Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( πολύ ευαίσθητη έχει γίνει η δημοκρατία στην ελλάδα ) 

Πολύ ευαίσθητη έχει γίνει η δημοκρατία στην Ελλάδα

Ποιος υποστηρίζει ότι το κεφάλαιο είναι εκείνο που πνίγει τις προσδοκίες του λαού; Ποιος είναι αυτός που θα διακηρύξει ότι ο επιχειρηματίας παίρνει το πορτοφόλι από την τσέπη του καταναλωτή; Ποιος υπογραμμίζει την παροιμία "δούλεψε για να φας και κλέψε να 'χεις"; Ο πλούτος βέβαια δεν αποκτάται από εκείνους που βαδίζουν με το σταυρό στο χέρι. Δεν αποκτάται όμως και με την απειλή περιστρόφου ή μαχαιριού.

Με δύο λόγια, στην εποχή μας, μπορεί το κεφάλαιο να διαδραματίζει ουσιαστικότερο ρόλο στη διαμόρφωση πολλών καταστάσεων, αλλά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί μερικούς παράγοντες, που το ξεπερνούν σε σκληρότητα και αναλγησία και προκαλούν απροκάλυπτα το κοινό αίσθημα. Πρόκειται για ορισμένους πολιτικούς που τους συναντά κανείς σε όλο σχεδόν πλανήτη. Ας αφήσουμε το σκάνδαλο Κλίντον και την κρίση που προκλήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν μικρότερα γεγονότα που προβληματίζουν τον απλό πολίτη και τον κάνουν να διερωτάται ποιους εκλέγει για να κυβερνήσουν τη χώρα του. Διερωτάται ακόμη γιατί θεωρεί πολλούς από αυτούς που εκλέγει καλύτερους από τον εαυτό του, τόσο από πλευράς ευφυίας όσο και τιμιότητας.

Ένα από τα γεγονότα αυτά είναι η κλοπή χρημάτων από το δημόσιο ταμείο, δηλαδή από την τσέπη του φορολογούμενου πολίτη, χωρίς συνήθως να αποκαλύπτεται ο ένοχος. Σε ημερίδα που διοργανώθηκε προσφάτως, αναφέρθηκε ότι για τη μελέτη του κυκλοφοριακού προβλήματος της Θεσσαλονίκης, διατέθηκε ποσό 1,5 δισεκατομμυρίου δραχμών. Η μελέτη είναι άγνωστο αν εκπονήθηκε και πού βρίσκεται, όπως άγνωστο παραμένει ποιοι εισέπραξαν τα χρήματα.

Καθώς διαβάζει ο αναγνώστης μια ημερήσια πρωινή εφημερίδα, διαπιστώνει ότι δεν λίγοι οι ξένοι πολιτικοί και μάλιστα μερικοί διεθνούς ακτινοβολίας, όπως είναι ο Ζακ Σιράκ και η Εντίτ Κρεσόν, που ενέχονται σε διάφορες ατασθαλίες. Ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας κατηγορείται από τον γαλλικό Τύπο για ευθεία εμπλοκή στο σκάνδαλο εικονικών προσλήψεων δημοτικών υπαλλήλων και για προσωπική συμμετοχή στην υπόθεση παράνομης χρηματοδότησης του κόμματός του.

Υπάρχει και συνέχεια. Ισραηλινό δικαστήριο κήρυξε ένοχο για δωροληψία, απάτη και κατάχρηση της δημόσιας εμπιστοσύνης τον Αριέχ Ντέρι, ηγέτη του κόμματος "Σας" των υπερορθοδόξων Εβραίων. Μεταξύ άλλων, ο Ντέρι κατηγορείται ότι προ ετών, ως γενικός διευθυντής του υπουργείου Εσωτερικών και κατόπιν ως υπουργός, αποδέχθηκε ποσόν 155. 000 δολαρίων για "πολιτικές εξυπηρετήσεις".

Ενώ γυρίζεις σελίδα στην εφημερίδα το βλέμμα σου πέφτει σε άλλη παρεμφερή είδηση. Διαβάζεις: Για απάτη και κατάχρηση δωρεών, που προορίζονταν για τη βοήθεια των θυμάτων του "απαρτχάιντ" καταδικάστηκε από δικαστήριο της Νοτίου Αφρικής ο Άλαν Μπέσακ, πρώην κληρικός, από τις πιο γνωστές φυσιογνωμίες στον αγώνα κατά του καθεστώτος των φυλετικών διακρίσεων. Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, ο Μπέσακ καταχράστηκε αυτά τα χρήματα για να κατασκευάσει στούντιο ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών για τη δεύτερη σύζυγό του, πρώην τηλεοπτικό αστέρι της Νοτίου Αφρικής.

Κατεχόμενος από βαθύτατο σκεπτικισμό, επιστρέφω στην ελληνική πραγματικότητα και φέρνω στο νου μου ένα επιτυχημένο στέλεχος ιδιωτικής επιχείρησης, ηλικίας 35-40 χρόνων. Νοερά διαβάζω και το εκκαθαριστικό του σημείωμα. Καθαρά έσοδα γύρω στα 10 εκατομμύρια. Μεταξύ των μισθωτών, θεωρείται επιτυχημένος. Αν είναι γυναίκα, τα καθαρά έσοδα κυμαίνονται γύρω στα 6 εκατομμύρια. Το σπίτι αγοράστηκε με δάνειο. Όσο για τα παιδιά, τα περισσότερα πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία.

Από την άλλη πλευρά, κάποιος που αυτοαποκαλείται πολιτευτής και βρίσκεται στην ίδια ηλικία, μπορεί να μη κερδίζει ούτε τα μισά. Μπορεί να είναι και άνεργος ή ισόβιος φοιτητής. Είναι θέμα ικανοτήτων. Όπως το πάρει κανείς. Ο άνθρωπος αυτός όμως με ένα χαρτόσημο των είκοσι δραχμών θέτει υποψηφιότητα, ανακηρύσσεται υποψήφιος και κινώντας διαφόρους μηχανισμούς, εκλέγεται βουλευτής. Και σε λίγους μήνες κυκλοφορεί με "Μερσεντές". Και έχει γνώμη επί των πάντων. Και δογματίζει. Και αποκτά ύφος. Και μεριμνά δήθεν για το συμφέρον του πολίτη. Το κεφάλαιο ίσταται παράμερα, σιωπηλό. Γιατί να βγει στο μπαλκόνι; Γνωρίζει καλά ποια κατάσταση έχει διαμορφωθεί… Δημοκρατία, έγινες πολύ ευαίσθητη….