Η ενδομητρίωση

Του Νίκου Παπουτσόπουλου μαιευτήρα - γυναικολόγου

Τι είναι ενδομητρίωση;

Ο όρος "ενδομητρίωση" προέρχεται από το ενδομήτριο, τον εσωτερικό χιτώνα της μήτρας, ο οποίος κάθε μήνα πέφτει και ξαναδημιουργείται, προκαλώντας αιμορραγία, τη λεγόμενη "περίοδο". Είναι η κατάσταση στην οποία υπάρχει και αναπτύσσεται ενδομήτριο έξω από τη μήτρα, δηλαδή στην ωοθήκη, την κοιλότητα της κοιλιάς και αλλού.

Τι συμβαίνει στην περίπτωση αυτή;

Το ενδομήτριο, που βρίσκεται έξω από τη μήτρα, λειτουργεί όπως και το φυσιολογικό, εμφανίζοντας κάθε μήνα αιμορραγία, η οποία προκαλεί πολύ έντονο πόνο και δημιουργεί συμφύσεις (ουλές) ανάμεσα στα όργανα της κοιλιάς.

Είναι κληρονομική;

Εάν έχετε ενδομητρίωση, οι κόρες σας κινδυνεύουν παραπάνω από το μέσο όρο να την εμφανίσουν.

Πού οφείλεται;

Δεν είναι ξεκάθαρη η αιτία που την προκαλεί. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες που δεν εξηγούν, ωστόσο, όλα τα συμπτώματα.

Ποια είναι αυτά;

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πολύ έντονος πόνος στο κατώτερο τμήμα της κοιλιάς. Εμφανίζεται κατά τις ημέρες της περιόδου, αλλά κρατάει περισσότερες ημέρες κατά την ούρηση ή την κένωση του εντέρου και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Σημαντικό πρόβλημα είναι η δυσκολία στη σύλληψη, που παρατηρείται συχνά στις γυναίκες με ενδομητρίωση.

Με ποιες εξετάσεις γίνεται η διάγνωση;

Με την κλινική εξέταση και το υπερηχογράφημα μπορεί να τεθεί η υπόνοια της ενδομητρίωσης. Η εξέταση όμως που καθιστά βέβαιη τη διάγνωση είναι η λαπαροσκόπηση, στην οποία ο γυναικολόγος όχι μόνο μπορεί να δει τις βλάβες της νόσου, αλλά και να τις απαλείψει.

Έχει σχέση με τον καρκίνο;

Δεν σχέση με τον καρκίνο ούτε αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για καρκίνο στο γεννητικό σύστημα της γυναίκας.

Ποια είναι η θεραπεία;

Δυστυχώς, πλήρης θεραπεία δεν υπάρχει. Αντιμετωπίζουμε τα συμπτώματα, δηλαδή τον πόνο, την υπογονιμότητα και όχι αυτή τη νόσο καθεαυτή.

Με ποιο τρόπο γίνεται η αντιμετώπιση;

Η αντιμετώπιση είναι ανάλογη με τα συμπτώματα, εφόσον υπάρχουν. Ο πόνος αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδη ή ορμονικά σκευάσματα και σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις με λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση. Η υπογονιμότητα αντιμετωπίζεται με τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.