Του Θεμιστοκλή Μίκου Μαιευτήρα - Γυναικολόγου

Ακράτεια ούρων στην προσπάθεια

Η ακράτεια στην προσπάθεια παρατηρείται όταν υπάρχει απώλεια ούρων στο βήχα, στο γέλιο, στην κίνηση, στο σήκωμα βάρους ή στη γυμναστική. Πρόκειται για μια κατάσταση που επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής, εμποδίζοντας πολλές γυναίκες να απολαύσουν απλές καθημερινές δραστηριότητες.

Πού οφείλεται η ακράτεια ούρων στην προσπάθεια;

Η ηλικία, οι πολλές εγκυμοσύνες, οι δύσκολοι τοκετοί, η κληρονομικότητα, τα νοσήματα που συνοδεύονται με διαταραχές του κολλαγόνου, η δυσκοιλιότητα, ο χρόνιος βήχας, είναι όλοι παράγοντες που προδιαθέτουν στην εμφάνιση ακράτειας ούρων στην προσπάθεια.

Πώς προλαμβάνεται η ακράτεια ούρων στην προσπάθεια;

Η απώλεια βάρους και η διόρθωση της δυσκοιλιότητας βοηθούν στη μείωση του προβλήματος. Η διενέργεια ασκήσεων πυελικού εδάφους στην εγκυμοσύνη και μετά τον τοκετό βοηθά στην ενδυνάμωση των μυών που στηρίζουν την ουρήθρα.

Ποια είναι η συντηρητική αντιμετώπιση; Τι φάρμακα χρησιμοποιούνται;

Η αρχική προσέγγιση γίνεται συντηρητικά. Εξειδικευμένοι στο πυελικό έδαφος φυσικοθεραπευτές καθοδηγούν τη γυναίκα να κατανοήσει τόσο τη φύση του προβλήματος όσο και τον τρόπο άσκησης των μυών του πυελικού εδάφους (ασκήσεις Kegel). Χρησιμοποιούνται ιδιαίτερες τεχνικές με κολπικούς κώνους και οπτικοακουστικά μέσα (biofeedback) με αρκετή επιτυχία. Ιδανικά η γυναίκα συνεχίζει και ασκείται μόνη της μετά το τέλος των συνεδριών.

Η ντουλοξετίνη χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της ακράτειας ούρων στην προσπάθεια. Πρόκειται για ειδικά σχεδιασμένο φάρμακο που δρα ως αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης. Έχει επιτυχία στις ήπιες μορφές ακράτειας, ενώ περιορίζει τις βαρύτερες περιπτώσεις. Η κολπική χρήση οιστρογόνων βελτιώνει την ακράτεια σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με ατροφία των γεννητικών οργάνων.

Πώς αντιμετωπίζεται χειρουργικά;

Πριν από το χειρουργείο γίνεται ουροδυναμικός έλεγχος. Η επέμβαση εκλογής είναι η τοποθέτηση ταινίας ελεύθερης τάσης κάτω από την ουρήθρα. Οι ταινίες τοποθετούνται διακολπικά και είναι από υλικό που δεν προκαλεί αντίδραση στον οργανισμό. Το χειρουργείο διαρκεί περίπου μισή ώρα, μπορεί να γίνει με περιοχική ή γενική αναισθησία. Μετά την επέμβαση η ασθενής έχει καθετήρα για λιγότερο από 24 ώρες και μπορεί να φύγει σπίτι την επόμενη ή ακόμη και την ίδια ημέρα. Συνήθως δεν παρουσιάζονται επιπλοκές, ενώ τα ποσοστά επιτυχίας ανέρχονται στο 90-95%.

Εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης είναι η περιουρηθρική εισαγωγή εμφυτευμάτων. Η επέμβαση αυτή έχει σχεδόν μηδενικές επιπλοκές, αλλά η αποτελεσματικότητά της είναι περιορισμένη και απαιτείται επανάληψη μετά από 6-18 μήνες. Η θεραπεία αυτή απευθύνεται σε γυναίκες που η γενική τους κατάσταση δεν τις επιτρέπει να υποβληθούν σε μεγαλύτερο χειρουργείο.

Σε περιπτώσεις αποτυχίας της πρώτης επέμβασης επαναλαμβάνεται ο ουροδυναμικός έλεγχος και προτιμώνται χειρουργεία που γίνονται από την κοιλιά, με σκοπό την ανάρτηση της ουρήθρας.