Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Αθλητικά :: Σχόλιο

( το ξεγύμνωμα της υπομονής :: 9/2/2006 21:11:43) 

Το ξεγύμνωμα της υπομονής

Ο ΚΩΣΤΙΚΟΣ για άλλους είναι καλός προπονητής και για άλλους καλός τεχνικός διευθυντής. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, άνθρωποι σαν κι αυτόν είναι απαραίτητοι στο ποδόσφαιρό μας, γενικότερα και στις ομάδες της Θεσσαλονίκης, ειδικότερα. Διότι, ο Κωστίκος είτε το θέλουν, είτε όχι, είναι από τους λίγους (δυστυχώς) που αντιλαμβάνονται ότι το ποδόσφαιρο κάθε χρόνο αλλάζει.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ του ΠΑΟΚ λοιπόν, μίλησε σε αθλητική εφημερίδα και είπε πράγματα σωστά, πλήρως εναρμονισμένα στη σύγχρονη ποδοσφαιρική εποχή. Όπως η απάντησή του στο ενδεχόμενο παραχώρησης του Σαλπιγγίδη, εφόσον ο ΠΑΟΚ δεχθεί συμφέρουσα οικονομική πρόταση. "Στο ποδόσφαιρο πρέπει να αγοράζεις και να πουλάς. Η Γιουβέντους έδωσε τον Ζιντάν. Η Άρσεναλ πούλησε τον Βιεϊρά. Το θέμα είναι ότι κάθε ποδοσφαιριστής έχει την τιμή του" είπε. Σωστά…

ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ του σύγχρονου ποδοσφαίρου, πρωτίστως και μετά ως τεχνικός του ΠΑΟΚ, ανέλυσε και δικαιολόγησε την περιβόητη πλέον κίνηση του Σαλπιγγίδη να ζητήσει από τους οπαδούς να σιωπήσουν. "Όσοι έχουν παίξει μπάλα, ξέρουν, η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη… Δεν μπορείς λοιπόν να κρίνεις έναν άνθρωπο αν έκανε σωστό ή λάθος, όταν διαθέτει έναν συγκεκριμένο ψυχισμό εκείνες τις στιγμές". Πολύ σωστά…

ΚΑΠΟΥ όμως, έκανε ένα σωστό… λάθος. Σωστό να μιλάς για πλάνο πενταετίας, στο τέλος του οποίου θα μπορείς να διεκδικείς πρωτάθλημα. Λάθος όμως, να ζητάς έτσι εμμέσως υπομονή και να περιμένεις από τους άλλους να αντέξουν. Διότι δύσκολα θα το αντέξει πρώτα ο ΠΑΟΚ, όταν ο ίδιος ομολογεί πως δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα. Πώς λοιπόν θα αντέξει να πει "όχι" σε συμφέρουσες προτάσεις, πώς θα αντέξει όταν και ο πελάτης κάνει το δικό του πλάνο πενταετίας κι αποφασίσει να βρεθεί δίπλα σου όταν ανεβάσεις τις φιλοδοξίες σου;

ΚΑΙ ΔΕΝ θα 'χει άδικο, όταν τόσα χρόνια περιμένει ένα πρωτάθλημα, έστω μία δεύτερη θέση για μία συμμετοχή στο Τσάμπιονς λιγκ. Αυτόν τον πελάτη δεν μπορείς να κατηγορήσεις για έλλειψη υπομονής. Μετά από τόσα χρόνια η υπομονή βγάζει το μανδύα της αρετής και συστήνεται ως απελπισία.