ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟΥΝ ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ

Οι γυναίκες μιλάνε λιγότερο από τους άνδρες

Η γλώσσα, ως μέσο έκφρασης, χρησιμοποιείται διαφορετικά από άνδρες και γυναίκες, δείχνουν μελέτες κοινωνιογλωσσολόγων - Αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη, οι γυναίκες δεν μιλούν πολύ, διακόπτουν λιγότερες φορές το συνομιλητή τους, χρησιμοποιούν περισσότερα "ίσως" και ερωτηματικά, σε αντίθεση με το άλλο φύλο, που αρέσκεται στις προσταγές και, ενίοτε, στις βρισιές

Αν νομίζατε μέχρι σήμερα ότι οι γυναίκες μιλούν περισσότερο από τους άντρες, κάνετε λάθος. Κοινωνιολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι κάποιες στερεότυπες απόψεις που έχουμε σχετικά με την επικοινωνιακή ικανότητα των δύο φύλων, δεν ισχύουν πια.

Αυτή τη διαπίστωση έκανε η ερευνήτρια του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας Ρούλα Τσοκαλίδου σε ομιλία που έδωσε στο πλαίσιο του προγράμματος "Αφιέρωμα στις σχέσεις των φύλων", που οργάνωσε η επιτροπή κοινωνικής πολιτιστικής δραστηριότητας Βιολογικού του ΑΠΘ.

Συγκεκριμένα, η κ. Τσοκαλίδου ανέφερε ορισμένα στοιχεία που προέκυψαν μέσα από έρευνες κοινωνιογλωσσολόγων.

- Οι γυναίκες καταλαμβάνουν λιγότερο δημόσιο χώρο και χρόνο από τους άντρες. Στις μεταξύ τους δηλαδή συνομιλίες, είναι αυτές που προτείνουν λιγότερα θέματα προς συζήτηση, μιλούνε λιγότερο χρόνο και συχνά τα θέματα που επιλέγουν θεωρούνται δευτερεύοντα (προσωπικά), σε αντίθεση με τα θέματα των αντρών (αθλητικά, πολιτικά).

- Οι άντρες φαίνεται να διακόπτουν τους συνομιλητές τους περισσότερο από τις γυναίκες.

- Οι γυναίκες εκφράζουν μεγαλύτερη υποστήριξη στη συνομιλία, πρώτον με τη χρήση λέξεων και επιφωνημάτων που δηλώνουν ότι παρακολουθούν τους συνομιλητές τους, και δεύτερον με τη διαρκή οπτική επαφή με αυτόν που έχει το λόγο. Συχνά, οι άντρες μένουν τελείως σιωπηλοί ως ακροατές και συνηθίζουν να μην κοιτάζουν το συνομιλητή τους.

- Οι γυναίκες χρησιμοποιούν περισσότερες εκφράσεις δισταγμού ή έμμεσης αντιμετώπισης των θεμάτων, όπως το "ίσως". Χρησιμοποιούν επίσης, ερωτηματικές προτάσεις για να κάνουν δηλώσεις.

- Οι άντρες κάνουν μεγαλύτερη χρήση των καταφάσεων ή των προσταγών για τις δικές τους τοποθετήσεις ή επιθυμίες.

- Οι άντρες χρησιμοποιούν περισσότερες βρισιές και τολμηρή γλώσσα για να εκφράσουν τις διαθέσεις τους, ενώ οι γυναίκες κάνουν μεγαλύτερη χρήση της γλωσσικής νόρμας (ακολουθούν τους γραμματικούς κανόνες).

- Στις προσωπικές τους διαπραγματεύσεις (κυρίως με τη σύντροφό τους), οι άντρες συχνά χρησιμοποιούν τη μέθοδο της σιωπής και αποφεύγουν να εκφράσουν τον τρόπο που νιώθουν και σκέφτονται.

- Η χρήση των εκφράσεων (ναι, μάλιστα, μμ) από τις γυναίκες, ερμηνεύεται συχνά ως συμφωνία με τα λεγόμενα του συνομιλητή, ενώ η έλλειψη αυτών από το λόγο των αντρών, σημαίνει για τις συνομιλήτριές τους, έλλειψη προσοχής.

- Η χρήση των ερωτηματικών προτάσεων από τις γυναίκες ερμηνεύεται ως επιθυμία για περισσότερες πληροφορίες. Επίσης, οι γυναίκες συχνά μιλάνε ταυτόχρονα για να δείξουν τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον τους στο θέμα συζήτησης, κάτι που οι άντρες θεωρούν διακοπή κι αγένεια.

- Η μετάβαση από ένα θέμα συζήτησης προς ένα άλλο γίνεται από τις γυναίκες σταδιακά και βάσει των προηγούμενων λεγομένων των συνομιλητριών τους. Οι άντρες από την άλλη πλευρά, δεν αφιερώνουν παρά λίγο χρόνο στο κάθε θέμα και αλλάζουν θέματα γρήγορα και απότομα, με συνέπεια οι συνομιλήτριές τους να νιώθουν ότι εκείνοι αδιαφορούν.

- Οι γυναίκες συζητούν ανοιχτά τις προσωπικές τους εμπειρίες και θέματα με σκοπό να τις μοιραστούν και να αποσπάσουν κάποια διαβεβαίωση ή παρηγοριά. Οι άντρες πάλι, συχνά θεωρούν τις προσωπικές συζητήσεις επικίνδυνες ή περιττές και όταν συμμετέχουν αναλαμβάνουν συμβουλευτικό κυρίως ρόλο.

- Οι γυναίκες ως ακροάτριες σε μια συνομιλία υιοθετούν ενεργό ρόλο με την ενθάρρυνση και των υπόλοιπων συνομιλητών, ώστε να πάρουν μέρος στη συζήτηση.

Καταλήγοντας, η κ. Τσοκαλίδου ανέφερε ότι "η καλύτερη κατανόηση των διαφορών αυτών που αναφέραμε, είναι απαραίτητη για την καλύτερη διαπραγμάτευση των διαπροσωπικών μας σχέσεων".

Κάτια Παπαδοπούλου