Εφημερίδα "Μακεδονία"
Προσδοκώ ανάσταση…
Θα μπεις στο γήπεδο, και θάναι όλοι εκεί. Θα περιβάλλεσαι από την πολεμική σου εξάρτυση, όπως τη φοράς αγαλμάτινος στην είσοδο του Λούβρου (το σήμα της ομάδας είναι αντίγραφο από άγαλμα του Θεού Άρη, ρωμαϊκής εποχής) έτοιμος να δραπετεύσεις από το σήμα με το οποίο στρογγυλοκάθεσαι σε μέρος της καρδιάς. Οι προβολείς σβηστοί, θ' ανάψουν ξαφνικά και θα φωτίσουν τους πιστούς σου. Όσοι πολέμησαν με τη φανέλα σου παραταγμένοι στο γήπεδο, όσοι φόρεσαν τα κασκόλ σου στην κερκίδα, χιλιάδες χιλιάδων λαού, σ' ένα τεράστιο Χαριλάου. Θα σε υμνούν, μαζί με τα μεγάφωνα: "Άρη γλυκιά μου ομάδα μεγάλη…".
Θα είναι όλοι εκεί. Ο Oπλοποιός, ο Κατράντζος, ο Λιακόπουλος, ο Αμπραχαμιάν, και βέβαια οι αδελφοί Βικελίδη μαζί με τους υπόλοιπους της γενιάς τους θα κρατούν τα τρία πρωταθλήματά σου. Ο Αλεξιάδης ο χρυσοκέφαλος, ο Σπυρίδων Ρίγκο με τα κουμπούρια του, ο Συρόπουλος "τάπας" αιώνια ταγμένος σ' εσένα, ο αρχηγός Χρηστίδης θα σηκώνουν το κύπελλό σου και δέκα χρόνια δίχως ήττα από το μισητό σου αντίπαλο. To δόρι σου, ο Κούης, ο Όλε, ο αγαπημένος σου Δανός, ο Βένος, ο Φοιρός και ο Ζήνδρος θα σου έχουν φέρει νίκες από την Περούτζια, την Μπενφίκα και ευρωπαϊκή δικαίωση.
Θα 'ναι κι από τα δίπλα γήπεδα. Οι αγαπημένοι σου, ο Γκάλης και ο Γιαννάκης, σε ρόλο Χερουβείμ και Σεραφείμ δίπλα στη δόξα σου, οι παλαιότεροι του μπάσκετ που πάντα σε τίμησαν, ο Πεταλίδης, ο Μπουσβάρος, ο Γιάννης και ο Χάρης, ακόμη και τα παιδιά σου από το βόλεϊ με αρχηγό τον Κουτσονίκα και την πρώτη φορά που ανέβασαν την κούπα, εδώ στην ξεχασμένη μεριά της Ελλάδας.
Θα 'ναι και τα νέα τα παιδιά σου, που πολέμησαν για σένα, θα 'ναι όσοι έπεσαν στις πισίνες, ο Γρηγοριάδης στερνοπαίδι σου που σου 'φερε μετάλλιο παγκόσμιο, ακόμη κι αυτοί που σε πίκραναν. Αυτοί που σε διέσυραν σε γήπεδα ανάξια του μεγαλείου σου κι εκείνοι που με δειλία βγήκαν στη μάχη. Θα σου ζητούν συγγνώμη και θα σε προσκυνούν, όπως τόσες φορές το έπραξαν οι αντίπαλοί σου.
Κι εμείς, εκεί στο πέταλο, ζώντες και τεθνεώτες στον καιρό της νέας σου δόξας θα περιμένουμε να μας ξαναπείς παιδιά σου και να μας αναστήσεις, μια τέτοια μέρα που θα γιορτάζεις.
