Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Ανάλυση

( ενδιαφέρουσες απόψεις για το θέμα της βίας ) 

Ενδιαφέρουσες απόψεις για το θέμα της βίας

Η οικτρή αποτυχία των κυβερνήσεων όλου του κόσμου να αντιμετωπίσουν την εγκληματική βία αποκαλύπτει τις τεράστιες ευθύνες όλων απέναντι στην ανθρωπότητα και τον πολιτισμό. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η συμπεριφορά του τέρατος της βίας μοιάζει με Λερναία Ύδρα. Δυστυχώς, η διαιώνιση και η διόγκωσή της συνδέεται είτε με την ανοχή είτε με την ανικανότητα ορισμένων εκπροσώπων εξουσιών. Αλλά και η βία που προκαλούν τα ίδια τα κράτη, και ιδίως όσα κατέχονται από το σύνδρομο και την αλαζονεία της υπεροχής, δεν είναι διόλου αμελητέα. Στα συμπεράσματα αυτά καταλήγει ο μαθηματικός κ.Ιωάννης Φ. Δούκας, προλογίζοντας μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση, με εξαιρετικά ενδιαφέροντα κείμενα, που φέρει τον τίτλο "Γιατί τόση βία…". Πρόκειται για μια αξιόλογη προσφορά, που αποκαλύπτει τη ζοφερή ατμόσφαιρα στην οποία είναι υποχρεωμένος να ζήσει ο άνθρωπος.

Η φιλόλογος κ.Όλγα Παπακώστα προβαίνει σε μια παρατήρηση που πρέπει να προσεχθεί. Τονίζει ότι ένα φαινόμενο που πρέπει να σχολιαστεί είναι η κατ' επιλογήν δυσφορία του μέσου ανθρώπου απέναντι στην ορατή εγκληματικότητα, τη στιγμή που αόρατες μορφές συμβολικής βίας καταδυναστεύουν τη ζωή του. Η εξουσία των μέσων μαζικής ενημέρωσης μετατρέπει τη δημόσια ασφάλεια και μαζική ψύχωση, παραβλέποντας τη δική της ευθύνη στον πολλαπλασιασμό και την ενίσχυση των κρουσμάτων βίας, όπως και το γεγονός ότι ο ετεροκαθορισμός της σκέψης και της συνείδησης του πολίτη συνιστά αναμφίβολα διανοητική και ιδεολογική βία. Σύμφωνα με έκθεση της αμερικανικής ένωσης ψυχολόγων, ένα παιδί των τελευταίων τάξεων του δημοτικού σχολείου, αν βλέπει τηλεόραση κατά μέσο όρο τρεις ώρες την ημέρα, θα έχει παρακολουθήσει 8. 000 δολοφονίες και 100. 000 περίπου άλλες πράξεις βίας.

Ο καθηγητής του τομέα Εγκληματολογίας στο Πάντειο πανεπιστήμιο κ.Αντώνης Δ. Μαγγανάς αναφέρεται στη μαρτυρία ενός δεκαπεντάχρονου πρώην μέλους "συμμορίας", που είναι αποκαλυπτική:

"Στη ζωή υπάρχουν πάντα οι δυνατοί και οι αδύνατοι και στη συγκεκριμένη περίπτωση ήμασταν εμείς οι δυνατοί. Όταν για παράδειγμα σταματούσαμε για να πάρουμε από κάποιον το μπουφάν ή το πορτοφόλι του, ξέραμε ότι εκείνος βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Δεν είχε πολλά περιθώρια να αρνηθεί. Πρώτον, ήμασταν πιο πολλοί και γι' αυτό δεν τον συνέφερε να τα βάλει μαζί μας. Δεύτερον, αν βλέπαμε τα ζόρια, είχαμε μαζί μας μαχαιράκια, ή ό,τι κουβαλούσε ο καθένας. Υπήρχαν δύο κυρίως λόγοι για να την 'πέσουμε' σε κάποιον. Ο ένας ήταν να θέλουμε τα χρήματα ή το μπουφάν ή κάτι άλλο για σκότωμα, κι ο άλλος να μη μας αρέσει η φάτσα του, ή απλά για να του σπάσουμε τον τσαμπουκά. Πολλές φορές και χωρίς ιδιαίτερο λόγο: Έτσι, για να περάσει η ώρα. Συνήθως την 'πέφταμε' σε άτομα που φαίνονταν του χεριού μας και ξέραμε ότι δεν θα μας έφερναν και πολλές αντιρρήσεις και γενικά άτομα που δεν έδειχναν ή ξέραμε ότι δεν είχαν παρέα πίσω τους, για να έχουμε παρατράγουδα".

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών κ.Αλέξανδρος Μ. Σταυρόπουλος αναφέρει ότι κάτι που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι μια απωθημένη βία, που δεν εκδηλώσαμε στο κοινωνικό μας περιβάλλον, στον εργασιακό μας χώρο, μεταξύ φίλων ή ανταγωνιστών, δεν είναι ανάγκη να βρει το σπίτι μας ιδανικό τόπο για να εκδηλωθεί, ενώ η καθηγήτρια φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών κ.Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου, αναπτύσσοντας το θέμα "Βία και περιβάλλον", τονίζει ότι η αναγνώριση της ηθικής σημασίας, αν όχι της ηθικής σπουδαιότητας του φυσικού περιβάλλοντος στο σύνολό του, αποτελεί το κυριότερο όπλο και μέσο για την καταστολή της βίας απέναντι στο περιβάλλον.

Η αντιμετώπιση της βίας που κυριαρχεί σήμερα στη ζωή μας αποτελεί υποχρέωση όλων μας. Και όπως υπογραμμίζει ο βουλευτής επικρατείας κ.Προκόπης Παυλόπουλος, οι δραματικές επιπτώσεις της εγκληματικότητας δεν προσφέρονται για στείρα κομματική αντιπαράθεση και τα θύματα της εγκληματικότητας αυτής δεν επιτρέπεται να καταστούν αντικείμενα πολιτικής εκμετάλλευσης.