ΑΜΠΝΤΕΛ ΡΑΟΥΦ ΡΑΟΥΑΜΠΝΤΕΧ

Ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντουλάχ διόρισε χθες νέο πρωθυπουργό της χώρας τον 60χρονο βουλευτή Αμπντέλ Ραούφ Ραουαμπντέχ. Ο διορισμός αυτός αποτελεί και την πρώτη πολιτική απόφαση του νέου Ιορδανού μονάρχη από τις 7 Φεβρουαρίου, αφότου ανέλαβε το θρόνο.

Ο Ραουαμπντέχ έχει μακρά πολιτική εμπειρία, αφού τις τελευταίες δεκαετίες πέρασε από πολλά πόστα, από τη δημαρχία του Αμμάν, μέχρι την αντιπροεδρία της κυβέρνησης, το 1995. Από το 1976 διετέλεσε διαδοχικά υπουργός Μεταφορών, Υγείας, Δημοσίων Έργων, και Παιδείας. Ο νέος πρωθυπουργός που διαδέχεται τον παραιτηθέντα Φαγιέζ Ταραουνέχ, θεωρείται ανεξάρτητος, αλλά συγχρόνως και παλιός φίλος της βασιλικής οικογένειας. Το όνομά του κυκλοφορούσε εδώ και μέρες ως το πιθανότερο για την ανάθεση της πρωθυπουργίας. Μάλιστα, ο ιορδανικός Τύπος είχε αποκαλύψει ότι στην κυβέρνηση Ραουαμπντέχ θα παραμείνουν στις θέσεις οι περισσότεροι από τους υπουργούς, δίνοντας έτσι την αίσθηση της συνέχειας στην πολιτική του Αμμάν, παρά τον θάνατο του βασιλιά Χουσεΐν, και την έλευση του Αμπντουλάχ. Κύριος νεωτερισμός της νέας κυβέρνησης θα είναι η τοποθέτηση δύο αντιπροέδρων, εκ των οποίων μια γυναίκα.

Ο Αμπντέλ Ραούφ Ραουαμπντέχ γεννήθηκε το 1939, στην πόλη Σαρίχ της βόρειας Ιορδανίας. Σπούδασε φαρμακευτική στο αμερικανικό πανεπιστήμιο της Βηρυτού, και στη συνέχεια νομικά στο πανεπιστήμιο του Αμμάν. Είναι νυμφευμένος και πατέρας 11 παιδιών, δέκα κοριτσιών και ενός αγοριού.

Ο βασιλιάς Αμπντουλάχ ανακοίνωσε, παράλληλα, ότι ο μέχρι πέρσι πρωθυπουργός Αμπντέλ Καρίμ Καμπαρίτι αναλαμβάνει "επικεφαλής του ανακτορικού συμβουλίου", που είναι το τρίτο σε σημασία πολιτικό αξίωμα στην ιορδανική ιεραρχία, μετά τον βασιλιά και τον πρωθυπουργό. Και η επιλογή αυτή αποσκοπεί στη διάλυση των ανησυχιών που διατυπώθηκαν από διεθνείς αναλυτές, και κυρίως στο Ισραήλ, ότι η πολιτική απειρία του 37χρονου Ιορδανού μονάρχη θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα ρευστότητας στη Μέση Ανατολή. Επιλέγοντας στενούς και έμπειρους συνεργάτες του πατέρα του να τον πλαισιώσουν, ο βασιλιάς Αμπντουλάχ στέλνει, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, το μήνυμα ότι το Αμμάν δεν θα μεταβάλει την πολιτική του.