ΑΠΟΨΗ

Η "μακεδονομαχία" και η μιζέρια

Για να καταπολεμήσεις τα όσα (άσχημα) συμβαίνουν στα γήπεδα και προφανώς δεν αρέσουν σε κανέναν, παρά μόνο στους αυτουργούς, πρέπει να πάρεις γενναίες αποφάσεις. Από τη στιγμή, που οι υπερκείμενες αρχές αναλώνονται σε ευχολόγια και απλώς σου ρίχνουν το μπαλάκι, χτυπάς το κακό μόνος σου, γιατί το κακό βλάπτει εσένα. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ έδειξε αρχικά ότι θέλει, το θέμα πλέον είναι αν μπορεί να το συνεχίσει ή θα μείνει στα λόγια. Απ' αυτή την άποψη, τα όσα ειπώθηκαν, μετά την ανακοίνωση της τιμωρίας της Τούμπας, συνιστούν υπαναχώρηση και κάνουν τον καθένα να αμφιβάλλει, αν η διοίκηση του ΠΑΟΚ πραγματικά θέλει και μπορεί.

ΤΟ ΟΤΙ η αθλητική δικαιοσύνη σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργεί και κρίνει με δύο μέτρα και δύο σταθμά, είναι δεδομένο. Το επιχείρημα με τον Μιχαηλίδη που τιμωρήθηκε με δύο μήνες επειδή "κάτι είπε στον Μουράτι" ή του Μιχόπουλου, που τιμωρήθηκε με τρεις μήνες πέρσι για το… τίποτα, ενώ ο Σάντος, που τον συνέλαβε ο φακός να χειροδικεί, τελικά απαλλάχθηκε και μόνον "επιπλήχθηκε", είναι σωστό, αλλά… Το πρόβλημα εδώ είναι πως πολλοί, προτιμούν κατά σύστημα να ασχολούνται με τους άλλους. Η "μακεδονομαχία" είναι ένας από τους λόγους που μας οδήγησαν στην αθλητική μιζέρια. Αντί να κοιτάμε τα χάλια μας, κοιτάμε γιατί δεν τιμωρούνται οι άλλοι για τα δικά τους χάλια.

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ πρέπει να ασχοληθεί πλέον σοβαρά με τα… χάλια στις κερκίδες του γηπέδου της, γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα τα ξαναβρεί μπροστά της. Ακόμη κι αν η ποινή αποκλεισμού της έδρας γίνει πρόστιμο και το παιχνίδι με τον Ηρακλή γίνει με κόσμο, έρχονται κάτι παιχνίδια, που καίνε (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ). Κι αν δεν προσέξει τώρα, τότε θα εξακολουθεί να ισχυρίζεται ενώπιον του αθλητικού δικαστή ότι "δεν έγινε και τίποτα, δυο - τρία καρεκλάκια κάηκαν" και την ίδια ώρα, θα προσπαθεί να αναγνωρίσει μέσα από φωτογραφίες, τους ταραξίες.