Τίτλος: Τοπογραφίες, Οικολογικές Θεώρηση του Ελληνικού Περιφερειακού Χώρου

Συγγραφέας: Μιχάλης Μοδινός Εκδόσεις: Στοχαστής

Τους όρους αναβίωσης της ελληνικής περιφέρειας προσπαθεί να διερευνήσει η εν λόγω εργασία. Όχι εν ονόματι της περιφερειακής ανάπτυξης, έννοιας φθαρμένης και αναξιόπιστης -σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα-, αλλά εν ονόματι της οικολογικής ισορροπίας, η οποία προϋποθέτει τον κοινωνικό μετασχηματισμό.

Επιχειρείται η καταγραφή -και κατά το δυνατόν ερμηνεία- των τρόπων υποβάθμισης της περιφερειακής Ελλάδας πάντα με την υπόθεση ότι είχε υπάρξει ένα παρελθόν καλύτερο από το παρόν.

Ειδικότερα, η προσέγγιση είναι γεωγραφική, τοπογραφική και ταξιδιωτική. Ο συγγραφέας ανακαλύπτει τους μύθους της νεοελληνικής ανάπτυξης, στους μυθικούς τόπους της ελληνικής περιφέρειας. Εννέα γεωγραφικές μονάδες επιχειρούν να αποτυπώσουν τις επιπτώσεις της αναπτυξιακής διαδικασίας στο χώρο και την κοινωνία. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, που καλύπτουν την τυπολογία των χωρικών μορφών στην Ελλάδα, φαίνεται ότι υπανάπτυξη και οικολογική υποβάθμιση βαδίζουν χέρι χέρι.

Ταξιδεύοντας, όμως, στην Ελλάδα, έχεις πάντα στο νου σου την Αθήνα. "Αυτή κυριαρχεί σε κάθε σου βήμα, διαχέοντας το κυρίαρχο αναπτυξιακό πρότυπο στην περιφέρεια, κατασκευάζοντας κακέκτυπά της, τροφοδοτώντας με εικόνες 'πολιτισμού' απομακρυσμένες κοινότητες, καταστρέφοντας δίκτυα και υποδομές, αντλώντας ανθρώπους και όνειρα", διευκρινίζει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του βιβλίου. Με το ήμισυ της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας να διεξάγεται στο έδαφός της, με το σύνολο της πολιτικής ισχύος, της παραγωγής, της γνώσης και της ιδεολογικής ακτινοβολίας να εκπορεύεται από αυτήν, "η Αθήνα διατίθεται ως η μεγάλη 'πόρνη': ξεπουλάει καθημερινά τον εαυτό της στην ικανοποίηση των φαντασιώσεων της υπόλοιπης χώρας. Τα ίχνη της είναι παντού, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε σου έρευνα".

Μάλιστα, στο εν λόγω βιβλίο η επιστημονικότητα υποβάλλεται στο διαρκή έλεγχο της εμπειρίας, της ευαισθησίας και της προσωπικής ματιάς, αποκτώντας έτσι αμεσότητα.