Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( η ανάρμοστη συμπεριφορά στις αίθουσες διδακτηρίων ) 

Η ανάρμοστη συμπεριφορά στις αίθουσες διδακτηρίων

Στοιχεία που προκαλούν κατάπληξη ανακοινώθηκαν από την πλευρά ορισμένων λειτουργών μέσης εκπαίδευσης. Είναι οι επιστήμονες που δέχονται τις περισσότερες βολές από κάθε άλλη επαγγελματική ομάδα. Κατά τους επικριτές τους, ευθύνονται για την κακή διδασκαλία, για τη διδακτέα ύλη που δεν μπορούν να αφομοιώσουν οι μαθητές για την κακή κατάσταση των διδακτηρίων, για την απαράδεκτη συμπεριφορά μαθητών, για το πρόγραμμα διδασκαλίας. Ευθύνονται για τα πάντα, κατά την άποψη πολλών κατηγόρων του καφενείου. Κανείς όμως, δεν αναφέρεται στους εξευτελιστικούς μισθούς, στην ψυχοφθόρα προσπάθεια που καταβάλλουν κάθε ημέρα, στην ανοίκεια συμπεριφορά πολλών μαθητών, στην έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό τους, στις μεταθέσεις από το ένα άκρο της χώρας στο άλλο, στον κλοιό της τρομοκρατίας που τους πιέζει ασφυκτικά.

Η τελευταία περίπτωση πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, γιατί το κακό αρχίζει να προσλαμβάνει διαστάσεις, που θα οδηγήσουν ασφαλώς σε γεγονότα απείρως χειρότερα από τις τελευταίες καταλήψεις των δρόμων. Ήδη, η γηπεδική συμπεριφορά κυριαρχεί και στις αυλές των διδακτηρίων, γυμνασίων και λυκείων. Ορισμένες δε φορές εισβάλλει και στις αίθουσες διδασκαλίας και τότε η ζωή των καθηγητών γίνεται κυριολεκτικά μαρτυρική.

Μια ομάδα τριών-τεσσάρων θρασύτατων εφήβων είναι σε θέση να τρελάνει τον εκπαιδευτικό. Πριν προλάβει να αρχίσει τη διδασκαλία, αρχίζουν από τα θρανία τους διάλογο μεταξύ τους. Ο καθηγητής προσπαθεί με ήρεμο τρόπο να τους συνετίσει. Η απάντηση είναι ανάλογη με εκείνη που μόνο διεστραμμένοι μπορούν να δώσουν. Γέλια, μορφασμοί, χειρονομίες, ειρωνείες, απειλές. Ο εκπαιδευτικός πνίγει την οργή του και επιστρέφει στην έδρα. Εκείνη τη στιγμή, ακούγεται θόρυβος από την άλλη πλευρά της αίθουσας. Οι ταραξίες τα έχουν βάλει τώρα με μερικούς επιμελείς μαθητές, που προσπαθούν να παρακολουθήσουν το μάθημα. Ο καθηγητής επιδιώκει για μια ακόμη φορά να ηρεμήσει τα πράγματα. Φθάνει στο σημείο να παρακαλεί. "Βρε παιδιά, κάντε λίγη ησυχία. Για το καλό σας". Τον κοιτάζουν θρασύτατα: "Γιατί, τι κάνουμε;"

Κάποιος εκπαιδευτικός "τόλμησε" πριν από καιρό να δώσει ένα χαστούκι σ' ένα από τα διεστραμμένα αυτά μειράκια. Ποιος είδε το θεό και δεν τον φοβήθηκε. Έσπευσαν οι γονείς του και ζητούσαν από τον διευθυντή την κεφαλή του καθηγητή επί πίνακι. Η διοίκηση του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων των μαθητών συνεδρίασε εκτάκτως για να ζητήσει επιβολή κυρώσεων. Βρέθηκαν και ορισμένοι ψυχολόγοι, που άρχισαν να δίνουν τις ερμηνείες τους για το χαστούκι που μπορεί να επηρεάσει τον ψυχικό κόσμο του μαθητή. Είδε κι έπαθε ο διευθυντής για να "σώσει" τον υφιστάμενό του από τις συνέπειες μιας διοικητικής εξέτασης.

Μια άλλη φορά συνέβη το αντίθετο. Ένα από τα θηριώδη αυτά πλάσματα, ύψωσε το χέρι του και χαστούκισε τον καθηγητή του. Στην περίπτωση αυτή οι εξελίξεις προσέλαβαν διαφορετική μορφή. Ο σύλλογος καθηγητών δεν τόλμησε να τιμωρήσει τον ανάγωγο μαθητή για να μη εκτραχυνθεί η κατάσταση. Οι γονείς είχαν το θράσος να διαμαρτυρηθούν, γιατί ο γιος τους δεν χαστούκισε τον "αυστηρό" καθηγητή, αλλά απλώς τον απώθησε. Η διοίκηση του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων εξαφανίστηκε. Έτσι, επόμενο ήταν,ο ταπεινωθείς εκπαιδευτικός να επιστρέψει με σκυμμένο το κεφάλι στην αίθουσα διδασκαλίας.

Άλλες φορές ο μαθητής κοιτάζει τον καθηγητή με βλέμμα απλανές και δίνει την εντύπωση πως βρίσκεται σε ένα άλλο κόσμο. Πιθανόν να υποφέρει από κατάθλιψη ή να μένει ως τα ξημερώματα μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας "ειδικά μαθήματα" διάπραξης ληστειών και δολοφονιών. Ο καθηγητής επιθυμεί να τον βοηθήσει, αλλά ο μαθητής δείχνει να μην αντιλαμβάνεται την προσφορά. Αναγκάζεται να ειδοποιήσει τους γονείς του. Οι τελευταίοι αδιαφορούν. "Τι λέτε; Μια χαρά είναι το παιδί". Όταν όμως, στο τέλος της χρονιάς ο μαθητής μένει στάσιμος, τότε οι γονείς συνέρχονται, εξαγριώνονται και καταλαμβάνονται από τη διάθεση να επιτεθούν στους καθηγητές.

Οι περιπτώσεις που καταγγέλλονται είναι ατελείωτες. Καθηγητής της θεολογίας βρίσκεται στα πρόθυρα της υστερίας εξαιτίας ενός μαθητή που τους αναφέρει αισχρές λέξεις ή φράσεις και ζητεί από τον εκπαιδευτικό να της ερμηνεύσει. Μερικοί από τους συμμαθητές χαμογελούν ειρωνικά ενώ οι άλλοι, οι πολλοί σιωπούν, αν και αγανακτούν ή αισθάνονται ντροπή.

Στο παρελθόν σημειώθηκε μια φορά ένα παρόμοιο περιστατικό, που αποτέλεσε παράδειγμα. Μερικοί θρασύτατοι νεανίες κορόιδευαν μέσα στην τάξη ένα ηλικιωμένο καθηγητή, με αποτέλεσμα να τον υποχρεώσουν να αποχωρήσει δακρυσμένος. Σηκώθηκαν τότε οι μαθητές των τελευταίων θρανίων και αφού έσπασαν στο ξύλο τους λίγους ταραξίες, τους πέταξαν με τις κλοτσιές έξω από την αίθουσα. Άλλοι μαθητές έτρεξαν στο διάδρομο και αγκάλιασαν τον καθηγητή τους, ζητώντας συγγνώμη για τη συμπεριφορά των ελαχίστων. Έπειτα επέστρεψαν όλοι στην αίθουσα και το μάθημα συνεχίστηκε κανονικά. Πού πήγε εκείνη η λεβεντιά;