ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ "ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ"

Φυλακές και ασθένειες

Ενώ ο Καναδάς καταβάλλει επίπονες προσπάθειες για να ελέγξει τα ποσοστά του AIDS και της ηπατίτιδας C στον πληθυσμό της χώρας, και οι δύο ασθένειες παρουσιάζουν έκρηξη στις καναδικές φυλακές. Το σεξ χωρίς μέτρα προστασίας, η χρήση ναρκωτικών με χρησιμοποιημένες και βρόμικες βελόνες και η έλλειψη πολιτικής θέλησης για τη δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης μετατρέπονται σε έναν εφιάλτη που θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις πολύ πιο πέρα από τους τοίχους της φυλακής, επισημαίνουν οι εργαζόμενοι στα σωφρονιστικά ιδρύματα και στις υπηρεσίες υγείας. "Το χλώριο, που χρησιμοποιούν οι φυλακισμένοι για την απολύμανσή τους, δεν είναι καν ευρέως διαθέσιμο. Σε ό,τι αφορά τις σύριγγες, αφού δεν μπορούν να βρουν αποστειρωμένες, τις μοιράζονται, και κάποιες φορές χρησιμοποιούν και κάτι άλλο στη θέση τους, όπως στιλό για παράδειγμα", είπε ο Ντάνιελ Χάρπιν, μέλος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Κρατουμένων, που εδρεύει στο Μόντρεαλ.

Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τους φορείς των δύο ασθενειών, αφού οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν να κάνουν τις σχετικές εξετάσεις, τα ποσοστά κυμαίνονται από 1% μέχρι 7% για τους φορείς του ιού HIV και 28% με 40% για τους φορείς της ηπατίτιδας C, ποσοστά δέκα φορές μεγαλύτερα από αυτά που ισχύουν για το γενικό καναδικό πληθυσμό. Η χρήση κοινής σύριγγας είναι πιο συχνό φαινόμενο στις ομοσπονδιακές φυλακές, όπου εκτίουν ποινές φυλάκισης οι βαρυποινίτες. Το ενδεχόμενο όμως να προσβληθεί κάποιος από τον ιό του AIDS είναι εξίσου υψηλό και σε περιφερειακά σωφρονιστικά καταστήματα, πολλές φορές εξαιτίας του γεγονότος ότι πολλοί είναι μολυσμένοι προτού φυλακιστούν. Σύμφωνα με έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Ιούνιο του 1997 από τις υπηρεσίες των σωφρονιστικών καταστημάτων σχετικά με τον ιό HIV και τους τρόπους μετάδοσής του, μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που βρίσκονται στις φυλακές είναι πιθανόν να κολλήσουν την ασθένεια λόγω του ότι κάνουν χρήση ναρκωτικών. Η έκθεση κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να βγάλει τα ναρκωτικά από τις φυλακές.

Η παρουσία ολοένα και περισσότερων ανθρώπων στις περιφερειακές φυλακές δημιουργεί νέα ανησυχία. Οι μικρές ποινές που εκτίουν πολλοί κρατούμενοι καθιστά δύσκολο το έργο της εξέτασης και της διάγνωσης των ασθενειών, αλλά αποτελεί και ένα σοβαρό επιχείρημα της πολιτείας για να μην προχωρήσει στη δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης, όπως τη δωρεάν διανομή συρίγγων και προφυλακτικών. Ωστόσο, γρήγορα οι κρατούμενοι αυτοί επανεντάσσονται στην κοινωνία, με αποτέλεσμα το ιδιαίτερο "πρόβλημά" τους να γίνεται πλέον δημόσιο πρόβλημα υγείας.