Το ατελείωτο δράμα των Αφγανών

Ο χειμώνας είναι σκληρός και γίνεται σκληρότερος όταν πρόκειται για τους κατοίκους του Αφγανιστάν. Η χώρα της κεντρικής Ασίας που δοκιμάζεται εδώ και 20 χρόνια από ντόπιους και ξένους κατακτητές, φοράει το πιο απάνθρωπο προσωπείο της τους κρύους χειμωνιάτικους μήνες. Η εισβολή των Σοβιετικών στην αρχή, οι αέναες μάχες των φατριών για την εξουσία στη συνέχεια, η σχεδόν ολοκληρωτική επικράτηση των ισλαμιστών Ταλεμπάν από το 1996, έχουν καταρρακώσει το ηθικό των Αφγανών και την οικονομία της ούτως ή άλλως μειονεκτούσας από γεωγραφική άποψη χώρας.

Η υγεία και η ευημερία των κατοίκων θυσιάζεται μονίμως στο βωμό της πολιτικής. Οι ακραίες θέσεις των Ταλεμπάν όσον αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας, που εκφράζονται με την πιστή εφαρμογή του ισλαμικού νόμου, έγιναν αιτία να αποχωρήσουν από το Αφγανιστάν διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις που βοηθούσαν τα προηγούμενα χρόνια. Στη διεθνή απομόνωση του καθεστώτος έχουν συμβάλει περισσότερο η μεταχείριση που επιφυλάσσει αυτό στις γυναίκες και η διάθεσή του να ελέγχει τα πάντα. Τον Ιούλιο, επί παραδείγματι, έδιωξε από τη χώρα ανθρωπιστικές οργανώσεις επειδή αρνήθηκαν να μεταστεγαστούν σε ελεγχόμενους χώρους.

Η πρωτεύουσα Καμπούλ είναι αυτή τη στιγμή από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές. Οι περισσότερες οικογένειες, εξαιτίας και του γεγονότος ότι δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να εργάζονται, στερούνται τροφής και θέρμανσης. Δημοσιογράφος του πρακτορείου Ρόιτερ πήγε στις αγορές ξυλείας και είδε "δεκάδες χέρια να προσπαθούν να αρπάξουν και το τελευταίο κούτσουρο για να ζεστάνουν τα σπίτια τους". Πρόκειται κυρίως για παιδιά που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, την ίδια ώρα που οι μητέρες τους ζητιανεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Ο εξάχρονος Χαφίζ μαζεύει μικρά ξύλα και πεταμένα χαρτιά που εξασφαλίζουν στην οικογένειά του φωτιά για μια ώρα. "Είναι καλύτερο από το τίποτα", λέει. Τουλάχιστον φτάνει για να βράσει το τσάι και να ζεσταθεί λίγο το δωμάτιο στο οποίο διαμένει.

Οι Ταλεμπάν δεν μπορούν να βοηθήσουν. Έτσι οι μεσοαστοί έγιναν φτωχοί και οι φτωχοί εξαθλιώθηκαν. Εκτός Καμπούλ, σε μερικές περιοχές, τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Στις επαρχίες όμως τις οποίες ήλεγχε η αντιπολίτευση μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο φετινός χειμώνας χαρακτηρίζεται "από εξαιρετική πείνα και φτώχια", όπως υποστηρίζουν τα Ηνωμένα Έθνη. Οι κάτοικοι του Αφγανιστάν δεν έχουν πολλά να περιμένουν από το μέλλον. Προσεύχονται μόνο να μη συνοδευτεί η ανέχειά τους και από τις συνέπειες φυσικών καταστροφών, όπως έγινε πέρσι δύο φορές, με ισχυρούς σεισμούς που σκότωσαν συνολικά πάνω από 10.000 ανθρώπους. Στο όλο σκηνικό της απόγνωσης, υπάρχει και μια ευχάριστη νότα. Επί Ταλεμπάν μειώθηκε σημαντικά η εγκληματικότητα. Τι σημασία έχει αν οι άνθρωποι πεθαίνουν τώρα από την πείνα ή από τους δήμιους του καθεστώτος;