Η ευφυία της συνύφανσης

Από τα παιδικά μας χρόνια διδαχτήκαμε ότι είναι καλό να είσαι έξυπνος. Έξυπνοι άνθρωποι πάνε πάντα πιο μπροστά από αυτούς που δεν είναι έξυπνοι.

Έξυπνοι μαθητές στο δημοτικό σχολείο μπαίνουν στο γυμνάσιο και έξυπνα γυμνασιόπαιδα μπαίνουν στο πανεπιστήμιο. Οι πολύ έξυπνοι μπαίνουν στις ιατρικές σχολές και στα πολυτεχνεία, ενώ οι λιγότερο έξυπνοι καταλήγουν σε άλλες σχολές ή πάνε στο εξωτερικό. Η μεζούρα αυτού του είδους της εξυπνάδας είναι η ικανότητα του νέου να λύνει δύσκολα προβλήματα χημείας, φυσικής και μαθηματικών. Το μήνυμα που πρέπει προωθείται είναι ότι, αν θες να προοδεύσεις στη ζωή, πρέπει να γίνεις καλός στις "θετικές" επιστήμες. Έτσι αρχίζουν οι νέοι να δημιουργούν τους πνευματικούς ήρωές τους, στην κορυφή των οποίων είναι ο Αρχιμήδης, ο Θαλής και ο Δημόκριτος από τους "δικούς" μας και ο Νεύτων, ο Δαρβίνος και φυσικά ο περιβόητος Αϊνστάιν από το στρατόπεδο των "ξένων".

Το ίδιο μήνυμα διαιωνίζεται και στα πανεπιστήμια. Εδώ ο νέος ξοδεύει άλλα τέσσερα ή πέντε χρόνια εμβαθύνοντας τις γνώσεις και τα κατορθώματα των ηρώων του. Στο μεταξύ διάστημα ο κόσμος γύρω του έχει αλλάξει ριζικά. Η κοινωνία έχει μεταπηδήσει από την αγροτική οικονομία στη βιομηχανική και μεταβιομηχανική. Οι άνθρωποι παράτησαν τα χωριά και εγκαταστάθηκαν στις πόλεις. Το τρένο, το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο αντικατέστησαν τα άλογα, τα κάρα και τα βαπόρια. Το τηλέφωνο, το ράδιο, η τηλεόραση, το Διαδίκτυο και το SMS αντικατέστησαν τον τελάλη και το μεγάφωνο του χωριού. Με άλλα λόγια, ενώ το περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε βομβαρδίζεται και ταρακουνιέται από πολλές, συχνές και ριζικές αλλαγές, εμείς περνούμε το πρώτο ένα τρίτο της ζωής μας αγνοώντας τες. Όταν αργά ή γρήγορα οι επιπτώσεις αυτών των αλλαγών μάς χτυπήσουν κατακούτελα, τότε καταλαβαίνουμε ότι όλα τα θεωρήματα και εξισώσεις που λύσαμε δεν μας βοηθούν και αρχίζουμε να κυνηγούμε το φουκαρά αποδιοπομπαίο τράγο, το "σύστημα".

Αυτό το σύνδρομο του "πέρα βρέχει" ή "εδώ έχουμε λιακάδα" έχει εισχωρήσει και στην επαγγελματική μας ζωή. Ο επιτυχημένος ιδρυτής μιας οικογενειακής επιχείρησης υποθέτει πως ό,τι και να αλλάξει γύρω του και όσο και μεγάλη να είναι η αλλαγή αυτός ή αυτή με την εξυπνάδα του θα το αντιμετωπίσει επιτυχώς. Το κακό είναι ότι, όπως και ο καλός φοιτητής είχε την εξυπνάδα του πανεπιστημίου, έτσι και ο ηγέτης μας έχει τις γνώσεις και τα ταλέντα που είναι δομημένα σε έναν κόσμο του προχθές.

Στις επόμενες στήλες θα ασχοληθούμε με μία νέα θεώρηση της "εξυπνάδας". Δώσαμε το όνομα "Η ευφυία της συνύφανσης" σε αυτήν την εξυπνάδα και την ορίζουμε ως την καταπληκτική ικανότητα να αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος το πνεύμα των καιρών και να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, για να δημιουργεί επιτυχημένους οργανισμούς. Ηγέτες συνύφανσης είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται και αξιολογούν τη θέση τους στον κόσμο, στο άμεσο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν και εξοικονομούν τα προς το ζην. Είναι οι ιδρυτές και ηγέτες των επιχειρήσεων που έχουν το ταλέντο να υφαίνουν διάφορα συμβάντα του κόσμου σε όμορφα και χρήσιμα χαλιά, που θα στολίσουν τα γραφεία και εργοτάξια των επιχειρήσεών τους στα επόμενα χρόνια.