Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Επιστολές :: Επιστολή αναγνώστου

( ο γάμος - "μυστήριον μέγα" ) 

Ο γάμος - "Μυστήριον μέγα"

Αγαπητή κ. Ζόννε,

Η στήλη σας "Επιστολές στην εφημερίδα", αποτελεί πράγματι, μέσον επικοινωνίας των αναγνωστών για ανταλλαγή απόψεων σε θέματα που τους απασχολούν. Όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, γιατί, όπως διαπιστώνω, υπάρχουν επιστολογράφοι από διάφορα μέρη της Ελλάδας και έτσι η επικοινωνία γίνεται πιο ενδιαφέρουσα.

Αφορμή για την επιστολή μου στάθηκε η άποψη που διατυπώνει αναγνώστριά σας όσον αφορά τη σχέση του γάμου με την κηδεία.

Ο θρησκευτικός γάμος αποτελεί μυστήριο της Εκκλησίας κατά το οποίο γίνεται συνένωση δύο ανθρώπων "εις σάρκα μία", με την ευλογία από την Εκκλησία του Χριστού. Η συνένωση αυτή γίνεται κατά τρόπο μυστηριακό, την οποία εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούμε να την καταλαβαίνουμε. Κάποιος ιερέας της εκκλησίας, θα μπορούσε ίσως να μας διαφωτίσει επί του θέματος, μέσω των "επιστολών", ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το μεγαλείο του μυστηρίου τούτου. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο το ότι ο Χριστός παραβρέθηκε στον γάμο της Κανά ευλογώντας το κρασί.

Στον πολιτικό γάμο το ζευγάρι αντιμετωπίζει από κοινού τις οικονομικές και νομικές υποθέσεις του και δεν επέρχεται καμιά άλλη αλλαγή σ' αυτό.

Όσον αφορά τα έξοδα του θρησκευτικού γάμου, τα περισσότερα απ' αυτά τα επωμιζόμαστε για να δείξουμε ότι εμείς κάναμε κάτι παραπάνω από τους άλλους. Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε, ότι γεμίζουμε τις εκκλησίες με λουλούδια -τάχα, για να ομορφύνει- λες και μια εκκλησία δεν είναι από μόνη της όμορφη με όλες τις εικόνες των αγίων και την παρουσία και ευλογία του Κυρίου. Καμία εκκλησία και κανένας ιερέας δεν μας υποχρεώνει να ακολουθήσουμε αυτή την παράλογη λογική των περιττών εξόδων. Εμείς είμαστε που θέλουμε να "φανεί" ο δικός μας γάμος περισσότερο από τους άλλους, καταφεύγοντας σε περιττά έξοδα.

Έπειτα, η πολυκοσμία σε έναν γάμο, εξαρτάται από τον αριθμό των προσκλήσεων που στέλνουν οι μελλόνυμφοι. Δεν πηγαίνουν περισσότεροι από όσους καλεί κάποιος.

Όσον αφορά τις συνέπειες του πολιτικού γάμου, (να μην τους επιτρέπεται -μερικές φορές, ίσως- να κοινωνούν, να βαφτίζουν τα παιδιά τους και να γίνονται οι ίδιοι ανάδοχοι, να δίνεται ευχή ιερέα στην κηδεία) από μερίδα του κλήρου, δεν θεωρώ ότι είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσαν να προσφέρουν, οι ελάχιστοι αυτοί κληρικοί στο ποίμνιό τους. Ο Χριστός με τη ζωή Του, μας έδειξε ότι δέχεται όλους τους ανθρώπους και δεν ξεχωρίζει κανέναν για κάτι που έκανε στο παρελθόν. Απεναντίας δέχεται όλους όσους πηγαίνουν κοντά Του. Μου αρέσει περισσότερο η μικρή εικονίτσα, που όλοι σίγουρα είχαμε παιδιά, το Χριστό περιτριγυρισμένο από τα πρόβατα. Δεν κάνει επιλογές. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι είμαστε. "Κρίνει νεφρούς και καρδίαν", όπως αναφέρει ο Λόγος του Κυρίου.

Είναι προτιμότερο να μην στερούμε από τον συνάνθρωπό μας την τελευταία ευχή, φεύγοντας απ' αυτόν τον κόσμο. Να κηδεύεται ο καθένας, δηλαδή, αξιοπρεπώς, εφόσον το επιθυμούσε ο ίδιος και οι οικείοι του το επιδιώκουν. Ο Χριστός μας, δεν τιμωρεί, αλλά νουθετεί.

Με τιμή

ΑΝΝΑ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΟΥ