Το Κέντρο Κακοποιημένων Γυναικών

"Οι βιασμένες γυναίκες αντιμετωπίζονται με τελείως διαφορετικό τρόπο από ό,τι μια γυναίκα που υφίσταται κακοποίηση μέσα στην οικογένεια. Γενικότερα, η βιασμένη γυναίκα θέλει τουλάχιστον ψυχολογική υποστήριξη, γιατί κατ' αρχήν έχει δεχτεί την ισχυρότερη μορφή κακοποίησης, γιατί είναι πολύ πιο οξεία η κακοποίηση, είναι προσβολή και παραβίαση της ανθρώπινής της υπόστασης και, το σημαντικότερο, έχει δεχτεί κίνδυνο, καθώς ένας βιαστής μπορεί και να τη σκοτώσει". Αυτά ανέφερε η υπεύθυνη του Κέντρου Κακοποιημένων Γυναικών, Ζιζή Αλμπανίδου. και συνέχισε: "Από την άλλη πλευρά, η κακοποίηση μέσα στο σπίτι δεν αγγίζει τα όρια του εγκλήματος και βέβαια, όποτε συμβαίνει αυτό, δεν φτάνει ποτέ στην επιφάνεια. Η αίσθηση του κινδύνου που νιώθει μια γυναίκα όταν βιαστεί είναι πολύ μεγαλύτερη συγκριτικά με αυτή της κακοποίησης. Το Κέντρο Κακοποιημένων Γυναικών δέχεται και βιασμένες γυναίκες, αλλά τις υποστηρίζει με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Σίγουρα κάνει 100% ατομική συμβουλευτική, γιατί πρέπει να φτάσεις πολύ βαθιά". Την συγκεκριμένη περίοδο των εορτών, που όλοι γιορτάζουμε και είμαστε περισσότερο χαλαροί, οι γυναίκες που υπόκεινται μια κακοποίηση ή ακόμη και βιασμό το θεωρούν πρόβλημα και ντρέπονται. Αισθάνονται ταπεινωμένες, ανασφαλείς, δεν έχουν εμπιστοσύνη σε κανένα, φοβούνται και συνήθως κόβουν την επικοινωνία με όλους. Η κ. Αλμπανίδου πρόσθεσε: "Με διπλό τρόπο, την ψυχοθεραπεία και την ομαδική συμβουλευτική, προσπαθούμε να τις κάνουμε να αισθανθούν και πάλι 'ελεύθερες' και απαλλαγμένες από αυτή την τραγική εμπειρία" και επεσήμανε ότι "το Κέντρο πρόκειται να εμπλουτιστεί με ξενόγλωσσο προσωπικό, με γραμμή και με ξενόγλωσση ψυχοθεραπεύτρια, γιατί υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία γυναικών, που έρχονται στη χώρα μας, εργάζονται σε νυκτερινά κέντρα και μπλέκονται σε περίεργα κυκλώματα", και κατέληξε, "τις ημέρες των εορτών έχουν απασχολήσει το Κέντρο πολλά περιστατικά κακοποίησης. Το κακό ήταν ότι αυτές οι γυναίκες δεν μπορούσαν να φύγουν από το σπίτι, και τις ημέρες που άλλοι γλεντούσαν, αυτές οι γυναίκες ένιωθαν απέραντη μοναξιά και εγκατάλειψη. Πρέπει να κοιτάξουμε στην ψυχή των γυναικών που έπεσαν θύματα της αγριότητας, και μάλιστα τις ημέρες που θεωρούνται αγάπης και χαράς. Βέβαια, τα περισσότερα θύματα των ημερών είναι νεαρά κορίτσια που παρασύρονται από κάποιους επιτήδειους οι οποίοι πουλάνε υποσχέσεις και επιδιώξεις για αξέχαστες γιορτές. Μόνο που τα όνειρα δε γίνονται αλήθεια".