Ωρα να μιλήσει ο Γούμενος

Δεν είχε πολλές φορές την τύχη να πετύχει τρεις νίκες σε μια αγωνιστική η ποδοσφαιρική Θεσσαλονίκη. Το κατάφερε με την έναρξη του δεύτερου γύρου, μόνο που οι νίκες των ΠΑΟΚ, Ηρακλή και Καλαμαριάς πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, υπό τη σκιά των γεγονότων, κυρίως, της Τούμπας, αλλά και του Καυταντζόγλειου. Ο εμφύλιος σπαραγμός του ΠΑΟΚ, στα όρια της αυτοκαταστροφικής… ηλιθιότητας, απειλεί να τα τινάξει όλα στον αέρα. Προφανής στόχος ο Γιάννης Γούμενος. Παράπλευρες απώλειες ο Σαλπιγγίδης, ο Ζαγοράκης, η ηρεμία και η γαλήνη της ομάδας. Μπορεί, έτσι, να προχωρήσει η ομάδα; Σίγουρα όχι. Δεν μπορεί να έχει καμία τύχη ένας ζωντανός οργανισμός που σπαράσσεται εσωτερικά. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερα αυξημένη νοημοσύνη για να το αντιληφθεί κάποιος.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ έγινε, βέβαια, το περασμένο καλοκαίρι. Τότε ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε την ευκαιρία να ανοίξει τα χαρτιά του, να πει μέχρι πού μπορεί να φτάσει το πάπλωμα, ποιοι είναι οι ουσιαστικοί και ρεαλιστικοί στόχοι της ομάδας σε αγωνιστικό επίπεδο. Προτίμησε να μείνει πίσω από την εντυπωσιακή πράγματι επιστροφή του Ζαγοράκη στην οποία βασίσθηκε, υπερεκτιμώντας πρόσωπα και καταστάσεις. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Οφείλει ο Γούμενος να πει τα πράγματα με το όνομά τους, πριν η εσωτερική αιμορραγία δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Ο κόσμος, αυτός που "έπνιξε" τις αποδοκιμασίες σε βάρος του Σαλπιγγίδη, οφείλει να γνωρίζει.

ΥΓ: Να χαίρεται κάποιος ή να λυπάται; Ο Ηρακλής έδωσε και πάλι δείγματα γραφής για το πού μπορεί να φτάσει αγωνιστικά η ομάδα, παρά τα εμπόδια που προέβαλλε ο Μπριάκος. Δυο 24ωρα αργότερα, μοιάζει τραγελαφικό να πληγώνεται από "αγκάθια" όπως αυτά των Παντελή Καπετάνου και του Ζοέλ Επαλέ. Κρίμα…