Απότομη… ευρωπαϊκή προσγείωση

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ

Η σκληρή πραγματικότητα είναι μία: η Ελλάδα παραμένει ουραγός στους περισσότερους τομείς που καλύπτει η στρατηγική της Λισαβόνας

Υποτίθεται ότι ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής της κυβέρνησης είναι οι περίφημες "μεταρρυθμίσεις". Εύλογα θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι το διήμερο ταξίδι των κυρίων Καραμανλή και Αλογοσκούφη στις Βρυξέλλες θα αποδεικνυόταν υγιεινός περίπατος, δεδομένου ότι η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που φιλοξενείται στη βελγική πρωτεύουσα, είναι αφιερωμένη σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ξεπερνώντας κανείς τις κοκορομαχίες κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για το ποιος φταίει, η σκληρή πραγματικότητα είναι μία: η Ελλάδα παραμένει ουραγός στους περισσότερους τομείς που καλύπτει η στρατηγική της Λισαβόνας, από τη στήριξη της καινοτομίας, της έρευνας και ανάπτυξης μέχρι την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, το άνοιγμα των αγορών και την αύξηση της απασχόλησης. Αυτές είναι οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις που έχουν κατά νου οι Έλληνες πολίτες όταν τάσσονται αναφανδόν υπέρ τους στις δημοσκοπήσεις και όχι τα δειλά βήματα εκσυγχρονισμού των ΔΕΚΟ και οι πωλήσεις "φιλέτων" της δημόσιας περιουσίας που εννοεί η κυβέρνηση.

Οι αποτυχίες τόσο της νυν όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων καταδικάζουν τη χώρα μας να παραμένει στη Β' εθνική της Ευρώπης, η οποία ούτως ή άλλως υστερεί σημαντικά ως μπλοκ σε σχέση όχι μόνο με τους παραδοσιακούς (ΗΠΑ, Ιαπωνία) αλλά και με τους νέους (Κίνα, Ινδία) ανταγωνιστές της στην παγκόσμια οικονομική κονίστρα. Ο "οικονομικός πατριωτισμός" που έχει συνεπάρει πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης, τα αποκρουστικά ποσοστά ανεργίας μεταξύ των νέων, τα υψηλά δημόσια ελλείμματα, η υπερχρέωση των ασφαλιστικών ταμείων, η γήρανση του πληθυσμού και η απουσία στιβαρών πολιτικών ηγετών, δεν προδιαγράφουν τίποτα καλό για το μέλλον της Ευρώπης. Πόσο μάλλον για τους χειρότερους "μαθητές" της ηπείρου, όπως η χώρα μας.