Ειδικής Γραμματείας το ανάγνωσμα

Για την πάλαι ποτέ ειδική γραμματεία Αθλητισμού, λόγοι δεοντολογίας μου επιβάλλουν να αποφύγω οποιαδήποτε αναφορά προς αποφυγήν παρεξηγήσεως. Δεν μπορώ όμως να μην πω, καλοπροαίρετα και με γνώμονα το συμφέρον της αθλητικής Θεσσαλονίκης, ότι από το 2000 ουσιαστικά καταργήθηκε με την τοποθέτηση του αντικαταστάτη μου. Ένας θεσμός, που βοήθησε να λυθούν προβλήματα, να γίνουν έργα στη Βόρειο Ελλάδα φαίνεται ότι οριστικά τίθεται στο αρχείο της ιστορίας.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ στις δικαιολογημένες επερωτήσεις της τότε αντιπολίτευσης, που ζητούσαν τη συνέχιση του θεσμού, ούτε βέβαια στο πάγιο αίτημα της αθλητικής κοινότητας να υπάρξει ο θεσμός με αυτοτελείς πόρους και αρμοδιότητες. Αυτές οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν…

ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ, λοιπόν, ξεκάθαρος, εξαρχής ειδική γραμματεία Αθλητισμού δεν θα χρειαζόμασταν αν η αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων σε θέματα αθλητισμού στις νομαρχίες ή τις περιφέρειες ήταν πραγματικότητα. Από τη στιγμή που αυτό δεν συνέβη, ένας θεσμός που θα ήταν κοντά στις εκατοντάδες των σωματείων και στις χιλιάδες των αθλητών, στους παράγοντες και την τοπική αυτοδιοίκηση ήταν αδήριτη ανάγκη να υπάρξει.

ΜΟΝΙΜΗ απάντηση των πιέσεών μου στην προηγούμενη κυβέρνηση ήταν να μη διαταραχθεί το πολιτικό status στη Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς, υποψιάζομαι ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα.

Τα έγραψα αυτά με αφορμή το δημοσίευμα της "Μακεδονίας" ότι επίκειται ίδρυση γραφείων της ΓΓΑ στη Θεσσαλονίκη. Τα ίδια, όμως, πήγαν να κάνουν και οι προηγούμενοι.

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και η Βόρειος Ελλάδα, κύριοι, έχουν ανάγκη από θεσμούς. Δεν έχουν ανάγκη χάντρες και καθρεφτάκια. Δεν έχουν ανάγκη από παραρτήματα και περιφερειακά γραφεία. Χρειάζονται φορείς που θα μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις πέρα από τυπικές διεκπεραιώσεις, ακόμη και για τις οποίες το τελικό ΟΚ θα πρέπει να έρχεται από την Αθήνα.