Εφημερίδα "Μακεδονία"
ΕΥΘΥΛΟΓΙΕΣ
Η πραγματική, σημερινή πλευρά του αθλητισμού
Σκεφτείτε το φαινόμενο Παγδατής και θα αντιληφθείτε αυτόματα και σε όλη την έκταση της τη σημερινή διάσταση του αγωνιστικού αθλητισμού. Καταρχήν ανεξάρτητα από τα ωραία λόγια τα μεγάλα "περί αξίας της συμμετοχής και όχι του τελικού αποτελέσματος" η πρακτική λέει ότι μόνο το αποτέλεσμα δίνει την αίγλη, την προβολή και άρα τη δυνατότητα να παρουσιάζεις έναν εαυτό όποιος και αν είναι αυτός, αληθινός ή ψεύτικος λίγο ενδιαφέρει. Το σόου έχει σημασία. Εικόνα και αποτέλεσμα. Θα θέλατε να βλέπετε έναν ακροβάτη που πέφτει σε κάθε προσπάθεια; Στη συνέχεια αναλύστε την γιγάντια προσπάθεια που χρειάζεται κάποιος, ειδικότερα σε ατομικό αγώνισμα (ανοικτή δεξιότητα-με αντίπαλο δηλαδή που οι ενέργειες του επηρεάζουν τη δική σου απόδοση άμεσα) όπως το τένις, για να φθάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Ο Κύπριος πρωταθλητής έφυγε 13χρονος στο Παρίσι για να πάει να ζήσει και να προπονηθεί σε ακαδημία τένις. Ρίσκο και καταστροφή αν δεν πετύχαινε.
Πέραν της πελώριας και επιτυχούς προσπάθειας που έκανε για χρόνια σε μια πολύ καλή αγωνιστική στιγμή για αυτόν, παίζει σε τελικό με Ελβετό στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδος, τη Μελβούρνη. Τhank God για αυτόν έχει την υποστήριξη των συμπατριωτών του αλλά και όλων των Αυστραλών διότι ανεβαίνουν οι μπίζνες της πόλης. Εφημερίδες, μαγαζιά, τηλεοράσεις, οργανωτές του τουρνουά όλοι είναι κερδισμένοι. Γιατί να υποστηρίξουν τον άλλον; Τυχαίνει και ο Παγδατής σαν προσωπικότητα να είναι σούπερ επικοινωνιακός και έτσι ήρθε και έδεσε το γλυκό.
Τι χρειάζεται λοιπόν το αθλητικό σύστημα; Προσπάθεια με στερήσεις (αλά ηθοποιός, τραγουδιστής) αγωνιστικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, τύχη και συγκυρία (να σου κάτσει το παιχνίδι ή η φάση όταν χρειάζεται) και φυσικά την τηλεόραση την κατάλληλη στιγμή για να το δουν και να τους μείνει η εικόνα.
Αυτά για μια καλή αρχή, από εκεί και πέρα η διάρκεια είναι αυτή που κάνει τους πραγματικά μεγάλους. Όλοι σίγουρα θυμόμαστε και θα θυμόμαστε φαντάζομαι για πάντα τον Καμπούρη και τον Διαμαντίδη αλλά δεν ξεχνούμε και αποδεχόμαστε μαζί με σεβασμό για τις ικανότητες του τον Γκάλη (λιγότερα από πέντε παιχνίδια στην καριέρα του κάτω από 10 πόντους).
Σε αντιπαραβολή και στα δικά μας με τα οποία συνήθως ασχολούμαστε. Λέει ο Μιχάλης Κακιούζης, αρχηγός της Εθνικής ομάδας μπάσκετ (πρωταθλήτρια Ευρώπης για όσους το ξέχασαν). "Όσον αφορά το ελληνικό πρωτάθλημα; Κοκαλάκι στον Μαξ! Την απάντηση για τον πρωταθλητή την ξέρει μέχρι κι ο σκύλος μου, ο Μαξ! Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Γενικά, βέβαια, για το μέλλον του ελληνικού πρωταθλήματος δεν χρειάζεται να είσαι μέντιουμ για να ξέρεις τι θα γίνει. Θα υπάρχει ανοργανωσιά, ένα σωρό παίκτες θα είναι απλήρωτοι, οι νόμοι δεν θα εφαρμόζονται. Βάλτε μου πιο δύσκολα".
Εμείς τι κάνουμε; Απλά ακολουθούμε τη ρήση του Καραγκιόζη όταν τον έδερνε ο Χατζηαβάτης "…δεν βαριέσαι άσ' τον. Θα βαρέσει, θα βαρέσει, θα ιδρώσει, θα κρυώσει, θα αρρωστήσει θα πεθάνει".
