Ινστιτούτα Έμπειρων Καταρτισμένων

"Η προϋπηρεσία θα ληφθεί υπόψη"

Κύριε διευθυντά,

Αφορμή για τα παρακάτω κατέστη η απόρριψη ενός υποψηφίου, πρόσφατα πτυχιούχου Νομικής, ως εκπαιδευτικού, σε δημόσιο ΙΕΚ. Ως επόμενο, ακολούθησε ένας διάλογος μεταξύ του υποψηφίου και του διευθυντή του ΙΕΚ, και διερωτώμαι:

Η απόρριψη έγινε επειδή ο υποψήφιος διέθετε πρόσφατο το πτυχίο του και λίγη επαγγελματική πείρα, καθόλου διδακτική, και δεν ήταν άγαμος, ούτε πολύτεκνος. Από την άλλη, προσλήφθηκαν οι συνολικά 6 νομικοί, εκ των οποίων κάποιοι διέθεταν διδακτική πείρα ή μεταπτυχιακό.

Επιχειρήματα διευθυντή: Τα ΙΕΚ είναι "Ινστιτούτα", τουτέστιν όχι ιδρύματα, συνεπώς σκοπός τους είναι η άρτια εκπαίδευση των σπουδαστών, γι' αυτό απαιτούνται έμπειροι εκπαιδευτές, όχι τον οποιονδήποτε πτυχιούχο! Επιπλέον δεν είναι κοινωνικά ιδρύματα για να λύσουν το εργασιακό ζήτημα -είναι ινστιτούτα- η πρόσληψη δεν γίνεται με κάρτα από τον ΟΑΕΔ.

Απορίες: Όταν ο νομοθέτης το θέσπισε, και ο πολιτικός παράγων το προπαγάνδιζε και το εισηγήθηκε ως τέτοιο, το γνώριζε; Όταν ο υπουργός Παιδείας ανήγγειλε τη λειτουργία τότε, γιατί διακήρυττε την καταπολέμηση της ανεργίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας αμφοτέρων; Γιατί στις αιτήσεις πρόσληψης ερωτάται, "αν τυγχάνεις έγγαμος και πολύτεκνος";

Ισοδυναμεί ένας πρόσφατα πτυχιούχος στα 22-24 χρόνια του με έναν 30-35 χρονών με μεταπτυχιακό (ο οποίος απέκτησε τον μεταπτυχιακό του τίτλο στο εξωτερικό -έχει ο μπαμπάς- τον αναγνώρισε το ΔΙΚΑΤΣΑ, άσε που ο τίτλος είναι στο Ποινικό και υπολογίζεται για τη θέση οικονομικού και διοικητικού κλάδου. Γιατί στα ΙΕΚ και σε άλλα ιδρύματα προσλαμβάνονται οικονομολόγοι, λογιστές, γνώστες πληροφορικής (και από μη αναγνωρισμένες σχολές) και νομικοί μη έχοντες αποκτήσει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος;

Άλλωστε, αμιγώς εκπαιδευτικοί είναι μόνο όσοι διδάσκονται μαθήματα ψυχολογίας - κοινωνιολογίας και έχουν ασκηθεί στα σχολεία.

Απαραίτητη βέβαια η άρτια επιστημονική κατάρτιση, αλλά η αναλογική ισότητα δικαιότερη. Το 1/3 της επιλογής των εκπαιδευτών εν ευρεία έννοια, πρέπει να θεσπιστεί για τους νέους -φρεσκότατους και ενθουσιώδεις, μη έχοντες τη διδακτικήν εμπειρία, ή να βρεθεί ένας τρόπος συνδιδασκαλίας με τους εμπειρότερους.

Άλλωστε, ο μετεφηβικός νέος των 19 ετών χρήζει περισσότερο άρτιας γνώσης και έπειτα άσκησης πραγματικής, διότι η επαγγελματική πείρα αποκτάται "με τους όρους της μαθητείας κοντά στο δάσκαλο".

ΖΩΗ ΜΙΖΕΛΗ