Τα σενάρια στην υπόθεση Οτσαλάν δε βοηθούν τη χώρα μας

Κ. διευθυντά,

Πολλή φλυαρία τον τελευταίο καιρό, όχι βέβαια για το τίποτα, αφού εδώ πρόκειται για μία άθλια πράξη και μία τρομερή εμπλοκή. Όμως, σε πολλά από τα σενάρια που δημιούργησαν δημοσιογράφοι και "δημοσιογράφοι" το κύριο θέμα ήταν η ανακύκλωση φράσεων, εικόνων και συζητήσεων σε τέτοια συχνότητα, που έμενε κανείς με την εντύπωση ότι οι άνθρωποι αυτοί, ούτε λίγο ούτε πολύ πιστεύουν πως απευθύνονται σε ανεγκέφαλους πολίτες, που χρειάζονται πολύ μεγάλη δόση Tvκαΐνης για να καταλάβουν τι γίνεται. Και όλα αυτά δεν ενοχλούν, όσο αυτοί περιορίζονται στο χώρο μιας δημοσιογραφικής παρουσίασης, αλλά όταν οι δημιουργοί των σεναρίων αυτών, αντί να παραμείνουν στο ρόλο των ερευνητών, παρουσιαστών και σχολιαστών, γίνονται κριτές και δικαστές προσώπων και καταστάσεων σε μία υπόθεση τόσο σκοτεινή, για την οποία τίποτε δεν είναι ξεκαθαρισμένο, τότε ενοχλούν πολύ. Τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν και παραπλανούν ακόμη και τους δικαστές, γι' αυτό οι δημοσιογράφοι έχουν δικαίωμα να τα δημοσιοποιούν, αλλ' όχι και να τα εκδικάζουν. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να μας διαφεύγει το γεγονός ότι όλοι θέλουν να βγάλουν κάποιο όφελος από την καλοστημένη αυτή υπόθεση "παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους", και ν' αρπάξουν κάποιο κομμάτι από την πίτα που λέγεται Ελλάδα. Οι Κούρδοι θέλουν συμπαράσταση του ελληνικού λαού στον αγώνα τους με κάθε κόστος της Ελλάδας γι' αυτό, οι Τούρκοι βρήκαν δικαιολογία για τις μελλοντικές απειλές και εγκληματικές τους ενέργειες σε βάρος της Ελλάδος, η αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα κόμματα θέλουν την κυβέρνηση εμπλεγμένη, διότι πιστεύουν πως μόνον έτσι υπάρχει περίπτωση να πέσει, και πέφτοντας όλο και κάποιο κομμάτι θ' αρπάξουν, αδιαφορώντας, για ποιο κομμάτι πρόκειται. Και τέλος είναι και ο "νονός" που θέλει τη μερίδα του λέοντος. Μήπως, λοιπόν, θα πρέπει να σκεφθούμε, πως ίσως η υπόθεση Οτσαλάν αποτελεί μόνον μία κατασκευασμένη αφορμή εκτροπής, για να πέσει η Ελλάδα μέσα στην καλοστημένη παγίδα, τώρα που αρχίζει να σηκώνει το κεφάλι, τώρα που αρχίζει να αποκτά κάποια οντότητα, τώρα που αρχίζει να διαφαίνεται, μετά από σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού, ότι προλαβαίνει το τρένο της επιτυχίας και της προσέγγισης του μοναδικού μας, δυστυχώς, στόχου, της ΟΝΕ; Μήπως πρέπει να σκεφθούμε και αυτό, ότι δηλαδή η Ελλάδα μας δεν φταίει και τόσο, καθόσον στον κόσμο μας δεν υπάρχουν μόνον περιστέρια, αλλά και γύπες;

Στην εποχή της δορυφορικής τηλεπικοινωνίας, δεν χρειάζονται ούτε μυστικοί πράκτορες, ούτε στρατηγικές για την επιτυχία μιας επιχείρησης. Ένα τσιπάκι αρκεί. Όλα μπορεί να κατασκευασθούν και να διασκευαστούν. Γι' αυτό, μήπως πρέπει να σκεπτόμαστε, αντί να φλυαρούμε τόσο, πράγμα που μπορεί να αποδειχθεί εκτός από επιπόλαιο και πάρα πολύ επικίνδυνο; Μήπως πρέπει να προσέχουμε, τι λέμε; Τι θέλουν να μας δείξουν τι ψάχνουν οι δημοσιογράφοι; Την αλήθεια; Ποια αλήθεια; Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε αλήθεια, ούτε μυστήριο. Υπάρχει μόνον το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι εμπλεγμένη και ότι βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Ένα ολέθριο γεγονός φυσικό ή τεχνητό, με απρόβλεπτες εξελίξεις. Πάντως, η προδοσία, αποδίδεται στη χώρα μας. Ας προσπαθήσει ο καθένας με τον τρόπο του, οι δημοσιογράφοι κυρίως με την ευπρέπεια, να βοηθήσουν την αποκατάσταση της Ελλάδος διεθνώς, πριν η λέξη "Ανθέλληνες" που την τοποθετούμε κάπου στην Ευρώπη, γίνει συνώνυμη της λέξης "Έλληνες" και τα υπόλοιπα, ας τα αφήσουμε στους δικαστές. Τα σενάρια δεν βοηθούν. Και… δεν χρειάζεται να γίνουμε ογδόντα ετών, όπως ο κ. Μητσοτάκης, για να μάθουμε να βλέπουμε σωστά τα πράγματα.

Μ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ