Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

ΣΤΗΛΗ: ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, 7 ΩΡΕΣ ΠΙΣΩ

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ

* Η αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στο υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας αντιμετωπίστηκε με πνεύμα αισιοδοξίας καθώς η κ. Μπακογιάννη έχει πολλούς φίλους στην Ουάσιγκτον. Οι σχέσεις μεταξύ των οικογενειών Μητσοτάκη και Μπους είναι γνωστές αλλά και η άριστη σχέση που έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την καθηγήτρια του στο πανεπιστήμιο του Στάνφορτ Κοντολίσα Ράις θα μπορούσαν να συμβάλουν στο έργο της καινούργιας ΥΠΕΞ. Φυσικά η διεθνής διπλωματία δεν αποδίδει καρπούς επειδή "ο μπαμπάς σου ξέρει τον μπαμπά μου", για αυτό και η κ. Μπακογιάννη έχει επενδύσει πολλά στο να δικτυωθεί και να δημιουργήσει επαφές στην Ουάσιγκτον εδώ και αρκετά χρόνια.

* Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι Έλληνες πολιτικοί που έχουν αντιληφθεί τη σημασία του lobbying και ακόμα λιγότεροι αυτοί που κάνουν κάτι για να το εκμεταλλευτούν. Η κ. Μπακογιάννη είναι μία εξ αυτών, αφού έρχεται στην Ουάσιγκτον δύο φορές το χρόνο, πάντα σιωπηλά και χωρίς κάμερες, και αφού προσλάβει τον λομπίστα που έχει επιρροή την εποχή εκείνη στην πόλη, γνωρίζει τους αυριανούς ηγέτες. Έτσι δημιουργεί συμμαχίες και φίλους που όταν έρθει η ώρα θα δουλέψουν μαζί, αν όχι με κοινούς στόχους, τουλάχιστον με κοινούς παρονομαστές. Ο λομπίστας που κανόνισε τα ραντεβού της ΥΠΕΞ την τελευταία φορά που ήρθε στην πόλη και προτίμησε να μείνει ανώνυμος, δήλωσε στη ΜτΚ: "Στην κ. Μπακογιάννη η Ουάσιγκτον βλέπει κάποια με την οποία θα μπορούσε να συνεργαστεί".

* Ο απερχόμενος υπουργός Εξωτερικών αφήνει μία πικρή γεύση στην πόλη, αφού δεν έδειξε διατεθειμένος να παίξει το παιχνίδι του δούναι και λαβείν των Αμερικανών, σε σημείο που ορισμένοι κύκλοι στην πόλη χαρακτήρισαν τον Πέτρο Μολυβιάτη αγενή! Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα της συμπεριφοράς αυτής, όπως λένε η πληροφορίες μου, είναι: α) Ύστερα από πρόσκληση του μεγαλύτερου συντηρητικού think tank της πόλης στον τότε ΥΠΕΞ για ομιλία του στο κέντρο, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του πρωθυπουργού, ο κ. Μολυβιάτης ούτε καν απήντησε, και β) πως το ελληνικό ΥΠΕΞ ήταν ένα εκ των ελάχιστων παγκοσμίως που δεν έστειλε συγχαρητήρια επιστολή στην κ. Ράις όταν διορίστηκε στο καινούργιο της πόστο ως ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. Λεπτομέρειες θα πουν μερικοί, αλλά αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά.

* Οι Αμερικανοί είναι πάντα διατεθειμένοι να συνεργαστούν με όποιον προτίθεται. Εάν και εφόσον η ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία αποφασίσει πως υπάρχουν οφέλη στη συνεργασία της με την Ουάσιγκτον, θα πρέπει να μπει στο χορό και να χορέψει, ειδάλλως τζάμπα τα ταξίδια, το σάλιο και το μελάνι που ξοδεύουμε κάθε φορά που κάτι πάει στραβά.