Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( με ταχύτητα εξελίσσονται σε όλη τη γη τα γεγονότα ) 

Με ταχύτητα εξελίσσονται σε όλη τη Γη τα γεγονότα

Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πώς θα είναι η επόμενη μέρα. Τα γεγονότα τρέχουν με ταχύτατους ρυθμούς. Πολλές φορές δεν είναι σε θέση ο άνθρωπος να τα παρακολουθήσει. Διαπιστώνεται πως δεν χωρούν πλέον ούτε κανόνες ούτε δογματισμοί ούτε προηγούμενα παραδείγματα. Οι μελλοντολόγοι χάνουν το ψωμί τους και οι αναλυτές βρίσκονται πολλές φορές σε αδιέξοδα. Ενώ ένα κράτος υπολογίζει στη γεωργική του παραγωγή, για να βελτιώσει ορισμένους τομείς της οικονομίας του, ενσκήπτει μια θεομηνία και τα πάντα ανατρέπονται. Αλλά και για σοβαρότερες περιπτώσεις, που σχετίζονται με τις πολιτικές ισορροπίες που επικρατούν σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ουδεμία πρόβλεψη δύναται να γίνει. Οι ειδικοί αναλυτές των Ηνωμένων Πολιτειών υποστήριζαν ότι η πολιτική και οικονομική κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και των επηρεαζόμενων από αυτή χωρών, θα επήρχετο ύστερα από μια δεκαετία. Σημειώθηκε, όμως, το ίδιο έτος και τους άφησε αμήχανους να επαναπροσδιορίζουν τους στόχους τους για άλλες εξελίξεις.

Τίποτα δεν μένει σταθερό. Δεν μπορείς να στηριχθείς πουθενά, για να καταλήξεις σε κάποιο συμπέρασμα. Προσωπικότητες που γνωρίζουν άριστα τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, διαψεύδονται γι' αυτά που υποστηρίζουν για την επόμενη ημέρα. Ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και γνωστός στοχαστής της ρωσικής μετάβασης, Τζέφρεϊ Σακς, είχε δηλώσει, το 1933, μεταξύ άλλων και τα εξής:

"Οι μεταρρυθμίσεις για τη δημοκρατία και την αγορά έχουν θριαμβεύσει κατά τρόπο θεαματικό στο δημοψήφισμα της Ρωσίας. Και τώρα, ο πρόεδρος Μπορίς Γέλτσιν δεν χάνει στιγμή από τη θητεία του. Πριν το δημοψήφισμα, πολλές αυθεντίες, δημοσιογράφοι και ειδικοί, έκαναν λάθος σχετικά με αυτό που επρόκειτο να συμβεί. Ο κ.Γέλτσιν έχει δηλώσει ότι θα επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις και την οικονομική σταθεροποίηση. Η βουλή θα αντιδράσει, αλλά εκείνος θα έχει δίκιο, γιατί ο λαός και η δημοκρατική ιδέα είναι στο πλευρό του".

Με τι ενθουσιασμό μιλούσε ο διακεκριμένος καθηγητής του Χάρβαρντ! Δεν δικαιώθηκε, όμως, σε κανένα σημείο από αυτά που υποστήριζε. Οι εξελίξεις ήταν τελείως διαφορετικές. Γεγονός που ανάγκασε έναν από τους αρθρογράφους της "Φιγκαρό" να γράψει, το 1998, μεταξύ άλλων και τα εξής:

"Ο λάκκος στον οποίο θάφτηκαν από μόνοι τους οι Ρώσοι κυβερνώντες είναι πολύ βαθύς. Η παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη Ρωσία απέτυχε τελείως από την αρχή(…). Πιστεύω ότι ο άνθρωπος που είναι επικεφαλής του ρωσικού προγράμματος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα έπρεπε να αντικατασταθεί και θεωρώ ότι ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο Μισέλ Καμντεσί, θα έπρεπε να παραιτηθεί. Αυτοί οι δύο άνθρωποι έχουν διαπράξει αξιοθρήνητα σφάλματα και είναι καιρός να αναλάβουν την ευθύνη. Αυτοί είναι εκείνοι που εκπονούν την τεχνική εφαρμογή των μέτρων, που αποφασίζονται αρχικώς από την "ομάδα των επτά"(…). Έχουν επιτρέψει να εξελιχθεί μια τελείως διεφθαρμένη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, χωρίς να πουν λέξη. Κατά κάποιο τρόπο, είναι ακόμη και συνένοχοι".

Όταν λοιπόν, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που διαθέτει τεράστια δύναμη, πληθώρα στοιχείων, εμπειρογνώμονες κύρους και δυνατότητα διεξαγωγής παντός ελέγχου, διαπράττει σφάλματα τέτοιας έκτασης, τι να πουν οι μικρότεροι οργανισμοί, οι αδύναμες κυβερνήσεις των περισσοτέρων κρατών και οι πολιτικοί παράγοντες που έχουν συνεχώς τα βλέμματά τους στραμμένα στην Ουάσιγκτον;

Τα φαινόμενα που προαναφέρθηκαν έγιναν ιδιαίτερα αισθητά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν ο πρόεδρος Ρούζβελτ δεν ήταν ασθενής και τόσο ενδοτικός προς τον Στάλιν και ακολουθούσε την τακτική του Τσόρτσιλ, οι τύχες πολλών χωρών θα ήταν διαφορετικές. Αλλά και στις ημέρες μας, ποιος θα μπορούσε να προβλέψει το θάνατο του βασιλιά της Ιορδανίας, Χουσεΐν; Ο ισχυρός αυτός ηγέτης, που τον διέκριναν οι δυναμισμός και η σύνεση, η ευγένεια και η ώριμη σκέψη, η μέριμνα για το λαό του και το πάθος του για την επικράτηση της ειρήνης, αποτελούσε ένα από τους σταθεροποιητικούς παράγοντες στη Μέση Ανατολή. Και η ηλικία του ήταν τέτοια, που του επέτρεπε να προσβλέπει στο μέλλον. Ο θάνατός του υπήρξε απροσδόκητος και συγκλόνισε, όχι μόνο τους λαούς της πατρίδας του και της Μέσης Ανατολής, αλλά και τους λαούς όλου του κόσμο. Ήταν ένα απρόβλεπτο γεγονός.

Η Ελλάδα, ευτυχώς, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας των πολιτικών αρχηγών της. Αρκετά ταλαιπωρήθηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τώρα, όμως, ταλαιπωρείται ο τομέας της Υγείας, κατά τρόπο απαράδεκτο, προκλητικό, αδιάφορο, εγκληματικό. Και εκείνο που προκαλεί απαισιοδοξία είναι ότι δεν μπορεί να περιμένει κανείς καλύτερες μέρες. Τα νοσοκομεία καταρρέουν, οι γιατροί αδικούνται και το κράτος έντρομο μένει έγκλειστο στα γραφεία. Δεν είναι δυνατό να υπάρξουν προσδοκίες. Η σημερινή ημέρα είναι γκρίζα. Η αυριανή θα είναι μαύρη. Κανείς δεν μπορεί πλέον να προλάβει τα γεγονότα.

Β