τη ζωή των κατοίκων μιας πόλης, μπορεί αυτά να λέγονται πολιτισμός; Όχι!

ΚΑΤ.: Έτσι είναι. Αυτό είναι κατάντια! Και φταίμε κι εμείς, που δεν αντιδρούμε!

ΘΕ.: Οι μαγαζάτορες, μόνο να κερδίζουν ξέρουν; Οι άρχοντές σας -και δικοί μου- δεν τα βλέπουν όλα αυτά; Ούτε τα μαγαζιά τους και τους πελάτες τους δεν προσέχουν, για το "παρκάρισμα", τα σκουπίδια μπροστά τους! Οι άρχοντες στο δήμο, στη Βουλή και στην κυβέρνηση, έτσι θα αφήσουν το όνομά τους στην ιστορία; Έτσι θα ζητήσουν ξανά την ψήφο σας; Τα κόμματα, ούτε τα εκτιμάει κανείς! Οι ίδιοι το λένε! Τι κάνουν όμως; Δε θέλουν ή δε μπορούν; Εγώ λέω ότι και θέλουν και μπορούν! Αλλά δεν κάνουν εκείνο που πρέπει! Αλλά και σεις δεν βοηθάτε1

Κατ.: Καλά λένε όλοι, "Θε" μου, ότι είσαι σοφή και δυνατή! Πραγματικά, όλοι θέλουμε, για σένα και, φυσικά, και για μας, αφού σ' αγαπούμε και μας αγαπάς. Και μπορούμε, λέω κι εγώ. Αλλά τι πρέπει να κάνουμε;

ΘΕ.: Εσείς οι κάτοικοί μου, αλλά και όλοι οι Έλληνες, που φορολογείστε, είστε οι εργοδότες όλων των υπαλλήλων, δημοσίων και δημοτικών, δημάρχων και υπουργών και βουλευτών και του προέδρου της Βουλής και της Δημοκρατίας ακόμη, και ότι αυτοί και όλοι κι ο κ. Μπαμπινιώτης, καθηγητής πανεπιστημίου και όλοι οι καθηγητές, πληρώνονται, αδρά και μάλιστα σε εποχή λιτότητας, για να σας υπηρετούν. Αλλιώς, να απολύονται! Πού ακούστηκε υπάλληλος να κάνει κακό στον εργοδότη του και ο εργοδότης του να τον προσκυνάει και να μην τον απολύει; Αν σας πουν ότι κάθε τέσσερα χρόνια έχετε αυτό το δικαίωμα, να τους πείτε να τα πουν σε μένα αυτά! Τέλος, να χωνέψετε όλοι ότι τα διαπλεκόμενα, οι φωτιές στα δάση, οι καταχρήσεις εξουσίας και τόσα και τόσα άλλα δεινά στην πατρίδα μας, όπως δικτατορίες κλπ., οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στη μη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και στην αδιαφορία τους γι' αυτά, για την οποία κύριοι υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί και τα κόμματα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Καθηγητής πανεπιστημίου