Ανήλικοι στην αρένα

Οι ισπανικές αρχές εξετάζουν το ενδεχόμενο να απαγορεύσουν σε παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών την είσοδο στην αρένα για να παρακολουθήσουν τις παραδοσιακές ταυρομαχίες. Την πληροφορία δημοσίευσαν χθες ισπανικές εφημερίδες σύμφωνα με τις οποίες ειδική επιτροπή μελετά σχετικές καταγγελίες γονέων που ισχυρίζονται ότι το αιματηρό "άθλημα" μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στους ανήλικους θεατές. Τον περασμένο μήνα τέθηκε σε ισχύ στην Καταλονία νέος τοπικής εμβέλειας νόμος σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται πλέον στα μικρά παιδιά η είσοδος στην αρένα. Η προτεινόμενη επέκταση της απαγόρευσης σε ολόκληρη την Ισπανία έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις εκ μέρους όσων υποστηρίζουν πως οι ταυρομαχίες είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ισπανικής παράδοσης.

Οι ταυρομαχίες θεωρούνται ότι είναι για τους Ισπανούς ό,τι περίπου το κυνήγι της αλεπούς για τους Βρετανούς. Ένα παραδοσιακό "σπορ", χαρακτηριστικό της ιδιοσυγκρασίας και του ταμπεραμέντου ενός λαού, το οποίο σήμερα εξακολουθεί να διαθέτει φανατικούς οπαδούς ενώ παράλληλα προσελκύει και μεγάλο αριθμό τουριστών. Πολλοί υποστηρικτές των ταυρομαχιών δεν χάνουν την ευκαιρία να υπενθυμίσουν στους επικριτές του "αθλήματος" ότι ανάμεσα στους πιστούς θεατές συμπεριλαμβάνονταν κάποτε, θρυλικές προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών όπως ο Αμερικανός συγγραφέας Έρνστ Χέμιγκουεϊ και ο Βρετανός σκηνοθέτης και ηθοποιός Όρσον Ουέλς. Ο πρώτος μάλιστα ύμνησε σε έργα του τις ταυρομαχίες τονίζοντας τη διάσταση τόσο του ανθρώπου όσο και του ζώου απέναντι στο θάνατο.

Ο ταύρος βέβαια μάλλον δυσκολεύεται να αντιληφθεί τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις και τους συμβολισμούς. Και όπως και να το δει κανείς ο ταυρομάχος έχει από την αρχή σαφή πλεονεκτήματα έναντι του ταύρου. Καμία σύγχρονη κοινωνία εξάλλου δεν θα μπορούσε να ανεχτεί ένα θέαμα όπου η κατάληξη θα ήταν διαφορετική. Ο ανθρώπινος θάνατος έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι ένα ηθικά αποδεκτό θέαμα. Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο για το θάνατο των ζώων, ο οποίος όπως στην περίπτωση του ταύρου στην Ισπανία έχει ιδιαίτερο τελετουργικό και παρακολουθείται μέχρι σήμερα τουλάχιστον και από ανήλικους. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμα και όσοι υποστηρίζουν την απαγόρευση εισόδου των μικρών παιδιών στην αρένα, σπεύδουν να διαβεβαιώσουν πως αυτό δεν αποτελεί επίθεση κατά των ταυρομαχιών, τον παραδοσιακό χαρακτήρα των οποίων δηλώνουν ότι σέβονται. Ακόμα όμως και αν υιοθετηθεί τελικά η πρόταση ειδικών παιδοψυχολόγων και οι πόρτες της αρένας κλείσουν για τους Ισπανούς κάτω των 14 ετών, η θέαση του "αθλήματος" είναι και πάλι εξασφαλισμένη μέσω της τηλεόρασης. Οι ισπανικοί τηλεοπτικοί σταθμοί περιλαμβάνουν σε καθημερινή βάση προγράμματα με ταυρομαχίες και οι μικροί τηλεθεατές θα συνεχίσουν να παρακολουθούν έστω και από το γυαλί τον αγαπημένο τους ηρωικό "ματαδόρ" να υποτάσσει τον περήφανο μεν αλλά εξ αρχής καταδικασμένο ταύρο.