Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Καθόταν στον πάγκο όταν ο Πανιώνιος… αλώνιζε στο παρκέ. Έκανε πράξη όμως αυτό που είπε ο Αντρέα Ματζόν. Δεν αποδέχθηκε την ήττα. "It's not over! It's not over!", έλεγε στους συμπαίκτες. "Δεν τελείωσε το παιχνίδι! Δεν τελείωσε τίποτα", τους έλεγε προσπαθώντας να τους παροτρύνει. Ο Μάικ Ουίλκινσον μπορεί να απέφυγε να πει ότι… νιώθει Έλληνας, όμως ευχαρίστησε τους συμπαίκτες του για τα καλά τους λόγια, όπως και τον κόσμο της ομάδας που τον αποθέωσε, μετά τον θρίαμβο επί του Πανιωνίου.

Μάικ, ο κόουτς είπε ότι με δυσκολία περπατούσες τις προηγούμενες μέρες. Πώς πάρθηκε η απόφαση να μπεις και να παίξεις;

Από κοινού. Κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον κάποια στιγμή στο τρίτο 10λεπτο. Χάναμε αρκετά. Ο κόουτς ήρθε και μου είπε αν μπορώ να παίξω. Του είπα ότι θα κάνω ό,τι μπορώ, γιατί ήθελα να παίξω. Δεν μπορούσα να κάθομαι.

Μπήκες μέσα και άλλαξες όλη τη μορφή του αγώνα. Πονούσες καθόλου;

Ας είναι καλά ο γιατρός της ομάδας που με τα… μαγικά του με βοήθησε πολύ. Σημασία δεν έχει αν πονούσα, αλλά ότι μπήκα και βοήθησα. Αυτό μετράει. Παίζω πάντα για τη νίκη, είμαι μεγάλος μαχητής και μπήκα για να βοηθήσω όσο μπορούσα. Άντεξα μέχρι το τέλος.

Οι Έλληνες συμπαίκτες σου είπαν ότι έπαιξες σαν… Έλληνας. Συμφωνείς;

Εγώ πάντα παίζω έτσι, με αυτή τη δύναμη και θέλω πάντα να προσφέρω στην ομάδα. Αυτό είναι το παιχνίδι μου. Αυτός είμαι εγώ. Έτσι έχω μάθει. Προσπαθώ να βοηθάω την ομάδα είτε σκοράροντας, είτε παίρνοντας ριμπάουντ, είτε παίζοντας άμυνα. Δεν με ενδιαφέρει πώς, αλλά θέλω πάντα να προσφέρω, να δίνω δύναμη στην ομάδα.

Βλέποντας το παιχνίδι από τον πάγκο για 29 λεπτά τι αίσθηση είχες αποκομίσει; Πίστευες ότι θα μπορούσατε να γυρίσετε το παιχνίδι ή απλώς μέσα στον αγώνα εκμεταλλευτήκατε τα λάθη του Πανιωνίου;

Πάντα πιστεύω. Καθόμουν στον πάγκο και έλεγα στα παιδιά ότι το παιχνίδι δεν τελείωσε, ακόμα και όταν χάναμε με 10-11 πόντους. Και τελικά είχα δίκιο! Είμαι περήφανος για όλους, που κάναμε αυτή την ανατροπή. Πρώτη φορά παίζω σε ομάδα, που κέρδισε ένα παιχνίδι ενώ έχανε με 10 πόντους ένα λεπτό πριν από το τέλος. Δεν θα τα καταφέρναμε χωρίς τον κόσμο μας. Αυτό που έζησα δεν το έχω ζήσει ξανά. Ήταν εκπληκτικό. Θα μου μείνει χαραγμένο στη μνήμη αυτό το παιχνίδι και αυτό λέγαμε και με τα υπόλοιπα παιδιά στα αποδυτήρια.